Παγκόσμια Μέρα Εξάλειψης της Φτώχειας η χτεσινή. "Χρηστή" επέτειος σίγουρα, όχι για το 1,3 δισ. ανθρώπων που επιβιώνουν - τρόπος του λέγειν... - με λιγότερες από 290 δρχ. τη μέρα, ούτε για τους κυβερνώντες και τους όποιους τεχνοκράτες μελετών και προτάσεων, που συμβάλλουν στο σφίξιμο του ζωναριού, στο όνομα πάντα της λιτότητας και της ελεύθερης αγοράς με ορατή - όσο ποτέ άλλοτε - την απειλή του τρόμου: την υπενθύμιση ότι και εσύ μπορεί, κάποτε, να είσαι ο επόμενος!

Γεμίσαμε αριθμούς... Οπως αυτό το 1,3 δισ. των "επίσημων" απανταχού φτωχών, που "αμαυρώνει" τους επίσημους στατιστικούς πίνακες διεθνών οργανώσεων για μία προσωρινή και συγκεκριμένη χρονική περίοδο θλιβερών επετείων, αλλά που σ' αυτόν προστίθενται ετησίως άλλα 25.000.000 ανθρώπων χωρίς δουλιά, στέγη και ελπίδες για το μέλλον. Οι κυβερνήσεις προσποιούνται ότι θυμούνται και ότι φροντίζουν, παίζοντας το αντιφατικό παιχνίδι των αριθμών και των σχημάτων - προσπαθειών ένταξης των φτωχών σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής. Πόσο βολικό και πόσο ανέξοδο!

Να όμως που η αλήθεια βρίσκεται και στις προεκτάσεις των αριθμών και πίσω από τις φράσεις περί διπλασιασμού των πλουσίων και τριπλασιασμού των φτωχών μέσα στα τελευταία πενήντα χρόνια. Η φτώχεια δε βρίσκεται σήμερα ούτε μακριά ούτε κοντά. Βρίσκεται δίπλα μας. Κυριαρχεί σε μάζες πληθυσμών, που γεωγραφικά και μόνον ανήκουν στη Δύση του δήθεν πολιτισμού, ή στην Ανατολή της φτώχειας. Καταπιέζει τις ζωές κατατρύχοντας στρατιές ανέργων και αστέγων ή όποιων άλλων "κοινωνικά περιθωριοποιημένων" σε ανεπτυγμένο Βορρά και χρήζοντα ειδικής βοηθείας Νότο... Η φτώχεια, με άλλα λόγια, είναι εδώ περισσότερο από ποτέ. Και βέβαια, στοιχειώνει και τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τα τερτίπια πολιτικάντηδων και τα "μαγειρεία" των υπουργών Εργασίας, που σπεύδουν να κατοχυρώσουν την πατέντα ευρεσιτεχνίας περί βαφτίσματος των ανθρώπων σε "απασχολήσιμους" (με άλλα λόγια εργαζόμενους), επειδή κατάφεραν να πιάσουν δουλιά σε φαστφουντάδικο ή σε συνεργείο καθαρισμού κτιρίων έστω και 10 μέρες μέσα στο προηγούμενο τρίμηνο!

Η... κατάρα της φτώχειας - που καμιά φορά συνοδεύεται από τους εφιάλτες της άγνοιας ή της απελπισίας - είναι, φυσικά, και το "στοιχειό" της Ενωμένης Ευρώπης των σημερινών 15 ή των αυριανών επίδοξων 30 ή 40! Οι στατιστικολόγοι των Βρυξελλών "τακτοποίησαν" και τη χώρα μας, τοποθετώντας τη στη δεύτερη θέση του πίνακα της φτώχειας, με ποσοστό 24% έναντι του 29% της Πορτογαλίας, έχοντας λίγα βήματα πίσω τη Βρετανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία... Ετσι, οι φτωχοί που ζουν στην Ελλάδα μετρήθηκαν στις... Βρυξέλλες, βρέθηκαν περί τα 2.000.000, με βάση και ορισμό του ορίου φτώχειας την τετραμελή οικογένεια που επιβιώνει με το μυθικό, αν το καλοσκεφτείτε, ποσό των 392.000 δρχ. το μήνα! Η ιστορία των στατιστικολόγων σταματά κάπου εδώ. Η μάλλον εικονική "θλίψη" των κυβερνήσεων για τη φτώχεια τερματίστηκε χτες, γιατί... η επέτειος για την Παγκόσμια Μέρα της Φτώχειας, αν μη τι άλλο, πέρασε. Χωρίς κανείς από τους κυβερνώντες να επεκτείνεται στο γεγονός ότι η πολιτική τους "έθρεψε" τη φτώχεια, δίχως να ταϊσει τους φτωχούς... Και φυσικά, ούτε λόγος για το κοινωνικοπολιτικό σύστημα που γεννά αυτές τις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια και τη δυστυχία, όλη αυτή την καπιταλιστική δηλαδή βαρβαρότητα...