"Πρώτα η Ελλάδα" ανέκραξε προχτές ο πρωθυπουργός κι αμέσως όλα τα γνωστά ως "Σημιτάκια" της δημοσιογραφίας ξεχύθηκαν σε εφημερίδες και εκπομπές κι άρχισαν να... συμπάσχουν με την κυβέρνηση, να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι "δεν μπορούμε να γίνουμε μέρος του σέρβικου προβλήματος", ακριβώς όπως πριν ένα μήνα "δεν έπρεπε να γίνουμε μέρος του κουρδικού προβλήματος". Και γι' αυτό στη μία περίπτωση "παραδώσαμε" (εξαιτίας λαθών ή βάσει σχεδίου αδιάφορο) τον Κούρδο ηγέτη στους "συμμάχους μας" Τούρκους κι Αμερικανούς και στην άλλη περίπτωση βάλαμε φαρδιά πλατιά την υπογραφή μας για να αρχίσουν οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας, σκοτώνοντας αμάχους - Σέρβους και αλβανόφωνους - καίοντας χωριά και πόλεις - σέρβικα και αλβανικά - πάλι γιατί έπρεπε να βοηθήσουμε τους "συμμάχους μας" στο ΝΑΤΟ, για "να δώσουμε ένα μάθημα στη Σερβία για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων", ακριβώς έτσι όπως... δεν καταπατάται κανένα ανθρώπινο δικαίωμα με τον βρώμικο πόλεμό τους!

Να σας θυμίσουμε μόνο ότι είναι οι ίδιοι κυβερνώντες και τα τσιράκια τους σε ΜΜΕ που κραύγαζαν πριν μερικά χρόνια ότι δεν πρόκειται να επεκταθεί η κρίση προς το Κόσσοβο, πως "όλα θα τα λύσει ο νέος συσχετισμός δυνάμεων", αφού "τελείωσε ο ψυχρός πόλεμος" και άλλα τέτοια αντιεπιστημονικά και ευτράπελα, ενώ επιπλέον λοιδορούσαν το ΚΚΕ που προειδοποιούσε... Να κάνουμε λοιπόν πάλι μια εκτίμηση - πρόβλεψη;

Από την άλλη μεριά όμως η κατάσταση αυτή έχει δρομολογήσει, και θα δρομολογήσει ακόμα περισσότερο στο μέλλον, κι άλλες εξελίξεις θετικές κι ελπιδοφόρες για τους λαούς και φυσικά άκρως αρνητικές για τη "νέα τάξη", τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, τους κάθε λογής εμπόρους των ιδεών και του πολέμου. Είναι αυτές οι ίδιες οι εξελίξεις που αφυπνίζουν ήδη τους λαούς, που τους οδηγούν σε κινητοποίηση και δράση. Ενα μικρό μόνο δείγμα αυτής της αφύπνισης βλέπουμε τις τελευταίες μέρες να διαδραματίζεται στη χώρα μας, σε γειτονικές μας χώρες στα Βαλκάνια, στη Ρωσία, σε όλες τις ηπείρους, με αφορμή την γκανγκστερική φασιστική επέμβαση στη νέα Γιουγκοσλαβία.

Οι νόμοι της ταξικής πάλης είναι αμείλικτοι. Αυτή είναι μια αναμφισβήτητη επιστημονική αλήθεια που έχει επαληθευτεί, όχι μόνο με βάση τη θεωρητική προσέγγιση, αλλά και με βάση την ιστορική εμπειρία και πράξη. Η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός της Ελλάδας νιώθει και ξέρει ότι είναι ταξικό αδέλφι με τους Σέρβους, τους Αλβανούς, τους Κούρδους, του Βουλγάρους, τους Σκοπιανούς, τους Τούρκους εργάτες, με όλους τους εργάτες της Ευρώπης, όλου του κόσμου. Δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν οι λαοί μεταξύ τους. Ενώ έχουν να χωρίσουν τα πάντα με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, τους ιμπεριαλιστές. Γι' αυτό και αργά ή γρήγορα θα ενωθούν σε ένα αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο, σε κάθε ξεχωριστή χώρα, αλλά και σε ευρύτερες περιφερειακές συσπειρώσεις, σε όλο τον κόσμο, για να τους ανατρέψουν οριστικά και τελεσίδικα αυτή τη φορά.