Eδώ και χρόνια - και πάντως από τότε που άρχισε η λεγόμενη "εκκλησιαστική διαμάχη", με επίκεντρο τη Μητρόπολη Λάρισας - τούτη η εφημερίδα είχε, πολλές φορές, επισημάνει ότι το "Μήλον της Εριδος" αυτής της διαμάχης ήταν για το ποιος θα ελέγχει την κλειδαριά στο... παγκάρι. Οχι μόνον αυτό της Αγίας Παρασκευής Τεμπών, το οποίο είναι ασήκωτο, αλλά και σε πολλά άλλα, που κι αυτά είναι γεμάτα.

Bεβαίως, η διαμάχη αφορά και σε άλλες αντιπαραθέσεις - όπως για τη διαδοχή του αρχιεπισκοπικού θρόνου και για την εξυπηρέτηση, μέσω της Εκκλησίας, πολιτικών, "εθνικών" σκοπιμοτήτων, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στη θρησκευτική διείσδυση στην ενδοχώρα των Βαλκανίων και γενικότερα στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, για ν' ανοίξει ο δρόμος του ελληνικού κεφαλαίου προς "πλιάτσικο" - αλλά η ουσία της εξακολουθεί να βρίσκεται στα... παγκάρια. Αυτά, τα οποία γέμουν από τάλιρα μέχρι δεκαχίλιαρα και τιμαφλή πιστών και στα οποία διεισδύουν "μακριά χέρια" "αγίων" τε και "ασεβών".

H διαμάχη έφερε προσφάτως και "κρυφή κάμερα" στο παγκάρι της Αγίας Παρασκευής Τεμπών, τα καταγραφόμενα της οποίας εμφανίστηκαν σε τηλεοπτική εκπομπή και τώρα ξεκινάει ένας νέος γύρος αλληλοκατηγοριών περί κλεφτών κι απατεώνων που μετατρέπουν "τον οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου". Φυσικά, οι "παροικούντες την Ιερουσαλήμ" γνωρίζουν τα καθέκαστα και δεν περιμένουν από"κρυφές κάμερες", για να πειστούν ότι, ενίοτε ή μάλλον πολλάκις, "ο Μαμμωνάς βάζει χέρι στον παράδεισο". Απλώς σκανδαλίζει και προκαλεί το κοινό - και όχι μόνο το θρησκευτικό - αίσθημα, το γεγονός ότι τα "μακριά χέρια" που αφαιρούν, από τα παγκάρια, τον οβολό των πιστών, μένουν ατιμώτητα, τουλάχιστον επί γης, διότι για την τύχη που θα έχουν στην "άλλη ζωή" δε γνωρίζουμε.

H μόνη λύση για να σταματήσει αυτός ο εξευτελισμός και η εκμετάλλευση των πιστών, είναι ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος και ο έλεγχος των οικονομικών της Εκκλησίας, η οποία - μην το ξεχνάμε - διαθέτει και διαχειρίζεται μια τεράστια περιουσία, τη στιγμή που η φτώχεια απλώνεται σε τεράστιες μάζες του ελληνικού λαού.