4. Η προσπάθεια παρεμπόδισης της διακίνησης ιδεών και απόψεων που δεν υποτάσσονται στη λογική της κυβέρνησης και γενικότερα στην κυρίαρχη άποψη.

• Το βράδυ της Τρίτης 1.4.1997 συνεργείο μελών της ΚΝΕ δέχτηκε βάναυση επίθεση από συνεργείο των Ειδικών Υπηρεσιών Καθαρισμού του Δήμου της Αθήνας και από έναν αστυνομικό, εκτός υπηρεσίας, που χρησιμοποίησε και το περίστροφό του, την ώρα που έκαναν αφισοκόλληση για εκδήλωση αλληλεγγύης στον αλβανικό λαό.
• Μετά τη σύλληψη και την παραπομπή σε δίκη στο Βράχο της Ακρόπολης ατόμων που διαφωνούσαν για την ανάληψη της Ολυμπιάδας του 2004 από την Ελλάδα, συνελήφθησαν και στη συνέχεια καταδικάστηκαν στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο, με συνοπτικές διαδικασίες, δύο νέοι, γιατί διακινούσαν προκηρύξεις κατά της ανάληψης της Ολυμπιάδας από την Αθήνα. Για την καταδίκη τους χρησιμοποιήθηκαν χουντικές διατάξεις για τη ρύπανση του δρόμου και για την απαγόρευση διανομής προκηρύξεων.
• Στις 9/9/97 περιπολικό με πινακίδα "Πανεπιστήμιο Αθηνών" σταμάτησε, μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, μέλη της ΚΝΕ και των ΠΚΣ, τα οποία είχαν μεταβεί στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου για να μοιράσουν προκηρύξεις και να κρεμάσουν πανό για το 23ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", δηλώνοντάς τους ότι "απαγορεύεται η διέλευση στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης". Πρόκειται για ωμή παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου και για θεσμοθέτηση μιας άτυπης πανεπιστημιακής αστυνομίας.
• Το Σάββατο 27/9/1997, κατά τις ημέρες που ο Πατριάρχης Κων/λεως Βαρθολομαίος, επισκεπτόταν επίσημα την Ελλάδα, οι αρχές Ασφαλείας συνέλαβαν και οδήγησαν στο Αυτόφωρο, για να δικαστούν με την κατηγορία της παράνομης αφισοκόλλησης, έξι άτομα που κολλούσαν αφίσες, οι οποίες με το περιεχόμενό τους καταφέρονταν εναντίον του διαλόγου της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον Πάπα της Ρώμης.

5. Αντιδημοκρατικές ενέργειες και πρακτικές που επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τους πολίτες και να εθίσουν την κοινή γνώμη στην αποδοχή της καταστολής και της δράσης των αστυνομικών δυνάμεων.

• Το Νοέμβριο του 1996 δολοφονείται "εν ψυχρώ" από αστυνομικό ο Τσιγγάνος συμπολίτης μας Αναστάσιος Μουράτης, κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης καταδίωξης και σύλληψης κακοποιού Τσιγγάνου. Είχαν προηγηθεί και άλλες μαζικές επιχειρήσεις "τύπου Ράμπο" σε τσιγγάνικους καταυλισμούς.
• Με την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας, αστυνομικοί αντιμετωπίζουν με απαράδεκτο τρόπο λαθρομετανάστες, ενισχύοντας τις ρατσιστικές αντιλήψεις μέσα στην κοινωνία. Αποτέλεσμα είναι, από τους προπηλακισμούς, ξυλοδαρμούς κλπ., να φτάσουμε σε φόνο άοπλου λαθρομετανάστη πριν από λίγες ημέρες στη Θεσσαλονίκη.
• Τον ίδιο μήνα έχουμε αναίτια σύλληψη, σωματικό έλεγχο και ξυλοδαρμό δύο μαθητών - μελών της ΚΝΕ από ομάδα αστυνομικών, καθώς επίσης και τη σύλληψη 14 μελών της ΚΝΕ μετά το τέλος της πορείας για το Πολυτεχνείο.
• Την Παρασκευή 7/2/1997, αστυνομικές δυνάμεις απωθούν βίαια, ακόμη και ξυλοκοπούν δημοσιογράφους (στέλνοντας έναν από αυτούς στο Νοσοκομείο), για να μην καταγράψουν την επίθεση δολιοφθοράς των αστυνομικών στα τρακτέρ των αγροτών στις Μικροθήβες.
• Τα μεσάνυχτα της Τρίτης 22/7/1997 μια ομάδα ανδρών που δήλωναν αστυνομικοί της ομάδας Μ-4 εισήλθαν σε συρμό του ηλεκτρικού στην πλατεία Βικτωρίας και έσπειραν τον πανικό στους επιβάτες, ψάχνοντας, δήθεν, για Αλβανούς λαθρομετανάστες. Παρά τις αρχικές διαψεύσεις, τόσο του τότε αττικάρχη, όσο και του τότε διευθυντή Ασφαλείας, με έγγραφη απάντησή του ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ομολόγησε ότι επρόκειτο για ομάδα αστυνομικών, που λειτούργησαν νόμιμα μέσα στα πλαίσια της αποστολής τους.
• Τον προηγούμενο μήνα, όλοι γίναμε μάρτυρες της εφαρμογής ενός ακραίου μέτρου καταστολής, όπως είναι η κατάσχεση και δήμευση αυτοκινήτων, που οι οδηγοί τους ήταν υπό την επήρεια αλκοόλ, καθώς και δικύκλων που οι οδηγοί τους οδηγούν επικίνδυνα, κατόπιν εντολής και υποδείξεων του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Αν. Κανελλόπουλου, στηριγμένη σε ξαφνική και έωλο ερμηνεία του σχετικού άρθρου του Ποινικού Κώδικα. Η μετέπειτα δήμευση και αγροτικών μηχανημάτων αγωνιζόμενων αγροτών έδειξε πού αποσκοπεί η ενθάρρυνση από την κυβέρνηση αυτών των "πρωτοβουλιών".
• Τη Δευτέρα 29/9/1997, η Αστυνομία επιχείρησε να διαλύσει ουσιαστικά συγκέντρωση του ΚΚΕ με θέμα τη θέση του Κόμματος για το Σχέδιο "Ι. Καποδίστριας" στο χωριό Λουσικά Αχαϊας όταν, με πρόσχημα το κυνήγι λαθρομεταναστών, αστυνομικοί με προτεταμένα τα όπλα, περνώντας ανάμεσα από τους έκπληκτους συγκεντρωμένους, μπήκαν μέσα σε παρακείμενο καφενείο και συνέλαβαν έναν Αλβανό.

6. Ανοχή ή και στήριξη του αυταρχισμού στους τόπους δουλιάς.

• Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας, αλλά και δυνάμεις των Σωμάτων Ασφαλείας και εισαγγελικές αρχές παρακολουθούν απαθείς και αμέτοχοι την προκλητική δράση επιχειρηματιών που τρομοκρατούν τους εργαζόμενους και απαγορεύουν στους συνδικαλιστές να εισέλθουν στους χώρους δουλιάς και να ενημερώσουν τους εργαζόμενους. Σαν πιο χαρακτηριστικές αναφέρουμε τις περιπτώσεις: α) Της ΦΑΜΑΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, όπου η εργοδοσία προσδιορίζει ακόμα και την ώρα που οι εργαζόμενοι θα εκτελέσουν τη σωματική τους ανάγκη. β) Του ΜΙΝΙΟΝ, όπου η εργοδοσία, κατά τη διάρκεια των πρόσφατων κινητοποιήσεων των εργαζόμενων, προέβη σε ύβρεις και απειλές, σε βάρος των εργαζόμενων και των συνδικαλιστών του επιχειρησιακού Σωματείου, ακόμα και σε χειροδικία σε βάρος της προέδρου του Σωματείου. γ) Της επιχείρησης ιματισμού ΕΛΛΑΣ ΑΕ στην Πάτρα, όπου, πρόσφατα, συνδικαλιστές βρέθηκαν αντιμέτωποι με ιδιωτική αστυνομία του εργοστασίου, που, όχι μόνο εμπόδισε να συναντηθούν με εκπρόσωπο της εταιρίας, αλλά και τους εκδίωξε, ενώ η Νομαρχία και η Εισαγγελία δήλωσαν αδυναμία επέμβασης.
• Υπάρχουν δυστυχώς και περιπτώσεις όπου όργανα των Σωμάτων Ασφαλείας, ακόμα και στρατιωτικές δυνάμεις, μπαίνουν στην υπηρεσία εργοδοτών για να καταστείλουν τους αγώνες των εργαζομένων. Αναφέρουμε τα εξής χαρακτηριστικά παραδείγματα:

α) Ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ και του Λιμενικού στο λιμάνι του Πειραιά, προκειμένου να εμποδίσουν τους άνεργους, επιτίθενται και τους ξυλοκοπούν άγρια.

β) Το στρατόπεδο της στρατιωτικής διοίκησης λιμένα Πειραιά (πρώην αμερικάνικη βάση) χρησιμοποιήθηκε για το σπάσιμο της απεργίας των ναυτεργατών, ο διοικητής του στρατοπέδου έδωσε διαταγή προς τους φαντάρους να στρέψουν τα όπλα προς τους ναυτεργάτες που απεργούσαν.

γ) Στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, κατά τη διάρκεια απεργιακής κινητοποίησης των ναυτεργατών, ισχυρές λιμενικές και αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν βάναυσα στους ναυτεργάτες που περιφρουρούσαν την απεργία τους, τραυματίζοντας δύο από αυτούς.

δ) Στο εργοστάσιο του βιομήχανου κ. Δραγούνη, αστυνομικοί, ενεργώντας σαν ιδιωτική αστυνομία του εργοδότη, απαγόρευσαν παράνομα την είσοδο σε συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ και άλλα πολλά παραδείγματα.

Οταν τα παραπάνω φαινόμενα καταστολής και άκρατου αυταρχισμού καταγγέλλονται, η Κυβέρνηση επιλέγει διάφορους τρόπους να απαντήσει.

• Αλλοτε καλύπτεται πίσω από τη δήθεν ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή ο υπουργός Δικαιοσύνης υποδείκνυε σε καθημερινές εμφανίσεις του τα ποινικά αδικήματα στα οποία υποτίθεται ότι υπέπεσαν οι αγρότες και έκανε λόγο για απαράδεκτη κατάσταση κατάλυσης της έννομης τάξης, που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
• Αλλοτε δικαιολογεί τις αστυνομικές επεμβάσεις, στο όνομα της προστασίας της έννομης τάξης και των συμφερόντων των πληττομένων από τις κινητοποιήσεις κοινωνικών ομάδων.
• Αλλοτε επιχειρεί να υποβαθμίσει τα γεγονότα, χαρακτηρίζοντάς τα μεμονωμένα περιστατικά.
• Αλλοτε, τέλος, προσπαθεί να απαλλαγεί των ευθυνών της, διατάσσοντας τις γνωστές Ενορκες Διοικητικές Εξετάσεις, που παίρνουν τυπικό χαρακτήρα με προαποφασισμένο το πόρισμά τους.

Η συχνότητα, η ένταση, οι μέθοδοι των περιστατικών εκδήλωσης αυταρχισμού, αλλά και οι απαντήσεις της κυβέρνησης, όταν τέτοια φαινόμενα καταγγέλλονται, πείθουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια καλά οργανωμένη εκστρατεία που στοχεύει στο να ελαχιστοποιήσει και τελικά να υποτάξει τις λαϊκές αντιδράσεις που στρέφονται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.

Υστερα από τα παραπάνω ΕΠΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. κ. Υπουργοί, ποια μέτρα πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση:

Να σταματήσει ο αυταρχικός κατήφορος που εκδηλώνεται πρώτα και κύρια με την ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών αγώνων.

Να αποκαλυφθούν πλήρως και να αντιμετωπιστούν, οριστικά και αμετάκλητα, φαινόμενα παρακολούθησης της συνδικαλιστικής και πολιτικής δραστηριότητας και έξαρσης της αστυνομοκρατίας.

Να ξηλωθούν όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί που στρέφονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εναντίον όλων των πολιτών και ιδιαίτερα εκείνων που αμφισβητούν την κυβερνητική πολιτική, που αντιπαλεύουν την κυρίαρχη άποψη πάνω στα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά ζητήματα.

Να προχωρήσει ο ουσιαστικός και πλήρης εκδημοκρατισμός των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και όλων των ευαίσθητων τομέων του κρατικού μηχανισμού.