Απαντώντας σε ερώτηση αναφορικά με το πρόβλημα της ανεργίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

"Το πρόβλημα της ανεργίας δεν είναι τοπικό. Δεν μπορούμε να το εντάξουμε στην ίδια κατηγορία με τα προβλήματα του βιολογικού καθαρισμού ή άλλα τοπικά περιβαλλοντικά προβλήματα. Δεν είναι τοπικό το θέμα της ανεργίας. Επομένως, δεν υπάρχουν τοπικές λύσεις.

Δεύτερον, τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης είναι μια από τις μορφές εκείνες ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, μοιράσματος της ανεργίας, διασκέδασης για κανένα χρόνο των ανέργων, μέσα από τα διάφορα σεμινάρια ή τις προσωρινές απασχολήσεις, να εκτονωθεί η αντίδραση και να υποταχθεί στο τέλος να σκύψει το κεφάλι του. Αυτή είναι η ιστορία.

Τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, έλεγε η κυβέρνηση, ότι θα τα εφαρμόσει σε 7 περιοχές. Η ΓΣΕΕ μάλιστα έλεγε ότι είναι μόνο σε 7 περιοχές και όλες οι άλλες περιοχές θα έχουν την κανονική απασχόληση. Ηδη στη Βουλή έχει έρθει νομοσχέδιο όπου προβλέπει την επέκταση περίπου σε όλη την Ελλάδα. Τη δυνατότητα δηλαδή γενίκευσης του σύγχρονου δουλεμπορίου και της σύγχρονης εξαγοράς.

Θέλω να σας πω, επιβεβαιωθήκαμε ακόμα και σ' εκείνα τα μέτρα που φαίνονταν σαν πολύ ειδικά, πολύ μερικά, ενώ στην πραγματικότητα ξεκινάνε σαν ειδικά και μερικά, αλλά ξεκινάνε για να γενικευτούν. Είμαστε ριζικά αντίθετοι.

Και τέλος, εμείς δεν περιοριζόμαστε να λέμε η κυβέρνηση να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης, που δυστυχώς λένε τα άλλα κόμματα. Είναι ανοησία. Δηλαδή πώς θα τις δημιουργήσει τις θέσεις απασχόλησης η κυβέρνηση; Οταν ακολουθεί αυτή την πολιτική, δεν είναι πρόταση να δημιουργήσεις θέσεις απασχόλησης.

Για να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης σημαίνει ότι αρνούμαστε και συγκρουόμαστε με το συγκεκριμένο καταμερισμό εργασίας, που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση στην Ελλάδα. Διότι στον καταμερισμό εργασίας η Ελλάδα πρέπει να συρρικνώσει την παραγωγική της βάση και, στο μέτρο που την αναπτύξει και την εκσυγχρονίσει, αυτή να περάσει στα χέρια των λίγων και κριτήριο για τις επενδύσεις είναι να γίνονται εκεί που χρειάζεται η λιγότερη ζωντανή εργασία.

Δηλαδή, ο παράγοντας "ανεργία" είναι αναπόσπαστα δεμένος με αυτή την πολιτική. Δε λύνονται αλλιώς τα προβλήματα. Από εκεί και πέρα, μπορούμε να συζητήσουμε πώς θα δημιουργηθούν οι θέσεις απασχόλησης. Αλλά να μη συγκρούεσαι με τη γενική κατεύθυνση της πολιτικής και να λες δημιουργήστε θέσεις απασχόλησης... αυτές οι θέσεις θα είναι θέσεις ελεημοσύνης, προσωρινές.

Εμείς δεν υπεκφεύγουμε. Λύση στο πρόβλημα της ανεργίας δίχως πάλη με τη γενικότερη πολιτική και με αποτελέσματα σ' αυτή την πάλη, δε θα υπάρξει. Τελείωσε, δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο.

Και τέλος, να πω ενδεικτικά, για πάρτε την περίπτωση του τομέα - ας αφήσουμε τον παραγωγικό, που κι αυτός αν αναπτυχθεί θα απαιτήσει εργατικό δυναμικό καινούριο και αξιοποίηση και του επιστημονικού δυναμικού - πάρτε τον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών. Οι σύγχρονες απαιτήσεις της ζωής δίνουν βαρύνουσα σημασία σ' αυτό τον τομέα. Αν για να λειτουργήσει σωστά ένα σχολείο θέλει το γιατρό του σχολείου, θέλει το σύμβουλο του σχολείου, θέλει μια σειρά ειδικότητες καινούριες, που δεν υπάρχουν στα σχολεία, εγώ πιστεύω ότι με μια πραγματικά φιλολαϊκή αναπτυξιακή πολιτική πιθανόν να έχουμε έλλειψη σε ορισμένους τομείς εργατικών χεριών, έλλειψη και όχι υπερπληθυσμό".