Την απόδοση του χώρου των δημοτικών σφαγείων στον Ταύρο, όπου στεγάζονται υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων, στο φυσικό τους ιδιοκτήτη, το Δήμο Ταύρου, με σκοπό την αξιοποίησή του ως χώρο πρασίνου και αναψυχής αποφάσισε, τελικά, κατά πλειοψηφία χτες το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για μια ακόμη απόφαση - επιβεβαίωση προηγούμενων αποφάσεων του ΔΣ που προέβλεπαν την εν λόγω απόδοση, χωρίς ωστόσο να κινούνταν οι διαδικασίες υλοποίησής τους.

Στο χώρο αυτό, που βρίσκεται δίπλα στο Δημαρχείο Ταύρου, επί της οδού Πειραιώς, αυτή τη στιγμή λειτουργούν συνεργεία οδοποιίας, χώρος εναπόθεσης αδρανών υλικών, το Αρχιτεκτονικό και άλλες υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων. Οι υπηρεσίες αυτές, όπως δεσμεύτηκε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ηλ. Σκαλαίος,θα απομακρυνθούν μέσα στο Σεπτέμβρη, οπότε και θα ακολουθήσει η νομική ρύθμιση του θέματος.

Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Ταύρου Π. Βακαλόπουλος,που παραβρέθηκε στη συνεδρίαση του ΔΣ, σημείωσε πως ο Δήμος Ταύρου δε ζητά τη δωρεάν παραχώρηση του χώρου των δημοτικών σφαγείων, αλλά την απόδοσή του για τη δημιουργία χώρου πρασίνου, όπως έχει διατυπωθεί με αποφάσεις του ΔΣ του Δήμου Ταύρου και της επιτροπής κατοίκων της περιοχής, προς όφελος όλων των κατοίκων της Αθήνας, δεδομένου ότι τα Κάτω Πετράλωνα απέχουν από το χώρο των Σφαγείων περίπου 150 μέτρα. Σημείωσε ακόμα ότι ο χώρος αυτός από το 1983, με Προεδρικό Διάταγμα, έχει χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου.

Αναφερόμενος στο ιστορικό του χώρου τόνισε ότι "είχε παραχωρηθεί το 1920 στο Δήμο Αθηναίων για δημοτικά σφαγεία. Οταν το 1934 δημιουργήθηκε ο Δήμος Ταύρου, ως Κοινότητα Νέων Σφαγείων τότε, τα οικόπεδα αυτά παρέμειναν ιδιοκτησία του Δήμου Αθηναίων και στη θέση των δημοτικών σφαγείων δημιουργήθηκαν διάφορες υπηρεσίες. Ωστόσο, όλα τα δημοτικά συμβούλια του Δήμου Αθηναίων από το 1982 μέχρι σήμερα έχουν δεσμευτεί να απομακρυνθούν οι υπηρεσίες και να αποδοθεί ο χώρος στο δήμο μας για πράσινο".

Ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" Λεων Αυδής σημείωσε πως η ευρύτερη περιοχή στερείται πρασίνου και χώρων αναψυχής, τονίζοντας πως δεν μπορεί ένας χώρος να παραμένει ως αποθήκη υλικών, την ώρα που το πράσινο είναι ελάχιστο.