Εναν ολόκληρο χρόνο, αυτός ο κουμπαράς μάζευε το μεγαλείο ενός ανθρώπου που η υπόθεση της επανάστασης είναι μια καθημερινή έγνοια, ένας τρόπος ζωής, η ίδια η ζωή. Με τον ίδιο τρόπο που φιλεύει τα εγγόνια του, που αγοράζει το "Ριζοσπάστη", που φοράει τα "καλά" του για να πάει να ψηφίσει. Με τον ίδιο τρόπο που στα νιάτα του ήταν αυτονόητο για τη γενιά του να παίξεις κορόνα - γράμματα τη ζωή σου για ένα καλύτερο αύριο, με μόνο αντάλλαγμα την ηθική ικανοποίηση ότι δεν πέρασες από αυτόν τον πλανήτη δίχως να αφήσεις κάτι για την ανθρωπότητα.

Παλιά, πολύ παλιά, οι παππούδες και οι γιαγιάδες έλεγαν παραμύθια στα εγγόνια τους δίπλα στο τζάκι. Τώρα διαδηλώνουν στους δρόμους. Τώρα το ηθικό δίδαγμα του "παραμυθιού" είναι: "Αγωνίσου"! Αγωνίσου για να μη μείνεις αιώνια είκοσι χρονών στη Βοσνία, στα Τίρανα, στον Περσικό, στην Αδριατική, ή όπου αλλού θα σε καλέσουν σε λίγο να "υπερασπιστείς" την πατρίδα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά της - Πάλεψε για να μη μαζεύεις τους φίλους σου απ' το δρόμο με μια σύριγγα στο χέρι. Πάλεψε για να μη γίνεις ένας αριθμός στα ηλεκτρονικά κελιά της Σένγκεν. Για να μην σκουπίζεις με το πτυχίο σου τα δάκρυά σου. Για να μη φέρνουν τον πατέρα σου νεκρό από τη Ζώνη.

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ