Η απαίτηση των εταίρων για την παρουσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, ως ισότιμου συνομιλητή στις διαδικασίες ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ προκάλεσε την υποκριτική οργή της Αθήνας.

Το οργίλο ύφος των αντιδράσεων της ελληνικής κυβέρνησης, επιστρατεύεται, όπως συμβαίνει συνήθως, προκειμένου να καλυφθούν οι ολέθριες επιλογές της, οι οποίες θέτουν το Κυπριακό υπό την ομηρία, όχι μόνο των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, αλλά και της "ευρωπαϊκής προοπτικής" της Κύπρου.

Ομως, η υποκρισία της Αθήνας δεν είναι δυνατό να καλύψει τώρα, αυτό που όλοι γνώριζαν από την πρώτη στιγμή, που το Κυπριακό συνδέθηκε από την ελληνική κυβέρνηση με την άρση του "βέτο", που ασκούσε η Αθήνα στην προώθηση των τουρκοκοινοτικών σχέσεων. Οι πανηγυρισμοί των κυβερνώντων στις 6 του Μάρτη 1995 είναι ακόμη νωποί, όπως νωπές είναι και οι επισημάνσεις του ΚΚΕ και του "Ρ", που υπογράμμιζαν τις οδυνηρές συνέπειες αυτής της διασύνδεσης και τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούσε η κυβέρνηση.

Οι Ευρωπαίοι Εταίροι, υπογραμμίζοντας μεγαλόφωνα (συνέντευξη Βρετανού ΥΠΕΞ στα ΝΕΑ) πως "δε νοείται ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ πριν τη λύση", απογυμνώνουν την ελληνική - κυπριακή πλευρά από κάθε διαπραγματευτικό όπλο και την πιέζουν να προσέλθει στο τραπέζι των συνομιλιών μόνο και μόνο για να επικυρώσει το σχέδιο "επίλυσης του κυπριακού προβλήματος" που έχουν προετοιμάσει Ουάσιγκτον και Λονδίνο.

Στο πλαίσιο των ασκούμενων πιέσεων προς την Αθήνα κινήθηκε και η χτεσινή συνάντηση του Βρετανού εκπροσώπου για το Κυπριακό Ντ. Χάνι με τον Ελληνα υφυπουργό εξωτερικών Γ. Κρανιδιώτη. Αμεσος και προφανής στόχος των βρετανικών πιέσεων είναι η έναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών μεταξύ Κληρίδη και Ντενκτάς, στη βάση των προτάσεων για την επίλυση του κυπριακού που έχει διατυπώσει ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Μ. Ρίφκιντ.