Η απόφαση του Σοβιέτ των Εργατικών Αντιπροσώπων της Μόσχας για την κατάργηση της είσπραξης αμοιβής απ' τους ασθενείς ήταν ο θεμέλιος λίθος για τη δημιουργία του πρώτου στον κόσμο κρατικού υγειονομικού συστήματος, θεμελιωμένου στις πιο προοδευτικές και ανθρωπιστικές αξίες.

Το υγειονομικό σύστημα της ΕΣΣΔ αποτέλεσε ένα απ' τα πιο λαμπρά επιτεύγματα του σοβιετικού λαού. Πέρα απ' τη σταδιακή βελτίωση της υγείας όλων των στρωμάτων του πληθυσμού της η ανάπτυξη της επιστήμης στον υγειονομικό τομέα της ΕΣΣΔ αποτέλεσε συνεισφορά σε όλη την ανθρωπότητα, καθώς υπήρξαν πρωτοπόρες ανακαλύψεις.

Σε μια ειδική έκδοση (σε 22 γλώσσες) για τα 70χρονα της Οχτωβριανής Επανάστασης υπάρχει η εξής επισήμανση: "Η ΕΣΣΔ κατέχει την πρώτη θέση στον κόσμο όσον αναφορά την υγειονομική περίθαλψη του πληθυσμού, η οποία παρέχεται σ' όλους τους πολίτες δωρεάν. Οι δαπάνες της ιατρικής περίθαλψης αυξάνονται και σε μας λόγω αύξησης του κόστους της περίθαλψης, αλλά στις συνθήκες του Σοσιαλισμού αυτό αποτελεί φροντίδα του κράτους (στις ΗΠΑ κατά τα έτη 1981-1986 το κόστος της ιατρικής περίθαλψης αυξήθηκε κατά 63% και το μεγαλύτερο τμήμα των νέων δαπανών επιβάρυνε τον οικογενειακό προϋπολογισμό των Αμερικανών)".

Στην ίδια έκδοση υπάρχει και η παρακάτω διαπίστωση: "Παρ' όλα αυτά όμως οι ανάγκες του πληθυσμού σε ιατρική περίθαλψη δεν ικανοποιούνται πλήρως και σε επίπεδο, που χαρακτηρίζει σήμερα τη σοβιετική ιατρική".

Να σημειωθεί ότι αυτή η πρώτη θέση στον κόσμο ήρθε μετά την αποκατάσταση των καταστροφών του Β Παγκόσμιου Πολέμου. Ο πόλεμος προκάλεσε στο σοβιετικό υγειονομικό σύστημα τεράστιες ζημιές που έφτασαν στα 6,6 δισ. ρουβλιών. Καταστράφηκαν 40.000 νοσοκομεία, πολυκλινικές και άλλα ιατρικά ιδρύματα.

Τα καθήκοντα του κράτους για την προστασία της υγείας προσδιορίστηκαν απ' τον Β. Ι. Λένιν και αναφέρονται στο 1ο πρόγραμμα του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος (1903). Στο πρόγραμμα αυτό υπογραμμίστηκε η ανάγκη να καθιερωθεί η 8ωρη εργάσιμη μέρα, να απαγορευτεί η παιδική εργασία, να οργανωθούν οι βρεφικοί σταθμοί, να υπάρχει κρατική ασφάλιση των εργατών και υγειονομική περίθαλψη στις επιχειρήσεις.

Η πολιτική του σοβιετικού κράτους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης διατυπώθηκε στο 2ο Πρόγραμμα του ΡΚΚ(μπ) που ψηφίστηκε στο 8ο συνέδριό του το 1919.