Δεν εκπλήσσουν κανέναν οι πληροφορίες ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πάει σε "ήπιους τόνους" και στα "μουλοχτά" στις κάλπες. Χωρίς μεγάλες συγκεντρώσεις, χωρίς πλαστικές σημαίες, χωρίς μετωπικές αντιπαραθέσεις του δικομματισμού, με την τηλεόραση και τον Τύπο να παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο, στην προβολή και προπαγάνδιση της προεκλογικής τους τακτικής.

Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής της πολιτικής συναίνεσης των συνεταίρων του δικομματισμού, η οποία επιτάσσει η προεκλογική "αντιπαράθεση" να μη χαλάει το γενικότερο κλίμα κοινής πλεύσης όλων των κομμάτων που εντάσσονται στο δικομματικό σύστημα και κυρίως "να μη δημιουργεί προβλήματα στην οικονομία και την αγορά". Δεν πρέπει, λοιπόν, να γίνεται αντιπαράθεση για τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας, για την ανεργία, το κλείσιμο των εργοστασίων, τους άθλιους μισθούς και μεροκάματα πείνας, τη διάλυση του λεγόμενου "κοινωνικού κράτους", κ.ο.κ.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι αγρότες, πρέπει να "προφυλαχτούν" και να μην κρίνουν τα κόμματα με βάση τα έργα τους και την πολιτική τους απέναντι στα καυτά προβλήματά τους. Στη γραμμή αυτή συμφωνούν και συμπλέουν και οι ηγεσίες της ΝΔ, της ΠΟΛ.ΑΝ. και του ΣΥΝ, ακριβώς γιατί υποστηρίζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, την οποία δεν "πολυθέλουν" να "εκθέσουν" στον ελληνικό λαό.

Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Οι εργαζόμενοι δεν μπορεί και δεν πρέπει να ψηφίσουν ενάντια στα συμφέροντά τους. Δεν μπορούν να νομιμοποιήσουν με την ψήφο τους μια πολιτική που θα χειροτερέψει δραματικά την κατάστασή τους.