Στις 6 Απρίλη, έκλεισαν 56 χρόνια από την εισβολή των Γερμανοφασιστών στην Ελλάδα. Ηταν το πρωινό της 6ης Απρίλη 1941, όταν εκδηλωνόταν η χιτλεροφασιστική επίθεση κατά της Ελλάδας.

Σ' αυτήν την κεραυνοβόλο επίθεση, η χιτλερική Βέρμαχτ είχε 100πλάσια δύναμη πυρός από αυτήν του ελληνικού στρατού. Παρ' όλα αυτά, στην περιοχή των οχυρών στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα θα γραφτούν καινούριες ένδοξες σελίδες σαν και αυτές που γράφτηκαν στα αλβανικά βουνά.

Ετσι, επί τέσσερις μέρες, τα εφεδρικά τμήματα του ελληνικού στρατού στα οχυρά Ρούπελ και Περιθωρίου αμύνονται και αποκρούουν τις επιθέσεις κατά κύματα των Γερμανών. Ομως, η προδοσία των πεμπτοφαλαγγιτών του μεταξοφασιστικού καθεστώτος είχε ήδη προετοιμαστεί, όπως ακριβώς είχε γίνει και με την εισβολή των Ιταλών το 1940.

Οπως και τότε, επιδιώκεται από τη μεταξική στρατιωτική διοίκηση να μην υπάρξει ουσιαστική αντίσταση στις χιτλερικές ορδές. Απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι τα προκεχωρημένα φυλάκια βρίσκονται με ελαφρύ οπλισμό και ξεπερασμένα όπλα. Επίσης, ενώ πύκνωναν οι πληροφορίες για την επικείμενη γερμανική επίθεση, ο αρχιστράτηγος της Ελλάδας Α. Παπάγος επιμένει να κρατάει το σύνολο σχεδόν των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων καθηλωμένο στα αλβανικά βουνά. Επίσης, την ίδια μέρα της εισβολής φτάνει στο μακεδονικό μέτωπο διαταγή του υπουργού Στρατιωτικών της κυβέρνησης Γλύξμπουργκ, Παπαδήμα, με την οποία διέτασσε "δίμηνη κανονική άδεια στους έφεδρους οπλίτες... τους δυνάμενους να κάμουν χρήσιν ταύτης".

Από εκεί μέχρι τη συνθηκολόγηση με τους χιτλεροφασίστες, που υπογράφουν σε λίγο οι στρατηγοί της βασιλομεταξικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, η απόσταση δεν είναι πολύ μεγάλη. Τα χιτλερικά στρατεύματα θα καταλάβουν τη μία μετά την άλλη, τις ελληνικές πόλεις. Ετσι, στις 9 Απρίλη, καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη, στις 27 Απρίλη, την Αθήνα και μέχρι τα τέλη του Μάη ολόκληρη την Ελλάδα.

Φυσικά, πριν την οριστική κατάρρευση του μετώπου, οι συνθηκολόγοι προδότες της Ελλάδας, ο βασιλιάς με την κυβέρνησή του και μεγάλο αριθμό αξιωματούχων της δικτατορίας, θα σπεύσουν να καταφύγουν πρώτα στην Κρήτη και μετά στην Αίγυπτο, αφήνοντας και τους γνωστούς δοσίλογους και Κουίσλιγκς, Ράλληδες και γερμανοτσολιάδες που θα οργανώσουν την κατοχή των ναζήδων.

Αρχίζει έτσι μια μαύρη περίοδος για το λαό της πατρίδας, που ποτέ δεν υποτάχτηκε και αμέσως οργανώνει την πάλη του για την απελευθέρωση. Είναι η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, που έχει αιμοδότη και καθοδηγητή το ΚΚΕ.