Από μια άποψη το μήνυμα ήταν περιττό, αφού είχε προηγηθεί η επιστράτευση των ναυτεργατών, που κατέδειξε τις προθέσεις και τα σχέδια αυταρχισμού και καταστολής της κυβέρνησης. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός θέλησε να δώσει με σαφήνεια το «θεωρητικό» πλαίσιο της αντιμετώπισης των αγώνων των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων. Δε ζητάει τίποτα περισσότερο από τη συνθηκολόγηση και την υποταγή της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ο Κ. Καραμανλής. «Οσο δίκαια και είναι τα αιτήματά σας δεν μπορεί να διεκδικούνται με τρόπο που δεν είναι "κόσμιος" και αποδεκτός (σ.σ. από την κυβέρνηση και τη νομιμότητά της)», αποφάνθηκε. Και για όποιον δεν κατάλαβε, έσπευσε να συμπληρώσει ότι «οι ακρότητες σε αιτήματα(!) και συμπεριφορές είναι πρόκληση για ολόκληρη την κοινωνία» και θα αντιμετωπίζονται αναλόγως. «Η Πολιτεία δε δικαιούται να είναι άβουλη και απαθής», άφησε να διαφανεί το αποκρουστικό πρόσωπο της καταστολής.

Κι όμως, ο πρωθυπουργός δεν είπε τίποτα για τις ακρότητες του κεφαλαίου. Γεμάτες από αυτές ήταν χτεσινές εφημερίδες, καθώς δημοσιεύτηκαν «κέρδη - έκπληξη από τις τράπεζες» και «κέρδη πέρα από τις προσδοκίες για τις εισηγμένες στη Σοφοκλέους». Ενδεικτικά μόνο χτες: Ομιλος Μυτιληναίος καθαρά κέρδη 295 εκατ. ευρώ το 2005 αυξημένα κατά 441%(!) από την προηγούμενη χρονιά, COSMOTE κέρδη 340 εκατ. ευρώ, «Τιτάνας» 293 εκατ., «Frigoglass» κέρδη αυξημένα 69%, «Νεοχημική» +77%, «Jumpo» +35%. Την προηγούμενη, η «Αλφα Μπανκ» ανακοίνωσε κέρδη 502 εκατ. ευρώ, η Πειραιώς 263 εκατ. (+107%), τα «Ελληνικά Πετρέλαια» είχαν κέρδη αυξημένα κατά 161%(!)...

Κι όμως, για τον Κ. Καραμανλή δεν είναι ακρότητα τα ιλιγγιώδη κέρδη του κεφαλαίου που βγαίνουν στην κυριολεξία μέσα από τον ιδρώτα και το αίμα της άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ενώ την ίδια στιγμή βουλιάζουν στη φτώχεια ολοένα και περισσότερα τμήματα του ελληνικού λαού. Κι όμως, επιλέγει να δείξει την πυγμή του απέναντι στους αγώνες επιβίωσης που δίνουν οι εργαζόμενοι...

Δεν μπορούσε φυσικά να ξεφύγει από τη μοίρα των προκατόχων του διαχειριστών της κυρίαρχης πολιτικής ο Κ. Καραμανλής. Δεν πρέπει να ξεχνά, όμως, ότι έφυγαν νύχτα και κάτω από τα άγρια γιουχαΐσματα των λαϊκών μαζών...