Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ από την πρώτη στιγμή στάθηκε εχθρικά απέναντι στην τροπολογία για την πρόωρη συνταξιοδότηση. Με αντιδραστικά επιχειρήματα, έστρωσε το δρόμο για την κυβερνητική αναδίπλωση. Αρχικά, επικαλέστηκε την «επιλεκτική αντιμετώπιση» των απολυμένων της Νάουσας, βάζοντας επί της ουσίας στο στόχαστρο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στην περιοχή και την αποτελεσματικότητά του. Προσπάθησε να φέρει εργάτες αντιμέτωπους με εργάτες, να δημιουργήσει τεχνητούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους χιλιάδες άνεργους, να τους φέρει σε αντιπαράθεση.

Στη συνέχεια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε ρόλο υπουργού Οικονομικών και μιλώντας εξ ονόματος των βιομηχάνων, χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι ο προϋπολογισμός δεν αντέχει το κόστος της προωθούμενης ρύθμισης. Καμιά έκπληξη. Είναι το επιχείρημα - σημαία της ΓΣΕΕ, της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, στη βάση του οποίου πρόσφατα συνυπόγραψαν και την άθλια σύμβαση που προβλέπει «αυξήσεις» 0,77 ευρώ μεικτά στους μισθούς και το μεροκάματο. Για τη ΓΣΕΕ, ο προϋπολογισμός αντέχει τις φοροαπαλλαγές, τα κέρδη και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου, όχι όμως και την προστασία των ανέργων.

Σε συνέχεια του αντεργατικού της ξεσαλώματος, η ΓΣΕΕ θυμήθηκε και τα ταμεία, ισχυριζόμενη προκλητικά ότι η ρύθμιση θα οδηγήσει στην κατάρρευσή τους (!). Αυτοί που έβαλαν πλάτη για να φτάσουν σήμερα τα ασφαλιστικά ταμεία στην κατάσταση που βρίσκονται, αυτοί που κάνουν τα στραβά μάτια για τα εκατομμύρια ευρώ, τα οποία οι εργοδότες χρωστάνε στο ΙΚΑ, αυτοί που σιγοντάρουν το παραπέρα πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, υπερασπιζόμενοι την πλήρη εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, έρχονται να καταγγείλουν τους άνεργους ότι τα δίκαια αιτήματά τους θίγουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους και τους απολυμένους, βρίσκονται σε πλήρη σύμπλευση με το κεφάλαιο και τα κόμματά του και σαν τέτοιοι πρέπει να πάρουν απάντηση.