- Πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στο χώρο των νοσοκομείων και των ιδρυμάτων Πρόνοιας;

- Τελευταία έγιναν δυο συναντήσεις της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με αντιπροσωπείες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία.

Σ' αυτές τις συναντήσεις - αλλά και με δηλώσεις του στον Τύπο - ο υπουργός Υγείας, Λ. Παπαδήμας, είπε ξεκάθαρα πως δρομολογεί την κατάργηση ακόμα και νοσοκομείων, ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη, επικαλούμενος και τη "σύμφωνη" γνώμη των "εργαζομένων", έχοντας ίσως στο μυαλό του τη σύμφωνη γνώμη της ΠΑΣΚΕ. Επίσης η ηγεσία του υπουργείου Υγείας έκανε σαφές, πως θα συνεχιστεί η υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό, αρνούμενη ακόμα και την περίθαλψη των ξένων εργατών, στο βαθμό που δεν υπάρχουν αντίστοιχες διακρατικές συμφωνίες με τις χώρες τους.Παράλληλα, προωθούνται σχέδια Προεδρικών Διαταγμάτων, στα πλαίσια υλοποίησης του πρόσφατου νόμου για την κοινωνική Πρόνοια, όπου σαφέστατα καταργούνται πολύτιμες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας που προσφέρονταν μέχρι σήμερα από τα 60 ιατροκοινωνικά κέντρα του ΠΙΚΠΑ, και αφορούσαν τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά των εργατών και των μεταναστών.

Η κυβέρνηση, σε στενό κύκλο και μακριά από τους συνδικαλιστικούς φορείς, επεξεργάζεται το νέο ενιαίο πλαίσιο οργανισμών των νοσοκομείων και του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας.

- Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους αλλά και στους πολίτες γενικότερα;

- Η κυβέρνηση, στα πλαίσια της ΟΝΕ, ξεδιπλώνει την πολιτική της στην κατεύθυνση εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας. Ολα αυτά συντελούνται στο φόντο των πολιτικών επιλογών της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της κατάργησης της μονιμότητας, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και των ιδιωτικοποιήσεων στις κοινωνικές υπηρεσίες, γίνεται φανερό, πως ανοίγουν οι "ασκοί του Αιόλου" τόσο για το λαό, όσο και για τους ίδιους τους υγειονομικούς.

Ηδη η κυβέρνηση, με διάφορους τρόπους, προσπαθεί ν' αλλάξει τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, είτε αξιοποιώντας υπαρκτά προβλήματα, όπως η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, που η ίδια δημιουργεί, εφαρμογή σπαστών ωραρίων, είτε προσλαμβάνοντας έκτακτο προσωπικό. Μάλιστα στο παρελθόν ο κ. Χριστοδουλάκης, είχε αναφερθεί στην "αναγκαιότητα" των συγχωνεύσεων, για να εξοικονομηθεί υποτίθεται προσωπικό και οικονομικοί πόροι, εκφράζοντας, την άποψη, πως μέσα από τη μείωση οργανικών θέσεων θα προκύψει πλεονάζον προσωπικό!

Παράλληλα, οι υγειονομικοί έχουν μεγάλες απώλειες στους μισθούς τους (ξεπερνούν το 25% την τελευταία 5ετία), ασκώντας τα καθήκοντά τους σε ανθυγιεινές συνθήκες με ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας τους και πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών.

Η εντατικοποίηση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που αρκετές φορές μια νοσηλεύτρια είναι υποχρεωμένη να φροντίζει 30-35 ασθενείς χειρουργικής κλινικής στη νυχτερινή βάρδια.

- Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή;

- Η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, είναι δυνατή μόνο με την ανάπτυξη των αγώνων, και στην κατεύθυνση της ανατροπής αυτής της πολιτικής. Προϋπόθεση, είναι η ενίσχυση και η πρωτόβουλη δράση του ταξικού ρεύματος στην Υγεία και στην Πρόνοια.

Η σημερινή ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ (πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ με την οποία συναινούν η ΔΑΚΕ και η παράταξη του ΣΥΝ) έχει αποδειχτεί, για ακόμη μια φορά, αφερέγγυα και ανίκανη να διαπραγματευτεί τη λύση των προβλημάτων των υγειονομικών, αφού κινείται στη λογική ενσωμάτωσης των εργαζομένων στην κυβερνητική πολιτική, απεμπολώντας ακόμα και βασικά αιτήματα των εργαζομένων.

Γ.