Δρόμους ζητούσαν,

μ' αγωνία, ίσους,

μα μπρος τους

βλέπαν μόνο

στενορύμια,

και τεχνητούς

αναζητήσαν, τότε,

παραδείσους

και στα είκοσί τους

ήταν πια συντρίμμια!

Στέκια τους είχαν

κάνει πάρκα

και πλατείες

και γέμιζαν

τις φλέβες

μ' άσπρη σκόνη

και θολωμένοι

ψάχναν τις αιτίες,

που τους οδήγησαν

στην πρέζα, στο βελόνι.

Κι η πολιτεία

που τους δρόμους

είχε φράξει,

στάση τηρούσε

Πόντιου Πιλάτου,

και φρόντισε

μονάχα να συντάξει

τις ληξιαρχικές τους

πράξεις του θανάτου!

Ο οίστρος