Παρελκυστική τακτική ακολουθεί τώρα απέναντι στους ρυζοπαραγωγούς της Β. Ελλάδας ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Γερανίδης. Στην περίοδο των κινητοποιήσεων τους έταξε πολλά, προκειμένου να τους πείσει να φύγουν από τα μπλόκα, αλλά τώρα αποποιείται, όχι μόνο τις ευθύνες του, αλλά και τα λεγόμενά του.

Την περίοδο εκείνη ο υφυπουργός Γεωργίας είχε πει πως θα δοθεί λύση στο πρόβλημα διάθεσης και πληρωμής του ρυζιού, με παρέμβαση της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών (ΕΓΣ). Δηλαδή, η συνεταιριστική βιομηχανία "Ομοσπονδία" θα συγκέντρωνε το αδιάθετο ρύζι και θα πλήρωνε αμέσως με τιμή 93 δραχμές το κιλό (η τιμή παρέμβασης). Και αυτό υποτίθεται πως θα ξεκινούσε αμέσως, ώστε να μην περιμένουν οι παραγωγοί την παρεμβατική περίοδο που ξεκινά την 1η Απρίλη. Προχτές όμως, σε σύσκεψη που έγινε στο χωριό Μικρό Μοναστήρι στη Θεσσαλονίκη, ο υφυπουργός δήλωσε πως η παρέμβαση θα ξεκινήσει κανονικά από την 1η Απρίλη.

Η περιβόητη χρηματοδότηση της ΕΓΣ από το υπουργείο Γεωργίας, προκειμένου να ξεκινήσει η συγκέντρωση του ρυζιού και η πληρωμή των αγροτών, ακόμη αναζητείται. Μέχρι τώρα η Ομοσπονδία έχει συγκεντρώσει 27.000 τόνους, ενώ η υπόλοιπη παραγωγή, περίπου 123.000 τόνοι, βρίσκεται στις αποθήκες των συνεταιρισμών και των εμπόρων. Οι ρυζοπαραγωγοί θα έπρεπε να έχουν πληρωθεί το αργότερο μέχρι το τέλος του '96, όμως μέχρι στιγμής μόνο ένα μικρό μέρος τους πληρώθηκε και αυτό αφορά κυρίως όσους αγρότες έδωσαν το ρύζι στους εμπόρους. Βέβαια, και αυτοί πληρώθηκαν μόλις 80 - 82 δραχμές το κιλό.

Μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο των αγροτών που περιμένουν πώς και πώς να εισπράξουν τα χρήματα, για να πληρώσουν τα χρέη στην ΑΤΕ και με ό,τι περισσέψει να ζήσουν, ο υφυπουργός Γεωργίας ύψωσε άλλο ένα αδιέξοδο. Προχτές δήλωσε πως θα πρέπει να μειωθεί η ορυζοκαλλιέργεια γιατί διαφορετικά θα ξεπεραστεί το πλαφόν και δε θα πάρουν τη στρεμματική ενίσχυση από την Κοινότητα. Το πλαφόν για τη χώρα μας είναι 249.000 στρέμματα, ενώ τη χρονιά που μας πέρασε καλλιεργήθηκαν 280.000 στρέμματα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ΕΕ είναι ελλειμματική στο ρύζι και κάνει εισαγωγές από τρίτες χώρες. Αθρόες εισαγωγές ρυζιού κάνει και η χώρα μας, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μένει αδιάθετη η ελληνική παραγωγή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η περίπτωση των Σερρών, όπου υπάρχουν 35.000 τόνοι ρύζι αδιάθετοι. Σε σύσκεψη που έγινε πρόσφατα στη Νομαρχία Σερρών με τη συμμετοχή των βουλευτών του νομού, των προέδρων των ρυζοπαραγωγικών χωριών και των Αγροτικών Συνεταιρισμών, αποφασίστηκε να ζητήσουν την άμεση παρέμβαση του υπουργείου Γεωργίας για την προστασία των ρυζοπαραγωγών. Συγκεκριμένα, απαιτούν να προσδιορίζονται από το υπουργείο οι εισαγόμενες ποσότητες σε συνεργασία με τις οργανώσεις των ρυζοπαραγωγών, να γίνεται έλεγχος στις εισαγωγές ρυζιού αμφίβολης προέλευσης και να αναγράφεται από τους εισαγωγείς και τους λιανοπωλητές η χώρα προέλευσης των ρυζιών. Τέλος, σημειώνουν πως τα χωράφια που καλλιεργούν οι ρυζοπαραγωγοί είναι προβληματικά γιατί είναι αλατούχα και έχουν μειωμένες αποδόσεις και υψηλό κόστος παραγωγής. Είναι όμως χωράφια που μπορούν να παράγουν μόνο ρύζι. Γι αυτό απαιτούν να ανακατασκευαστεί επειγόντως το χωμάτινο αρδευτικό δίκτυο Προβατά που υπάρχει από το 1935.