Πολιτιστικά και άλλα | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Πολιτιστικά και άλλα

Ο μπαρμπα - Θύμιος απ' την Καρδίτσα, που βρέθηκε αυτές τις γιορτινές μέρες στην Αθήνα, να... ιδεί λίγο τα παιδιά του και τ' αγγόνια του, που δεν μπόρεσαν ν' ανέβουν στο χωριό, θέλησε να βγει μια βόλτα και μέχρι το κέντρο της πόλης, να ιδεί και το χριστουγεννιάτικο δέντρο που έστησε, λέει, ο δήμαρχός μας εκεί στην πλατεία του Συντάγματος.

Τον πήγε μέχρι τη στάση η κόρη του, τον έβαλε στο τρόλεϊ, και κατέβηκε στο Σύνταγμα, να... θαυμάσει κι αυτός το μεγαλείο και τη λάμψη της γιορτινής μας πρωτεύουσας. Εκεί γύρω στο πανύψηλο και ολόφωτο "δέντρο" ήταν μαζεμένος πολύς κόσμος, που γιόρταζε και χαιρόταν το μεγάλο θέαμα. Κοντά στον μπαρμπα - Θύμιο στεκόταν κι ένας ντόπιος, βέρος Αθηναίος, που κατασυγκινημένος καμάρωνε το μεγάλο επίτευγμα. Πλησίασε τον μπαρμπα - Θύμιο και τον ρώτησε με το ύφος του ευτυχισμένου οικοδεσπότη. "Πώς σου φαίνεται! Σου αρέσει;... Είναι το ψηλότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο σε όλη την Ευρώπη!... Τριάντα τόσα μέτρα ύψος! Εξήντα τόσες χιλιάδες λαμπιόνια, όλα τα χρώματα!...". "Τι μου λες;...", απόρησε ο μπαρμπα - Θύμιος, σηκώνοντας ψηλά τα φρύδια του σε μια κίνηση θαυμασμού. "Τόσο πολύ...". "Βέβαια!...", συνέχισε ο άλλος με πιο πολύ ενθουσιασμό. "Και πού να δεις και στη Θεσσαλονίκη τι έχει να γίνει. Που θα είναι και η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 1997. Λευκός Πύργος, παραλία, πλατείες, θα φωταγωγηθούν όλα! Θα είναι κάτι το καταπληκτικό! Θα δώσουμε τα φώτα και τον πολιτισμό μας, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Οπως τα έχουν ξαναδώσει, άλλωστε, παλιότερα, και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Θα στοιχίσει όλη αυτή η εθνική μας προσπάθεια τρία, ίσως και πέντε δισ. "Τι μου λες;!...", ξαναείπε ο μπαρμπα - Θύμιος και ξανακούνησε διφορούμενα το κεφάλι.

Υστερα τράβηξε πιο πέρα, προς το περίπτερο, να πάρει ένα κουτάκι ασπιρίνες, γιατί το τρένο απ' την Καρδίτσα τον κούνησε πολύ και πονούσε το κεφάλι του. Κάτι τεράστιοι Αγιοβασίληδες κρεμασμένοι γύρω γύρω στην τέντα του περίπτερου, και τα ποδάρια τους ν' ακουμπάνε κάτω στις πλάκες! Κοίταξε την τιμή απάνω στο καρτελάκι: "ΜΟΝΟΝ 28.000 ΔΡΧ.". Κάτι μπαλόνια φουσκωμένα, ψηλά πάνω απ' την τέντα, μεγάλα σαν αερόστατα... Η τιμή εδώ πιο συγκαταβατική: "ΜΟΝΟΝ 1.000 ΔΡΧ." το ένα. "Πόσο κάνουνε;" ρώτησε τον περιπτερά, όταν του έδωσε στο χέρι το κουτάκι με τις ασπιρίνες. "Τετρακόσιες ογδόντα". "Τόσο ακριβά;...", απόρησε ο μπαρμπα - Θύμιος. "Στην Καρδίτσα, μέχρι τελευταία, εκατό δραχμές είχε η ασπιρίνη...". "Αλλο στην Καρδίτσα. Εδώ είναι... πρωτεύουσα...", αστειεύτηκε ο περιπτεράς. Υστερα του εξήγησε πως αυτό είναι "νέο προϊόν", πιο καλό. Ετσι λένε αυτοί που φτιάχνουν τις ασπιρίνες. Γι' αυτό είναι και πιο ακριβό.

Αγόρασε το κουτάκι με τις ασπιρίνες και ξεκίνησε για τη στάση του τρόλεϊ. Μέσα σε κείνη τη γιορταστική ατμόσφαιρα, στην πλημμύρα των φώτων και των βεγγαλικών, ένα αίσθημα πίκρας και μελαγχολίας πλημμύριζε τη δική του ψυχή. "...Είκοσι πέντε χιλιάδες, ένα ολόκληρο μηνιάτικο" (η σύνταξή του η αγροτική), "και να μην μπορείς ν' αγοράσεις ούτε έναν Αγιοβασίλη για τα παιδιά... Και τούτο το κουτάκι...", μονολογούσε, κουνώντας λυπητερά το κεφάλι του "...480 δραχμές... Ετούτο δεν είναι φάρμακο για να λιγοστεύει, αλλά για να δυναμώνει τον πονοκέφαλο...".

Ετσι είναι, μπαρμπα - Θύμιο. Ολα εδώ στην Αθήνα είναι ακριβά. (Μην κοιτάς, εσείς εκεί στην Καρδίτσα, που τα έχετε όλα φτηνά. 30 δραχμές το κιλό το στάρι, 150 το βαμβάκι, και είστε μια χαρά). Εδώ έχουμε καταργήσει, όχι μόνο τα χιλιάρικα και τα πεντοχίλιαρα, αλλά και τα εκατομμύρια. Τώρα, τα πάντα, οι κομπίνες, τα σκάνδαλα, οι μίζες, μετριούνται πια με δισ. Κι αν πεις για το δημόσιο χρέος, τα ελλείμματα, τις αγορές του αιώνα και τους φόρους που μας μπήχνουν κάθε τόσο, αυτοί μετριούνται μόνο με τρισ. Για να πετύχουμε τη σύγκλιση, και να τρώμε και μεις με χρυσά κουτάλια, όπως οι μεγάλοι μας εταίροι της ΕΟΚ.

Ας όψονται πες μονάχα, μπαρμπα - Θύμιο, οι γυμνοσάλιαγκες που κυβερνάνε την πατρίδα μας. Που την κατάντησαν "παλιόψαθα των εθνών", όπως θα έλεγε και ο καημένος ο Μακρυγιάννης, αν ζούσε.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ