"Για σένα κτυπά η καμπάνα",προειδοποιούσε ο Μαρξ στην εποχή του τον Γερμανό εργάτη, απαντώντας στη φιλολογία που είχε αναπτυχθεί τότε, ότι η ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Αγγλία και τα δεινά που επέφερε στους Αγγλους εργάτες ήταν δήθεν "ξένα" και δε θα έπρεπε να απασχολούν τους Γερμανούς εργαζόμενους.

Με αφορμή τη δημοσίευση στοιχείων που ζητήσαμε και πρόθυμα μας παραχώρησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας (ΚΚΠ) για τις συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων και της διάλυσης του παραγωγικού και κοινωνικού τομέα του κράτους από αστικές κυβερνήσεις της χώρας αυτής, μπορούμε να πούμε - παραφράζοντας το σύνθημα του Μαρξ - ότι η καμπάνα κτυπά πλέον δυνατά και για τον Ελληνα εργαζόμενο, για όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.

Οποιος διαβάσει τα στοιχεία του ΚΚΠ θα εκπλαγεί από την ομοιότητα των πολιτικών διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, του κρατικού παραγωγικού μηχανισμού, των αλλαγών στην κοινωνική ασφάλιση. Κυριολεκτικά έχει την εντύπωση ότι διαβάζει το πρόγραμμα της κυβέρνησης Σημίτη. Μέχρι και η διαβόητη έννοια του "απασχολήσιμου" που την παρουσίασε σαν δική του πρωτοτυπία ο πρωθυπουργός, και αυτή δανεισμένη από το εξωτερικό είναι.

Αποδεικνύεται δηλαδή ότι οι κυβερνήσεις της Πορτογαλίας και της Ελλάδας δεν εφαρμόζουν "δικά τους" προγράμματα για τη δήθεν αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων των χωρών τους, αλλά σαν καλοί διαχειριστές υλοποιούν τις πολιτικές που χαράζονται από το σκληροπυρηνικό Διευθυντήριο των Βρυξελλών και το πολυεθνικό κεφάλαιο.

Το μεγάλο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, θύματα της ίδιας ανηλεούς επίθεσης του κεφαλαίου, θα πρέπει να αντιτάξουν κοινή γραμμή άμυνας, για να αποκρούσουν κατ' αρχάς την επίθεση και να χαράξουν τους επόμενους στόχους. Σε μία Ευρώπη όπου τα "εθνικά" οικονομικά προγράμματα εκτυπώνονται στις μηχανογραφικές υπηρεσίες των Βρυξελλών και μοιάζουν το ένα με το άλλο σαν δύο σταγόνες νερό, ο συντονισμός της δράσης των Ευρωπαίων εργαζομένων, των ταξικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων προβάλλει πλέον επιτακτικά.

Το σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε", που ποτέ δεν έχασε την επικαιρότητά του, προβάλλει σήμερα σαν μία επιτακτική αναγκαιότητα, διέξοδος στους μονόδρομους των διάφορου τύπου λογιστών των χρηματιστηρίων και των "αγορών".

Θ. Κ.