Ολες αυτές τις ημέρες που διεξάγεται το 30ό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, παρά τις γενικότερες διαφορετικές απόψεις μας, εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια, ώστε να απασχολήσουν τις εργασίες του, τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων του δημόσιου τομέα και του συνδικαλιστικού κινήματος. Να υπάρξουν αποφάσεις, που θα βάζουν έστω ένα ελάχιστο πρόγραμμα κινητοποίησης, σαν την απαραίτητη προϋπόθεση για την υπεράσπιση του συνόλου των δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων και όλων των εργαζομένων, τα οποία καταπατούνται βάναυσα.

Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν οι αρχικές μας ανησυχίες και οι εκτιμήσεις για την εξέλιξη του Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ και του συνδικαλιστικού κινήματος. Υπήρξε από τις ηγεσίες των άλλων δυνάμεων σθεναρή άρνηση να αποφασίσουν ακόμα και το ελάχιστο.

Αποδεικνύεται και από τις εργασίες του συνεδρίου ότι η ΑΔΕΔΥ βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες και τα προβλήματα των εργαζομένων. Η εκφυλιστική εικόνα - με τη μικρή συμμετοχή των συνέδρων εκπροσώπων της συναίνεσης στις εργασίες - εκφράζει την άσχημη πορεία.

Σε μια περίοδο, που σ' ολόκληρο τον κόσμο υπάρχει ανησυχία, μέσα στους εργαζόμενους, που γίνονται διεργασίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, που παίρνονται πρωτοβουλίες, όπως, π.χ., το κίνημα κατά της ανεργίας στη Γαλλία κ.α., η ΑΔΕΔΥ βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις. Αρνείται πεισματικά να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα για τις αρνητικές συνέπειες που έχει για τους εργαζόμενους η έως τώρα πορεία της. Για το γεγονός ότι δεν ενημέρωσε, δεν προετοίμασε έγκαιρα τους εργαζόμενους για τη θύελλα που βρίσκεται σε εξέλιξη, από το '92 τουλάχιστον, που επίσημα έγινε γνωστό ότι θα προωθηθεί η άρση της μονιμότητας, το γκρέμισμα του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος και μια σειρά άλλα αντεργατικά μέτρα. Δεν οργάνωσε τους αγώνες για την πάλη των εργαζομένων, όπως είχε υποχρέωση να κάνει. Δεν ενθάρρυνε τη δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων. Λειτούργησε τυπικά και γραφειοκρατικά με δημόσιες δηλώσεις για τα μάτια του κόσμου.

Σε μια περίοδο που αυξάνουν οι δυνατότητες, λόγω, κύρια, της τεράστιας αύξησης των κερδών του κεφαλαίου, να ικανοποιηθούν οι ανθρώπινες ανάγκες, η ΑΔΕΔΥ ανέχεται, χωρίς ουσιαστική αντίδραση, να σαρώνονται και τα πιο βασικά μας δικαιώματα, ακόμα και αυτό της μονιμότητας στην εργασία.

Αντίθετα με τις πραγματικές ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων, το συνέδριο επισφράγισε και ενίσχυσε τη μέχρι τώρα αρνητική πορεία και τον προσανατολισμό της ΑΔΕΔΥ στην εκχώρηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων στο όνομα της "παγκοσμιοποίησης", του περιβόητου ευρωπαϊκού προσανατολισμού και της ΟΝΕ.

Είναι φανερό ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι με αυτές τις πλειοψηφίες στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από αγωνιστές εκπροσώπους, διατεθειμένους να κάνουν πρώτοι θυσίες και όχι να είναι διαχειριστές και μεσάζοντες.

Θέλοντας να προβληματίσουμε γενικότερα τους εργαζόμενους, να ανοίξει πιο αποφασιστικά η συζήτηση για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος και, ταυτόχρονα, να υπογραμμίσουμε πιο κατηγορηματικά την αντίθεσή μας με αυτές τις αρνητικές εξελίξεις στο κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων.

Δηλώνουμε ότι αρνούμαστε να αναλάβουμε θέση στο προεδρείο των νέων οργάνων της ΑΔΕΔΥ, που είναι μπλοκαρισμένα στα γρανάζια της συναίνεσης και της υποταγής στις αντεργατικές επιλογές.

Θέλουμε, με τη στάση μας αυτή, να σηματοδοτήσουμε την ανάγκη, σ' αυτήν την κρίσιμη στιγμή, το κέντρο δράσης όλων των αγωνιστικών ταξικών δυνάμεων να μετατοπιστεί στους χώρους δουλιάς, στις συντονιστικές επιτροπές αγώνα, στα πρωτοβάθμια σωματεία. Οτι σήμερα οι εργαζόμενοι, όλες οι ταξικές δυνάμεις δε δίνουν πίστωση χρόνου και ανοχή στη γραφειοκρατική ελίτ που βρίσκεται στην πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ για να νομιμοποιείται στη συνείδηση των εργαζομένων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η στάση μας αυτή θα προβληματίσει τους συναδέλφους που δεν έχουν άμεση εμπειρία από την κατάσταση στα όργανα της ΑΔΕΔΥ.

Δηλώνουμε ακόμη ότι: Αυτή μας η στάση δε σημαίνει αποχώρηση από τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, όπου μας εκλέγουν οι εργαζόμενοι, για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά τους. Αξιοποιούμε την παρουσία μας στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε πιο αποτελεσματικά να αντιπαλεύουμε τη γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής, να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντά τους, την αγωνιστική ενότητα και τον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Καλούμε τους αντιπροσώπους του συνεδρίου, που πιστεύουν σε μια άλλη ταξική διεκδικητική προοπτική του συνδικαλιστικού κινήματος, να υπερψηφίσουν το ψηφοδέλτιο της ΕΣΑΚ Δημοσίου και να συμβάλουν, μέσα από συσπειρώσεις, συντονισμούς και άλλες πρωτοβουλίες, στην αναγέννηση και στον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Καλούμε τους αντιπροσώπους του συνεδρίου, καθώς και τους χιλιάδες δημόσιους υπάλληλους, να πάρουν μαζικά μέρος στην απεργία στις 15 Δεκέμβρη και στη συγκέντρωση που διοργανώνει η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή την ίδια μέρα και ώρα 10 στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά).

Αθήνα 26.11.1998