Παρασκευή 5 Φλεβάρη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η τράπεζα των πολυεθνικών

Η εισαγωγή του ΕΥΡΩ στις διεθνείς αγορές του χρήματος έφερε στην επιφάνεια και πάλι το ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ενός οργάνου για την εμπέδωση και τη θωράκιση των συμφερόντων των πολυεθνικών επιχειρήσεων και των μεγαλοτραπεζιτών.

Για την κατανόηση του ρόλου που καλείται να παίξει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παραθέτουμε το άρθρο 107 της Συνθήκης του Μάαστριχτ: "Κατά την άσκηση των εξουσιών και την εκπλήρωση των αρμοδιοτήτων και των καθηκόντων που της ανατίθενται με την παρούσα συνθήκη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δε ζητά, ούτε δέχεται υποδείξεις από τα θεσμικά, ή μη θεσμικά όργανα της Κοινότητας, τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών ή οποιονδήποτε άλλον οργανισμό".

Πρόκειται δηλαδή για μια πρωτοφανή συγκέντρωση οικονομικής και πολιτικής ισχύος σε έναν τραπεζικό οργανισμό, ο οποίος θα αποφασίζει με τον παραπάνω τρόπο για τη νομισματική, πιστωτική και συναλλαγματική πολιτική τόσο σε γενικό κοινοτικό επίπεδο, όσο και στο επίπεδο του κάθε κράτους - μέλους χωριστά. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ορίζει με σαφήνεια τις εξουσίες, τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο άρθρο 105, το οποίο αναφέρει ότι "τα βασικά καθήκοντα είναι: να χαράζει και να εφαρμόζει τη νομισματική πολιτική της Κοινότητας, να διενεργεί πράξεις συναλλάγματος, να κατέχει και να διαχειρίζεται τα επίσημα συναλλαγματικά διαθέσιμα των κρατών - μελών".Ακόμη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα "έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει την έκδοση τραπεζογραμματίων εντός της Κοινότητας". Με λίγα λόγια όλο το χρήμα των κρατών - μελών περνά στα χέρια της ΕΚΤ και αυτή θα κανονίζει πόσο, πότε και πώς θα κυκλοφορεί, χωρίς μάλιστα να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Η αλήθεια είναι ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ εξοπλίζει με τρομακτικές εξουσίες και αρμοδιότητες την ΕΚΤ σε σημείο που να δικαιολογείται απολύτως η εκτίμηση ότι εισερχόμαστε σε ένα καθεστώς "δικτατορίας των τραπεζιτών".

Η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, αφού η κυκλοφορία του κοινού νομίσματος απαιτεί έναν οργανισμό που θα είναι υπεύθυνος για την κοπή και την κυκλοφορία του. Εδώ όμως έχουμε μια υπερτράπεζα, η οποία δε θα είναι απλώς αρμόδια για την κυκλοφορία του ΕΥΡΩ, αλλά θα έχει το δικαίωμα να χαράσσει πολιτική στον κρίσιμο νομισματικό τομέα, αλλά και στον πιστωτικό και στο συναλλαγματικό. Πολιτική, η οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται υποχρεωτικά από όλα τα κράτη - μέλη, έστω κι αν αυτή είναι εις βάρος των εθνικών τους συμφερόντων.

Φυσικά όλες αυτές τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες τις αποκτά η ΕΚΤ εν ονόματι των συμφερόντων των πολυεθνικών επιχειρήσεων και με τη σύμφωνη γνώμη των κυβερνήσεων.Αν λάβουμε υπόψη ότι η χάραξη της νομισματικής πολιτικής εκχωρείται στην ΕΚΤ, ενώ η δημοσιονομική πολιτική προσδιορίζεται αυστηρά από το "Σύμφωνο της Σταθερότητας", τότε τι απομένει στις κυβερνήσεις για την άσκηση οικονομικής πολιτικής; Οι... μισθοί των εργαζομένων!

Από το 1999 και μετά, το μόνο εργαλείο οικονομικής πολιτικής για τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών θα είναι η εισοδηματική πολιτική σε συνδυασμό με τα λεγόμενα διαρθρωτικά μέτρα, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, οι παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας για τη μείωση του κόστους εργασίας, η καταστροφή του ασφαλιστικού συστήματος για την απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές...

Δ. Π.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ