Και μπορεί, βέβαια, το αναφερόμενο στο προηγούμενο σχόλιο σκηνικό έντασης να κυριαρχείται απ' την υπερβολή, ώστε να εξυπηρετούνται τα σχέδια πλαγιοκόπησης και συκοφάντησης του αγώνα των ναυτεργατών, αλλά κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει την ύπαρξη συνεπειών. Αλλωστε, λιγότερες ή περισσότερες συνέπειες, έχουν όλες οι κινητοποιήσεις και ακόμη περισσότερο οι απεργίες. Η ουσία του ζητήματος, όμως, δε βρίσκεται σ' αυτό, αλλά στον δίκαιο ή όχι χαρακτήρα ενός αγώνα. Με άλλα λόγια, στο ποιος ευθύνεται και για τις όποιες συνέπειες. Και στο θέμα αυτό, δε χωρά δεύτερη κουβέντα. Οι ναυτεργάτες έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους. Ακόμη και κυβερνητικά στελέχη αναγνωρίζουν το δίκιο ορισμένων τουλάχιστον αιτημάτων τους. Μόνο στα λόγια, όμως. Στην πράξη, η κυβέρνηση επιμένει στην προώθηση και ψήφιση του νομοσχεδίου, ενώ, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τής κάνει «πλάτες», ασκώντας τη γνωστή, ανούσια αντιπολίτευση, αλλά χωρίς να ζητά την απόσυρσή του. Προφανώς, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, έχουν υποσχεθεί την εδώ και τώρα ικανοποίηση των εφοπλιστικών απαιτήσεων και αξιώσεων.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου, όμως, θα σημάνει οδυνηρές συνέπειες, τόσο για τους ναυτεργάτες, όσο και για τους κατοίκους των νησιών. Γεγονός, το οποίο βάζει επιτακτικά την ανάγκη της ενότητάς τους και του κοινού αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης κυβέρνησης και εφοπλιστών.