Μια επιστολή - μάθημα ωριμότητας και ευθύνης, αλλά και ράπισμα, στην αυταρχική αντιπαιδαγωγική πολιτική του υπουργείου Παιδείας, απευθύνουν προς τον υπουργό Γερ. Αρσένη, οι μαθητές του Γυμνασίου Μανταμάδου Λέσβου, με αφορμή την απόφαση για αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών. Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή των μικρών μαθητών, γιατί αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που σπεύδουν να σπεκουλάρουν ενάντια στους μαθητές που δε συμβιβάζονται και τραβούν το δρόμο του αγώνα, αλλά και γιατί δεν μπορεί παρά να γεμίζει ελπίδα για το αύριο που κουβαλούν στις πλάτες τους αυτοί οι έφηβοι. Γράφουν συγκεκριμένα οι μαθητές:

"Ακόμα και στις μέρες μας, κοντά στο 2000, μια εποχή που θέλουμε να μιλάμε για σύγχρονο σχολείο και ανανεωτικά εκπαιδευτικά "ρεύματα", στα σχολεία η σχέση ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές βασίζεται πολλές φορές στην εξουσία που ο εκπαιδευτικός υποχρεωτικά αντλεί από τη διοικητική γραφειοκρατία. Ετσι καθετί παιδαγωγικά επιλήψιμο επιδέχεται κυρώσεις, με διαταγές και εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας.

Παιδαγωγικά επιλήψιμη κρίθηκε και η κατάληψη του σχολείου που πραγματοποιήθηκε μερικές βδομάδες πριν, με σκοπό να διαμαρτυρηθούμε για τα νέα εκπαιδευτικά μέτρα. Και όπως κάθε παραβάτης επιδέχεται κυρώσεις, για μας τους μαθητές, η υπουργική απόφαση προβλέπει αναπλήρωση των ωρών που χάθηκαν, περικόπτοντας πρώτα απ' όλα τις εκδρομές και κατόπιν όποιες άλλες μαθητικές εκδηλώσεις μας προσφέρουν μικρή ανάπαυλα από το φόρτο των μαθημάτων.

Να το θεωρήσουμε αυτό τιμωρία, επειδή θελήσαμε να πούμε τη γνώμη μας; Μήπως είναι ένα μέσο για να καταστέλλονται οι μαθητικοί αγώνες και οι καταλήψεις των σχολικών κοινοτήτων;

Ολα όμως όσα προηγήθηκαν μας δημιούργησαν την εξής απορία, που θέλουμε οπωσδήποτε απάντηση: Αν πρέπει να αναπληρωθούν οι 48 ώρες που χάθηκαν από την κατάληψη, γιατί η υπουργική απόφαση δεν επισημαίνει πώς και πότε θα καλυφθούν οι ώρες που κάθε χρόνο χάνονται στην αρχή του σχολικού έτους, επειδή δε διορίζονται έγκαιρα εκπαιδευτικοί; Για παράδειγμα το σχολικό έτος 1997 - '98 τα μαθήματα Αγγλικών ξεκίνησαν το Γενάρη. Τα μαθήματα της Μουσικής το Δεκέμβρη. Τα βιβλία Πληροφορικής ήρθαν το Νοέμβρη. Και άλλες ώρες που χάνονται είτε στην αρχή, είτε στο μέσο της σχολικής περιόδου κάθε χρόνο.

Θέλουμε μια απάντηση τώρα! Φανταζόμαστε πως αυτή θα είναι απορία όλων των μαθητικών κοινοτήτων. Για μας τουλάχιστον θεωρείται επιτακτική ανάγκη, η έγκυρη και έγκαιρη γνώση, γιατί ανήκουμε σ' έναν τόπο με παράδοση. Για πολλές δεκαετίες οι πανεπιστημιακές έδρες υπηρετήθηκαν από προσωπικότητες που κατάγονται από τούτο το νησί και άλλους που διέπρεψαν σε διάφορους τομείς της επιστήμης. Εμείς θέλουμε να βαδίσουμε στα χνάρια τους. Επιπλέον σαν παιδιά της παραμεθορίου έχουμε διπλή υποχρέωση στην πατρίδα. Μα χωρίς γράμματα, κανένας αγώνας δεν κατακτιέται".