Πριν ένα χρόνο και, συγκεκριμένα, στις 10 Μάρτη 2005, δημοσιεύονταν στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) το Προεδρικό Διάταγμα 47, με το οποίο κλιμακωνόταν η «νόμιμη» παρακολούθηση των τηλεπικοινωνιών. Σύμφωνα με αυτό, οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών υποχρεώνονται να εγκαταστήσουν τον απαραίτητο εξοπλισμό («λογισμικό νόμιμης συνακρόασης» ή, αλλιώς, υποκλοπών), ώστε εντός ολίγων ωρών από τη σχετική εντολή να αίρεται το απόρρητο και όλα τα δεδομένα των παρακολουθουμένων να «διοχετεύονται» στην ΕΥΠ ή την ΕΛ.ΑΣ. μέσω μισθωμένων κυκλωμάτων για να καταγράφονται και να παρακολουθούνται. Επίσης, το ΠΔ 47 επεκτείνει το δικαίωμα των αρχών στην άρση του απορρήτου σε όλες τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, φαξ, γραπτά μηνύματα κλπ.). Πέρα απ' αυτό, τον περασμένο Δεκέμβρη, η κυβέρνηση της ΝΔ συμφώνησε στις Βρυξέλλες στο «αντιτρομοκρατικό» μέτρο της παρακολούθησης, καταγραφής και αποθήκευσης των τηλεπικοινωνιακών δεδομένων όλων των πολιτών της Ευρωένωσης.

Κι ενώ, όπως φανερώνουν τα παραπάνω, τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα του πολίτη δέχονται απανωτά χτυπήματα, προχτές ο Κ. Καραμανλής υποσχέθηκε δημόσια την ανάληψη των αναγκαίων νομοθετικών πρωτοβουλιών, ώστε να διασφαλιστεί το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών. Να διασφαλιστεί, όμως, έναντι ποιων; Πάντως, όχι από την κυβέρνηση, το κράτος, τις κάθε λογής μυστικές υπηρεσίες και τις πολυεθνικές...