Η πολιτική του φαρμάκου θα συζητηθεί στο σημερινό Υπουργικό Συμβούλιο. Την εισήγηση θα κάνει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, και θα στηριχτεί σε εισηγήσεις τεχνοκρατών της κυβέρνησης.

Ορισμένα απ' τα σενάρια που είδαν το φως της δημοσιότητας είναι η σταδιακή κατάργηση των έμμεσων φόρων στα φάρμακα, η μείωση του κέρδους των φαρμακοποιών, η εφαρμογή λίστας για 2.500 φάρμακα, ενώ αναμένεται να ανακοινωθεί η ανακοστολόγηση όλων των φαρμάκων, κάτι που ακούγεται εδώ και ένα χρόνο.

Πρόκειται δηλαδή για προσανατολισμό που δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της έκρηξης των φαρμακευτικών δαπανών, καθώς ούτε τις βασικές αιτίες του προβλήματος αντιμετωπίζει αλλά ούτε συνοδεύεται από κάποιες κινήσεις που θα μπορούσαν άμεσα να έχουν αποτελέσματα.

Ιδού δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Απ' την εποχή που ήταν υπουργός ο Δ. Κρεμαστινός έχουν συνταχθεί κατάλογοι με δεκάδες δραστικών ουσιών που έχουν εισαχθεί και ήταν όχι απλά υπερτιμολογημένες αλλά είχαν "πετάξει" στα ύψη.

Καμιά κίνηση δεν έχει γίνει προς την κατεύθυνση του ελέγχου αυτών των περιπτώσεων και του καθορισμού μικρότερων τιμών. Ακόμα και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, Β. Αλεξάκος, δήλωσε (9.6.1997) ότι αν γίνει ανακοστολόγηση των φαρμάκων με διαφάνεια τότε θα υπάρξουν φάρμακα για τα οποία θα μειωθούν οι τιμές και θα υπάρξουν φάρμακα στα οποία οι τιμές θα αυξηθούν.

• Η κυβέρνηση προτιμά να κάνει εισαγωγές φαρμάκων με δεκαπλάσιο κόστος παρά να αυξήσει τις τιμές κάποιων ελληνικών φαρμάκων που έχουν χαμηλές τιμές.

Εξόφθαλμο παράδειγμα είναι η εισαγωγή της NEOSTIGMINE - χρησιμοποιείται σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία - απ' τη Γερμανία μέσω Αγγλίας.

Τη NEOSTIGMINE παράγει η ελληνική εταιρία ΚΟΠΕΡ ΑΕ, η οποία μέχρι τον Οκτώβρη του 1996 ήταν ο αποκλειστικός προμηθευτής των δημόσιων νοσοκομείων ("καταναλώνουν" 425.000 αμπούλες το χρόνο).

Εδώ και τρία χρόνια η ΚΟΠΕΡ χρέωνε τις 50 αμπούλες με 1.126 ή με 22,5 δραχμές την κάθε αμπούλα. Τον Απρίλη του 1996 η εταιρία έθεσε στον υφυπουργό Εμπορίου Μ. Χρυσοχοϊδη θέμα διπλασιασμού της τιμής. (Να φτάσουν, δηλαδή, οι 50 αμπούλες στις 2.079 δραχμές ή στις 41,5 δραχμές η κάθε αμπούλα). Η εταιρία πήρε την απάντηση ότι το θέμα θα αντιμετωπιζόταν με την ανακοστολόγηση του Ιούνη 1996 - η οποία τελικά κατέληξε σε αυξήσεις μέχρι και 440% στα λεγόμενα "νέα" φάρμακα.

Το Σεπτέμβρη του 1996 ακολούθησε "νέα όχληση" της εταιρίας προς το υπουργείο Εμπορίου και το αίτημά της παραπέμφθηκε στην ανακοστολόγηση του Δεκέμβρη του 1996, η οποία και δεν έγινε. Η εταιρία αναγκάστηκε να αναγγείλει στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκου ότι θα διακόψει την παραγωγή, όπως και το έκανε από τον Οκτώβρη του 1996.

Ο ΕΟΦ δήλωσε αναρμόδιος για τις τιμές αλλά διά της θυγατρικής εταιρίας ΙΦΕΤ εισήγαγε - μέσω Αγγλίας - τη γερμανική NEOSTIGMINE και της έδωσε χονδρική τιμή - παρότι ο ΕΟΦ δήλωνε αναρμόδιος για τις τιμές - 12.136 δραχμές για τις 50 αμπούλες. Τουτέστιν 242,7 δραχμές η κάθε αμπούλα.

Η εισαγωγή, κατά τους υπολογισμούς της ΚΟΠΕΡ, θα στοιχίσει στο κράτος επιπλέον 85 εκατ. δραχμές, πέραν της συνολικής δαπάνης που θα προκαλούσε ο διπλασιασμός της τιμής του NEOSTIGMINE. Δηλαδή η κυβέρνηση προτίμησε να μη δώσει 7,5 εκατ. επιπλέον στην ΚΟΠΕΡ, αλλά να δώσει 85 εκατ. δραχμές προς όφελος της γερμανικής φαρμακοβιομηχανίας.

Κατά τη διάρκεια συζήτησης Επερώτησης του ΚΚΕ στη Βουλή (14.2.1997) ο βουλευτής του Κόμματος Ν. Γκατζής έφερε στη Βουλή επιστολή της ΚΟΠΕΡ προς τον υπουργό Υγείας, Κ. Γείτονα (ημερομηνία αποστολής 17.1.1997), στην οποία περιγράφεται η εξέλιξη του πώς η ελληνική κυβέρνηση προτίμησε να πληρώνει 12.000 δραχμές στη γερμανική φαρμακοβιομηχανία αντί για 2.000 δραχμές στην ελληνική εταιρία για την ίδια ακριβώς ποσότητα.