Η διεθνής υποκρισία για την «ευημερία» του κατεχόμενου από το ΝΑΤΟ Κοσσυφοπεδίου εξακολουθεί να στιγματίζει τη ζωή των 2.500.000 κατοίκων του. Αλβανοί, Σέρβοι και άλλες μειονότητες παλεύουν να επιβιώσουν ενάντια στη φτώχεια, στην υψηλή ανεργία (αγγίζει το 50% του εργατικού δυναμικού!) και την ανομία, που επικρατεί υπό τη σκέπη της διοίκησης του ΟΗΕ... Ιδιαίτερα οι μειονότητες που παραμένουν στο στόχαστρο της βίας αμετανόητων αυτονομιστών και εγκληματιών. Ετσι, δίχως να τηρούνται ούτε στο ελάχιστο τα δήθεν κριτήρια περί ασφάλειας και δημοκρατίας του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το προτεκτοράτο βαδίζει το 2006 με περισσότερη ανασφάλεια, ενόψει των σκληρών παζαριών στη Βιέννη για τον (προκαθορισμένο...) καθορισμό του καθεστώτος του. Η ανοιχτή πληγή του Κοσσυφοπεδίου απασχολεί και τους γείτονες, που καμώνονται πως η λύση θα βρεθεί με τη μεσοπρόθεσμη ένταξη όλων σε ΕΕ και ΝΑΤΟ...