Τρίτη 17 Δεκέμβρη 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ο "13ος"

Κακότυχο και δυσοίωνο το όνομά του, αφού βαφτίστηκε προ αμνημονεύτων ετών ως ο "13ος", αλλά κανένας, όσο προληπτικός και να είναι, δεν τον βλέπει με κακό μάτι, ούτε φτύνει στον κόρφο του όταν "συναπαντηθεί" μ' αυτόν. Αντίθετα, όλοι όσοι έχουν κάποια σχέση μαζί του (και είναι πάμπολλοι), τον θεωρούν αντί για γρουσούζη ευλογημένο. Και προσδοκούν με λαχτάρα, μήνες ολόκληρους, πότε θα τον "δουν" για να του σφίξουν το χέρι ή μάλλον να τον... σφίξουν στο χέρι!

Η αναμονή του αρχίζει μόλις μπαίνει το φθινόπωρο και όσο προχωράει ο καιρός τόσο περισσότερο τον σκέφτονται όλοι. Για πολλούς μάλιστα αυτός ο περίφημος 13ος παίρνει τη μορφή ενός από μηχανής θεού, γι' αυτό ακριβώς και εναποθέτουν στον ερχομό του τη λύση για πολλές από τις δυσκολίες που τους παρουσιάζονται.

- Θωμά, ο καναπές ξεχαρβαλώθηκε και καμιά μέρα θα πάμε να καθίσουμε και θα σκοτωθούμε! Κάτι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν.

- Ούτε να το συζητάς για τώρα γυναίκα. Δεν περισσεύει μία από τα χαρατσώματα και τις αρπαχτές της κυβέρνησης, από την ακρίβεια που υπάρχει στην αγορά, από τις συνεχείς ανατιμήσεις των λογαριασμών και από τα άλλα δεινά του Μάαστριχτ.

- Και θα είμαστε μ' αυτό το σαράβαλο, κινδυνεύοντας να σκοτωθούμε ή να γελοιοποιηθούμε αν μας επισκεφθεί κανένας;

- Ασε να έρθει ο 13ος και τότε κάτι θα γίνει!

Ο Θωμάς, ο υπάλληλος, λοιπόν, και η γυναίκα του περιμένουν το 13ο για να αποκτήσουν νέο καναπέ, ο μαστρο - Βασίλης, ο οικοδόμος, περιμένει και αυτός τον ίδιο "σωτήρα" για να ποδεθούν τα τρία παιδιά του και να αντικαταστήσουν τα παλιά μπουφάν, που τους μίκρυναν τόσο, ώστε μοιάζουν πια σαν... δανεικά. Και πιο πέρα ο κυρ - Γιώργης ο συνταξιούχος έχει φορτώσει πάνω στον "ευλογημένο" όλες τις ανάγκες του σπιτικού του και όλες τις επιθυμίες του. Βλέπεις, η πενιχρή σύνταξη που παίρνει δε φτάνει καλά καλά να φάνε αυτός και η κυρά του. Ετσι, κάθε έκτακτη ανάγκη που του προκύπτει, την αναβάλλει για αργότερα, παρότι γνωρίζει ότι: Με την απάνθρωπη πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνώντες, το αύριο δε θα είναι καλύτερο, αλλά χειρότερο, γι' αυτόν και τους όμοιούς του. Δεν έχει όμως άλλη διέξοδο και αναγκαστικά τα μεταθέτει όλα. Και προσδοκά να έρθει ο 13ος για να αλλάξει το ψυγείο που τους διαλύθηκε, να δώσει κάτι στη γυναίκα του για να πάρει ένα φόρεμα, να πληρώσει το ποσοστό του για την επισκευή του καυστήρα της πολυκατοικίας, να αλλάξει τα γυαλιά του γιατί μ' αυτά που φοράει θα στραβωθεί πια. Κι έπειτα είναι και καθρέφτης του μπάνιου που έσπασε και θέλει αντικατάσταση. Είναι και το γραμμάτιο (το τελευταίο, ευτυχώς) για την τηλεόραση που πήρε το Μάρτη με δόσεις. Και φυσικά είναι και ο Γιωργάκης ο εγγονός, που του έταξε ένα κουρδιστό τρενάκι για τα Χριστούγεννα (τι να του πει, θα σου πάρω ένα μπαλόνι ή μια σφυρίχτρα;).

Αχ, κυρ - Γιώργη φουκαρά μου, πάλι σε βλέπω να μεταθέτεις γι' αργότερα τα γυαλιά σου και ποιος ξέρει τι άλλο. Γιατί ο 13ος θα έρθει, βέβαια, αλλά τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του!

Κι όχι μόνο για σένα, καημένε απόμαχε, αλλά και για όλους τους μισθοσυντήρητους, που τον καρτερούν πώς και πώς αυτές τις μέρες. Διότι αφ' ενός μεν θα τον χάσουν πριν καλά καλά τον δουν μπροστά τους, αφ' ετέρου, δε, ούτε τις μισές από τις ανάγκες τους δεν πρόκειται να βολέψουν μ' αυτόν. Με τόσες, δυστυχώς, "τρύπες" που έχουν τα ρημαγμένα από τη λαίλαπα της "σύγκλισης" νοικοκυριά, τι να σου κάνει πλέον κι ο 13ος μισθός. Μόνον φρούδες προσδοκίες μπορεί να εκθρέψει, αφού κατάντησε, κυριολεκτικά, "δώρον άδωρον"!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ