Το 1930 ο γιατρός Ιω. Α. Αντωνιάδης,μετά από περιοδεία του στη Σοβιετική Ενωση εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο: "Αι κοινωνικαί ασφαλίσεις στην ΕΣΣΔ".

Το βιβλίο είναι γραμμένο σε άπταιστη καθαρεύουσα. Ο συγγραφέας βλέπει πέρα απ' τον αιώνα που διανύουμε καθώς απαντά στους σύγχρονους "αναλυτές" - Ελληνες και ξένους - για το πώς η κοινωνική ασφάλιση μπορεί να έχει έσοδα και να ανταποκρίνεται στην αποστολή της.

Ο Ιω. Αντωνιάδης γράφει: "Η αύξησις των εισπράξεων εξηγείται εκ της αυξήσεως των μισθών των εργατών και υπαλλήλων της ΕΣΣΔ και εκ της αυξήσεως της πραγματικής δυνάμεως των ησφαλισμένων. Ταυτοχρόνως με την ανάπτυξιν της εθνικής οικονομίας, πραγματοποιούσης κατ' έτος νέας προόδου, ο προϋπολογισμός των κοιν. ασφαλίσεων εξακολουθεί αυξανόμενος... ".

Η κοινωνική ασφάλιση όπως την περιγράφει αναλυτικά και με στοιχεία ο Ιω. Αντωνιάδης ήταν καθολική. "Συμφώνως, γράφει, προς την ισχύουσαν εν τη Ενώσει των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών νομοθεσίαν, η κοινωνική ασφάλισις επεκτείνεται εφ' όλων των μισθωτών των Κρατικών επιχειρήσεων, των δημοσίων, των συνεταιρισμών, των παραχωρηθεισών προνομιακώς εις ιδιώτας τοιούτων, ή των καθαρώς ιδιωτικών, οιαδήποτε και αν είνε η διάρκεια της εργασίας των και οι τρόποι πληρωμής. Οι κατ' οίκον εργαζόμενοι θεωρούνται εξ ίσου ως μισθωτοί και κατά συνέπειαν επωφελούνται των κοινωνικών ασφαλίσεων. Εξαιρούνται τούτων ελάχισται κατηγορίαι εργατών, ως είνε οι γεωργικοί τοιούτοι... οι μαθητευόμενοι πλησίον των τεχνιτών και οι "Koustari" (χειροτέχναι κατ' οίκον) εις τας γεωργικάς περιφερείας, όπως και οι μαθητευόμενοι των πόλεων, εάν πληρώνονται εις είδος... Εν τούτοις πρέπει να παρατηρήσωμεν ότι επί του παρόντος, διά λόγους καθαρώς τεχνικούς, η κοινωνική ασφάλισις δεν περιλαμβάνει όλα τα πρόσωπα, εφ' ων, κατά την ισχύουσαν νομοθεσίαν έπρεπε να εκτείνηται. Παρουσιάζονται δυσκολίαι όταν πρόκειται να επεκτείνουν την κοινωνικήν ασφάλισιν επί των αγροτικών μισθωτών... Προ της επαναστάσεως του 1917, η κοινωνική ασφάλισις (ασφάλισις νόσου, μητρότητος και ανικανότητος) δεν επεξετείνετο ή επί των εργατών και των υπαλλήλων των επιχειρήσεων, αίτινες εχρησιμοποίουν πλείονας των είκοσι μισθωτών εργατών και είχον μηχανικούς κινητήρας, ή τριάκοντα τουλάχιστον εις τας επιχειρήσεις άνευ μηχανικών κινητήρων. Ο αριθμός των προσώπων άτινα επωφελούντο εκ του τοιούτου καθεστώτος της κοινωνικής ασφαλίσεως ήτο 21% περίπου του ολικού αριθμού των μισθωτών".

"Εν τη Σοβιετική Ενώσει", όπως αναφέρει, "η κοινωνική ασφάλισις σκοπόν έχει να παράσχη υλικήν ενίσχυσιν εις κάθε μισθωτόν και τα μέλη της οικογενείας του, εις όλας τας περιπτώσεις, όπου:

• Ο εργαζόμενος χάνει τον μισθόν του, εν όλω ή εν μέρει, διά λόγους παραδεκτούς (νόσος, ανικανότης, ανεργία) ή όταν η οικογένεια του ησφαλισμένου χάνη το στήριγμά της.
• Ο εργαζόμενος έχει ν' αντιμετωπίσει δαπάνας εκτάκτους, μη δυναμένας να καλυφθούν διά του κανονικού μισθού (ως η γέννησις ενός τέκνου, ο θάνατος, κτλ.).

Επί της ιδέας ταύτης στηριζόμενη η Σοβιετική Κοινωνική Ασφάλισις, περιλαμβάνει τας κάτωθι μορφάς:

1) περίθαλψιν διά προσωρινήν ανικανότητα προς εργασίαν και περίθαλψιν της οικογενείας του μισθωτού,

2) περίθαλψιν διά την μητρότητα,

3) περίθαλψιν εν περιπτώσει μονίμου ανικανότητος.

4) περίθαλψιν εν περιπτώσει ανικανότητος μονίμου, οφειλομένης εις ατύχημα εκ της εργασίας, ή εις νόσον επαγγελματικήν και περίθαλψιν εις την οικογένεια του μισθωτού,

5) περίθαλψιν εν περιπτώσει αεργίας,

6) περίθαλψιν ιατρικήν".

Βλέπομεν λοιπόν ότι κατά γενικόν κανόνα εν τη Σοβιετική Ενώσει, όλαι αι μορφαί των κοινωνικών ασφαλίσεων έχουν πραγματοποιηθεί", υπογραμμίζει σε κάποιο σημείο ο συγγραφέας και σε κάποιο σημείο των συμπερασμάτων του κάνει σύγκριση με την Ελλάδα τονίζοντας: "Οσον αφορά τας κοινωνικάς ασφαλίσεις εν Ελλάδι, αύται ευρίσκονται εισέτι μόνον εις τα υπουργικά ερμάρια, αγνοούμεν δε πότε θα ίδουν το φως της ημέρας και αν και πόρρωθεν θα εξυπηρετούν τας πραγματικάς ανάγκας των εργαζομένων. Διότι ουδείς, ελπίζομεν, υπάρχει όστις να θεωρή ως εξυπηρετικάς τας ασφαλίσεις που προσφέρει το Ταμείον Ασφαλίσεως Καπνεργατών (ΤΑΚ) εις τους ενδιαφερομένους, ή άλλα έτι υποτυπώδη αυτού. Επί των εν τη χώρα μας υποτυπωδών ασφαλίσεων μέλλομεν προσεχώς ν' ασχοληθώμεν ευρύτερον και ως πολίται και ως ιατροί, αμέσως θιγόμενοι εκ του σπουδαιοτάτου τούτου ζητήματος. Σήμερον εξεθέσαμεν εν πλάτει όλον τον μηχανισμόν εκ της Κ. Ασφαλίσεως εις το Κράτος - τύπον Προλεταριακόν, διαθέτον υπέρ των εργαζομένων το μέγιστον της δυνατής προστασίας. Ούτω δε σαφώς φαίνεται ότι οι εργαζόμενοι εις τα άλλα κράτη τύπου αστικού, δε δύνανται να πραγματοποιήσουν τας αυτάς απολαβάς, παρά τη στιγμήν που θα έχουν πραγματοποιήσει το αυτό ως ανωτέρω κράτος. Αλλως πιστεύοντες και δρώντες όσοι υπέρ του ζητήματος ομιλούν νομίζομεν ότι ματαιοπονούν και φιλολογούν" (σ.σ. η υπογράμμιση δική μας).