Αναφερόμενη στη "δραστηριότητα" του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

"Εμείς κάναμε ορισμένες τοποθετήσεις συγκεκριμένες. Ξέρετε, εμείς δε βγαίνουμε κάθε μέρα να λέμε. Θα πούμε μια - δυο φορές τη γνώμη μας και αν τα Μέσα Ενημέρωσης κάνουν σωστά τη δουλιά τους μπορούν να ενημερώσουν το λαό και να μη χρειάζεται κάθε μέρα να σας φωνάζουμε για να βγάζουμε λόγους και να κάνουμε δηλώσεις και δημόσιες σχέσεις.

Το λέω, επειδή τοποθετηθήκαμε στο ζήτημα και δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Δε λέω ότι φταίτε εσείς οι δημοσιογράφοι. Κοιτάξτε να δείτε, μας ανησυχεί πολύ σοβαρά το περιεχόμενο των δηλώσεων του αρχιεπισκόπου. Εμείς δε θα του πούμε, μη βγαίνεις να κάνεις δηλώσεις ή να χαράζουμε τα όρια ως εκεί μπορείς, εκεί είναι το κράτος, εκεί είναι η Εκκλησία, άλλωστε είναι μπερδεμένα μεταξύ τους αυτά.

Ας τα ξεμπερδέψουμε με το διαχωρισμό, να μπορεί ο καθένας να ξέρει και τα όρια που κινείται. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, δε θα μπούμε σ' αυτή τη λογική, σου απαγορεύουμε να μιλάς.

Τι μας ανησυχεί; Μας ανησυχεί το γεγονός ότι προβάλλει ορισμένες ιδέες, θα έλεγα, οι οποίες μας γυρνάνε πάρα πολλά χρόνια πίσω. Δε θα έλεγα ότι δεν απαντάνε σε σύγχρονα προβλήματα. Εγώ θα έλεγα, αναπαράγουν προβλήματα, τα οποία έχουν ταλαιπωρήσει το λαό.

Και συγκεκριμένα λέει, π.χ., "η μεγάλη Ελλάδα", "η μεγάλη ιδέα", σιγοντάρει απόψεις να πάμε στην Πόλη να πάρουμε την Αγία Σοφία. Δε θέλω εγώ να μπω σε ένα τέτοιο σχόλιο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όπως ξέρετε, είναι αδιάλλακτο απέναντι στην αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, είναι αδιάλλακτο γι' αυτό που έγινε στο Αιγαίο, η διανομή και ο διαμελισμός, είναι αδιάλλακτο για τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Αλλά η υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μόνο μ' αυτόν τον μεγαλοϊδεατισμό δεν πρόκειται να γίνει. Είναι, λοιπόν, επικίνδυνο.

Δεύτερον, δημιουργεί το εξής πρόβλημα. Θεωρεί ότι ο ελληνικός λαός θα λύσει τα προβλήματά του, καταφεύγοντας στο όπλο της θρησκείας. Αυτό αντίκειται στην πείρα και στην πραγματικότητα. Εμείς, όπως ξέρετε, σεβόμαστε απόλυτα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων ή τις μη θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Αν θέλετε, από μια άποψη, η θρησκεία είναι και μέρος του πολιτισμού, εκφράζει μία φιλοσοφία. Δεν έχει σημασία, αν συμφωνεί ένας ή όχι, είναι μέρος του πολιτισμού. Μακριά από εμάς να πούμε ότι δεν έχει θέση μέσα στη ζωή, ανεξάρτητα της γνώμης που μπορεί να έχουμε ή της κριτικής διάθεσης σε φιλοσοφικό επίπεδο που έχουμε.

Αλλά δεν μπορεί σήμερα να απευθύνεται στη νεολαία που έχει την ανεργία, που έχει τέτοια τεράστια προβλήματα και να λέει ότι η Ορθοδοξία θα σε σώσει. Εμείς θα περιμέναμε από την ηγεσία της Εκκλησίας να μιλήσει πιο πολιτικά και κοινωνικά, όχι πιο κομματικά, αλλά πιο πολιτικά και κοινωνικά για τις πραγματικές πηγές των κακών.

Και εν πάση περιπτώσει κοιτάξτε, δε θα διαχωριστεί ο λαός σ' αυτούς που είναι με τη θρησκεία ή σ' αυτούς που δεν είναι ή σ' αυτούς που είναι με την Ορθοδοξία, είτε δεν είναι. Εδώ μπορεί να κάνουμε πολύ πλατιά συζήτηση, ενωμένοι, όμως, όλοι να παλέψουμε για τα κοινά μας συμφέροντα.

Και ένα τελευταίο. Η ιστορία της Ελλάδας έχει δείξει ότι η θρησκεία δεν αποτελούσε, ακόμα και στα πλαίσια του Κλήρου, το στοιχείο της ενιαίας δράσης. Υπήρχαν ηγετικοί εκκλησιαστικοί παράγοντες, οι οποίοι εγκατέλειψαν και πρόδωσαν το λαό. Και υπήρχαν και εκκλησιαστικοί παράγοντες, που είναι, πραγματικά, παράδειγμα πατριωτισμού και λαϊκής δράσης.

Επομένως, δεν μπορεί η θρησκεία να αποτελεί ούτε το συνεκτικό, ούτε, αν θέλετε, το διαχωριστικό κρίκο. Γι' αυτό θεωρούμε ότι οι απόψεις του είναι επικίνδυνες".