ΧΡΥΣΟ μετάλλιο πήρε η Ολγα Βασδέκη και μας πλημμύρισε με αισθήματα χαράς και περηφάνιας. Το ίδιο και ο Χ. Παπαδιάς και η Κ. Θάνου, αλλά και τα άλλα παιδιά της ελληνικής ομάδας, που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.

**********

Στο φόντο των πανηγυρισμών, όμως, ακούσαμε από τους αρμόδιους ορισμένα πράγματα, που δε μας άρεσαν καθόλου.

*********

Πρώτα - πρώτα, πως τα όσα σοβαρά οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα ο ΣΕΓΑΣ - με αρνητικές συνέπειες και στους αθλητές - θα αντιμετωπιστούν με μια ειδική έκδοση του ΛΟΤΤΟ.

**********

Γεγονός, που φανερώνει τη συνέχιση της μέχρι σήμερα απαράδεκτης και αντιαθλητικής πολιτικής λογικής. Και το λέμε αυτό, γιατί, και αν ακόμη αφήσουμε κατά μέρος τις όποιες εύλογες ενστάσεις για το συγκεκριμένο τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων του ΣΕΓΑΣ, είναι ολοφάνερο πως η χρηματοδότηση αυτή θα είναι άπαξ. Δηλαδή, θα λύσει, και όσο λύσει, τα μέχρι σήμερα οικονομικά προβλήματα.

*************

Μετά, τι θα γίνει; Θα περιμένουμε, μέχρι να ξανασυσσωρευτούν τα προβλήματα, για να ξανακάνουμε πάλι μια ειδική λοταρία; Και νομίζουν πως μπορεί έτσι να στηριχτεί ο αθλητισμός; Είναι πολύ γελασμένοι...

***********

Και μπορεί, βέβαια, να έχουμε κάποιες επιτυχίες, ακόμη και περισσότερες, πηγαίνοντας προς την Ολυμπιάδα του 2004, αλλά αυτές δε σημαίνουν σώνει και καλά και ανάπτυξη του αθλητισμού.

**************

Για παράδειγμα, στην Ολυμπιάδα του 2004, μπορεί να έχουμε τις περισσότερες από κάθε άλλη φορά επιτυχίες, αλλά αυτές να οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός πως από τώρα έχουν, ήδη, ξεχωρίσει μια ομάδα παιδιών, ηλικίας 15 έως 18 χρόνων και τα προετοιμάζουν εντατικά.

***************

Αυτός, όμως, είναι ένας "αθλητισμός" παραγωγής μεταλλίων και μόνο. Ενας "αθλητισμός", που βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες της νεολαίας, αλλά και των μεγαλύτερων. Ενας "αθλητισμός" δημοσίων σχέσεων, που στοχεύει αποκλειστικά και μόνο να δώσει τη δυνατότητα σε κάποιους πολιτικούς να κοκορεύονται και να κομπορρημονούν, φωτογραφιζόμενοι δίπλα στους πρωταθλητές...