Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τις εκλογές, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε συνεδρίασή της εκτίμησε την πορεία του κυβερνητικού έργου, το έργο του Κοινοβουλίου και τη δραστηριότητα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος και καθόρισε τους στόχους δράσης της ενόψει της νέας συνόδου της Βουλής.Τις εκτιμήσεις αυτές, καθώς και τους στόχους της παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου, στην αίθουσα 150 της Βουλής, η Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Στο χρόνο αυτό, όπως αναμενόταν, η κυβέρνηση προώθησε μία σειρά από μέτρα που στόχο είχαν τη γρήγορη ενσωμάτωση της χώρας μας στις δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ, γενικότερα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, που οικοδομείται στην περιοχή μας από τους ιμπεριαλιστές, Αμερικάνους και Ευρωπαίους.

Βασικοί άξονες αυτής της πολιτικής, που συνεχίζεται και μάλιστα με σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα, είναι η πολιτική της λιτότητας, η πολύπλευρη ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, η απελευθέρωση της αγοράς και του ανταγωνισμού.

Ακόμα εφάρμοσε πολιτική κρατικών επενδύσεων σε μη παραγωγικούς τομείς, επιτάχυνε τις ιδιωτικοποιήσεις και συρρίκνωσε την παραγωγική βάση της χώρας. Προς τους εργαζόμενους εφάρμοσε πολιτική ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων σε βάρος τους.

Και στον αγροτικό τομέα η πολιτική που ασκήθηκε είχε αρνητικές συνέπειες στο εισόδημα των αγροτών. Από αυτή την πολιτική των αντιλαϊκών μέτρων δε γλίτωσαν ούτε οι ΕΒΕ, που ένα μέρος τους απειλείται με χρεοκοπία τα επόμενα χρόνια.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής η κυβέρνηση Σημίτη άσκησε μία πολιτική μεγαλύτερης πρόσδεσης στις ΗΠΑ ακόμα και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου. Αποδέχτηκε πλήρως το ρόλο του "οχήματος" της αμερικανικής πολιτικής στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή μας.

Με την πολιτική που ασκήθηκε μετά τα Ιμια, η χώρα μας ουσιαστικά μπήκε σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας στο Αιγαίο. Αυτή η πολιτική υποταγής και εξάρτησης από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη ΔΕΕ είχε σαν συνέπεια τη διολίσθηση της χώρας μας στη λογική του αμερικανικού σχεδιασμού, τόσο για την Κύπρο όσο και το Αιγαίο, μεγαλύτερης εμπλοκής της χώρας μας στους επιθετικούς προσανατολισμούς του ΝΑΤΟ και επιδίωξη ενεργότερου ρόλου στα Βαλκάνια.

Αυτή η πολιτική είχε σαν συνέπεια την αντίσταση των εργαζομένων αυτό το χρόνο με μεγάλες κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να περάσει με κάθε μέσο αυτήν την πολιτική, καταφεύγει - όπως κάνουν πάντα οι κυβερνήσεις που εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική - στην εξαγορά συνειδήσεων στην προσπάθεια ενσωμάτωσης, γενικότερα στην "κοινωνική συναίνεση" και όταν αυτά δεν αρκούν, καταφεύγει στον αυταρχισμό και σε αντιδημοκρατικά μέτρα.

Οπως ήταν φυσικό η κοινοβουλευτική δραστηριότητα που ανέπτυξε η κυβέρνηση σκόπευε στη νομοθετική στήριξη του κυβερνητικού έργου από την κυβερνητική πλειοψηφία. Ομως πρέπει να επισημάνουμε πως σημαντικά νομοθετήματα, που προωθούν τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ, έχουν την ουσιαστική στήριξη των κομμάτων που αποδέχονται το πλαίσιο της ΕΕ - ΝΑΤΟ - ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Βέβαια, ΝΔ και ΣΥΝ ιδιαίτερα για λόγους "αντιπολιτευτικούς" συχνά καταψηφίζουν τα νομοσχέδια, στηριγμένοι σε επιμέρους διαφωνίες, ακόμη και διαδικαστικές ενστάσεις. Υπενθυμίζουμε μια σειρά νομοθετικές παρεμβάσεις προς αντιλαϊκή κατεύθυνση που έχει χαράξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Τον προϋπολογισμό του 1997, το νόμο για περιορισμό των κρατικών δαπανών (κοινωνικού χαρακτήρα). Το νέο μισθολόγιο λιτότητας των δημοσίων υπαλλήλων, το νόμο για την περικοπή σειράς φοροαπαλλαγών κοινωνικού χαρακτήρα, τον εισφορομπηχτικό νόμο για την ασφάλιση των αγροτών. Τους πρόσφατους νόμους για την υγεία και την παιδεία, που υπονομεύουν τον δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα τους και την πρόσβαση των φτωχότερων λαϊκών τάξεων. Το ξεπούλημα των Ναυπηγείων Ελευσίνας, την ιδιωτικοποίηση των Βιομηχανικών Περιοχών. Τη νομιμοποίηση του ηλεκτρονικού φακελώματος με τη Συμφωνία Σένγκεν και τον σχετικό εσωτερικό νόμο, την επέκταση της ιδιωτικής αστυνομίας κ. ά.

Οσον αφορά τη λειτουργία της Βουλής, η αναβάθμισή της προσκρούει στην έλλειψη βούλησης της κυβέρνησης, που οχυρώνεται και πίσω από το ισχύον καθεστώς. Κατά τη γνώμη του ΚΚΕ χρειάζονται ριζικές αλλαγές στο Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής, στην κατεύθυνση που το Κόμμα μας έχει κάνει επανειλημμένα συγκεκριμένες προτάσεις, που όμως δε γίνονται αποδεκτές.

Ομως και με το ισχύον καθεστώς θα μπορούσαν ορισμένες πλευρές της λειτουργίας του να βελτιωθούν:

- Να αναβαθμιστεί η λειτουργία των Διαρκών Επιτροπών με πλήρεις ενημερώσεις από τους υπουργούς, με ουσιαστικές συζητήσεις για όλα τα σοβαρά θέματα που εκκρεμούν στα Συμβούλια Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

- Να πυκνώσουν οι προ ημερήσιας διάταξης συζητήσεις με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, ώστε να συζητιούνται όλα τα μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα στη Βουλή.

- Να δοθεί η δυνατότητα στα μικρότερα κόμματα για μεγαλύτερο αριθμό Επερωτήσεων (όπως συνέβαινε στο παρελθόν), διότι με τη σημερινή πρακτική (3-4 Επερωτήσεις όλο το χρόνο) οδηγούμαστε σε ασφυκτικό περιορισμό του κοινοβουλευτικού ελέγχου και πλήττεται η ισότιμη μεταχείρισή τους.

- Να υπάρχει εύλογος (και όχι ασφυκτικός) χρόνος προετοιμασίας των βουλευτών και των κομμάτων ενόψει της συζήτησης των νομοσχεδίων στις Διαρκείς Επιτροπές.

- Να καθορίζεται ελεύθερη κατά κανόνα διαδικασία συζήτησης των νομοσχεδίων στην Ολομέλεια, διότι οι χρονικοί περιορισμοί που τίθενται περιορίζουν τη δυνατότητα να εκφράσουν οι βουλευτές με άνεση τη γνώμη τους. - Να αντιμετωπιστεί με παρέμβαση του Προεδρείου και της Ολομέλειας της Βουλής το θέμα των άσχετων τροπολογιών και των τροπολογιών της "τελευταίας στιγμής", που καταλαμβάνουν "εξαπίνης" τους βουλευτές και τα κόμματα. - Να αυξηθεί ο χρόνος της ραδιοτηλεοπτικής κάλυψης των συζητήσεων της Βουλής με ισότιμη προβολή των απόψεων των μικρότερων κομμάτων, σύμφωνα με παλιότερες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις που δεν τηρήθηκαν.

Η δράση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματός μας παρά την ανανέωσή της κατά τα 2/3 με νέους βουλευτές κρίνεται θετική. Με επάρκεια, γενικά, αντιμετώπισε όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα τόσο στο νομοθετικό έργο όσο και στον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Σε όλα τα νομοσχέδια δόθηκε η μάχη από θέση αρχής, αλλά και με συγκεκριμένα επιχειρήματα στις επιμέρους ρυθμίσεις, προβλήθηκαν επαρκώς οι προτάσεις του ΚΚΕ.

- Κατατέθηκαν τρεις προτάσεις νόμου (συζητήθηκαν οι δύο) για την καθιέρωση της ΑΤΑ στους μισθούς και συντάξεις, για τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, κατάργηση των αντικειμενικών κριτηρίων για τους ΜΜΕ, φορολογική επιβάρυνση του μεγάλου κεφαλαίου και τέλος για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Κατατέθηκαν 1.151 Ερωτήσεις και 1.389 Αναφορές, αριθμός ικανοποιητικός για την αριθμητική δύναμη της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας. Σημαντικό μέρος της δραστηριότητάς της εξαντλήθηκε με επιτυχία στην επαφή με το λαό και τις κοινωνικές οργανώσεις, σε περιοδείες και επισκέψεις σε χώρους δουλιάς, συνοικίες, χωριά, στην υποστήριξη των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, στην ανάδειξη και στη Βουλή των μεγάλων και μικρών λαϊκών προβλημάτων και αιτημάτων. Επισημάνθηκαν βέβαια αδυναμίες και δυσκολίες στη δουλιά της ΚΟ, που οφείλονται κύρια στην έλλειψη πείρας και σημειώθηκε η ανάγκη καλύτερης στήριξης της κοινοβουλευτικής δουλιάς από όλο το κόμμα.

Ο χρόνος που μας έρχεται θα είναι δύσκολος για τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει την προσπάθεια για γρήγορη ενσωμάτωση στην ΕΕ και στις νέες δομές του ΝΑΤΟ και της ΔΕΕ.

Αμεσα στη Βουλή θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία σειρά από μεγάλα ζητήματα όπως:

- Την απόκρουση του απαράδεκτου νομοσχεδίου για τις αναγκαστικές συνενώσεις και την κυβερνητική πολιτική απέναντι στη Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση.

- Τον προϋπολογισμό του 1998 νέας σκληρής λιτότητας, την εισοδηματική πολιτική παραπέρα μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων, τις περικοπές των κοινωνικών παροχών.

- Την αποκάλυψη του "κοινωνικού διαλόγου" και την απόκρουση των αποτελεσμάτων του, που θα οδηγήσουν σε ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και σε κατεδάφιση του κοινωνικού συστήματος ασφάλισης.

- Τις ιδιωτικοποιήσεις μιας σειράς κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών και τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας.

- Την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ στον αγροτικό τομέα, που οδηγεί σε ξεκλήρισμα τους μικρομεσαίους αγρότες, στη διάλυση των συνεταιρισμών, στη συρρίκνωση της αγροτικής οικονομίας. Την πολιτική που πλήττει τους μικρομεσαίους βιοτέχνες, επαγγελματίες εμπόρους.

- Τα επερχόμενα μέτρα σε βάρος του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας - υγείας, την υποβάθμιση της κοινωνικής πρόνοιας, του πολιτισμού κ. ά.

- Την εμπορευματοποίηση της Ολυμπιακής Ιδέας και του Αθλητισμού και την περιβαλλοντική επιβάρυνση του Λεκανοπεδίου ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004.

- Τα μέτρα αυταρχισμού και τρομοκρατίας, που πυκνώνουν επικίνδυνα και πλήττουν τις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα.

- Την υποταγή της εξωτερικής πολιτικής σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, που βάζει σε κινδύνους κυρίαρχα δικαιώματα της χώρας και μετατρέπει την Ελλάδα ακόμη περισσότερο σε "γρανάζι" των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.