Μακρά παράδοση μικρού χωροφύλακα οικοδομεί σταδιακά η Ελλάδα, με τις συνεχείς εμπλοκές της στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, κατά λαών που αντιστέκονται στα σχέδιά τους. Ανά τις δεκαετίες, οι ελληνικές κυβερνήσεις, υποταγμένες στα κελεύσματα των νατοϊκών ή άλλων στρατοκρατών, έχουν στείλει στρατεύματα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, συμβάλλοντας στην επιβολή του δικαίου του ισχυρού και προσμένοντας κάθε φορά κόκαλα, από το τραπέζι του. Οι σημερινές επιθέσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία βρίσκουν το ελληνικό αντιτορπιλικό "Κίμων" στην Αδριατική, μαζί με τα υπόλοιπα νατοϊκά πλοία να έχει στραφεί σε γιουγκοσλαβικούς στόχους. Παράλληλα, καλύπτει τα αμερικάνικα πλοία απ' όπου εκτοξεύονται πύραυλοι εναντίον των Σέρβων. Τάγμα 250 Ελλήνων στρατιωτών εδρεύει στη Βοσνία, ως τμήμα του εκεί νατοϊκού στρατού κατοχής. Αλλοι τόσοι Ελληνες στρατιώτες βρίσκονται στην Αλβανία, με σκοπό την ανασυγκρότηση του αλβανικού στρατού. Ενώ από την αεροπορική βάση στο Ακτιο απογειώνονται τα ιπτάμενα ραντάρ "Αβακς", το "αυτί και το μάτι" του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Το μέσο εντόπισης των εναέριων και επίγειων στόχων των νατοϊκών, ενάντια στους Γιουγκοσλάβους.

Η τωρινή ελληνική κυβέρνηση δικαιολογείται για τα παραπάνω με το παραμύθι της "συμβατικής υποχρέωσης" της χώρας να στηρίζει τις νατοϊκές επιχειρήσεις, ως μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτή ακριβώς, η συμβατική υποχρέωση στήριξης σφαγής αμάχων, έχει βρει και παλαιότερα την πρακτική της εφαρμογή. Με τη χώρα να βοηθά τους ιμπεριαλιστές - όποιον μανδύα αυτοί ενδύονται, νατοϊκό ή άλλον - σε ανάλογες προσπάθειές τους στο παρελθόν.

Το 1919, πάνω από 23 χιλιάδες Ελληνες στρατιώτες, μαζί με 10 χιλιάδες Γάλλους, περίπου 3 χιλιάδες Πολωνούς και 2 με 3 χιλιάδες "λευκούς" προσπαθούν να πατάξουν τον "μπολσεβίκικο κίνδυνο" εν τη γενέσει του και εκστρατεύουν στην Ουκρανία.Το αποτέλεσμα; πετάγονται στη θάλασσα. Ο επίσημος απολογισμός της τρίμηνης εκστρατείας κάνει λόγο για 379 Ελληνες στρατιώτες νεκρούς και 616 τραυματίες.

Το 1950 έρχεται η σειρά της Κορέας να γνωρίσει τι εστί ελευθερία. Στον πόλεμο που κράτησε τρία χρόνια και η παραμονή του εκστρατευτικού σώματος πέντε, τους αμερικανούς στρατιώτες ακολουθούν και αγήματα από 15 χώρες - συμμάχους τους. Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα - που φυσικά δε θα μπορούσε να λείψει - ανταπέδωσε τη βοήθεια που δέχτηκε μερικά χρόνια πριν, στην αντιμετώπιση των εγχώριων λησταρχοκομμουνιστοσυμμοριτών.

Το Γενάρη του 1991, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι νατοϊκοί σύμμαχοί τους εξαπολύουν την "Καταιγίδα της Ερήμου" ενάντια στο Ιράκ,προκειμένου να απελευθερώσουν το Κουβέιτ, περιοχή δικών τους πετρελαϊκών συμφερόντων.

Σε αυτήν την εκστρατεία, οι κυβερνώντες τη χώρα προβάλλουν την ανάγκη ελληνικής εμπλοκής, ως αναγκαίο αντιστάθμισμα του "αναβαθμισμένου τουρκικού ρόλου" στην περιοχή, αλλά και προμήνυμα εφαρμογής της "διεθνούς νομιμότητας και στην Κύπρο". Καλά...

Με τις παραπάνω "σκέψεις" αποστέλουν στην Ερυθρά Θάλασσα τις φρεγάτες "Ελλη" και "Λήμνος". Κατά τη διάρκεια της κρίσης, τα κυβερνητικά στελέχη σπεύδουν να καθησυχάσουν τον ελληνικό λαό, πως τα ελληνικά πλοία θα μείνουν μακριά από το πεδίο των πολεμικών επιχειρήσεων. Αποστολή τους, ο θαλάσσιος οικονομικός αποκλεισμός των Ιρακινών.

Τον Οκτώβρη του 1992, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με την κάλυψη του ΟΗΕ επεμβαίνουν στη Σομαλία,για ανθρωπιστικούς - και εκεί - λόγους. Η χώρα βρίσκεται στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Η επέμβαση υποτίθεται ότι γίνεται για τη διευθέτηση της κρίσης και παρατείνεται μέχρι το 1994. Οπως και οι βομβαρδισμοί των κυανόκρανων εναντίον κατοικημένων περιοχών, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του "πολεμάρχου" Αϊντίτ.

Ο ελληνικός στρατός δε λείπει ούτε απ' αυτό το πανηγύρι. Στις 22/2/93 αποπλέουν από τον Πειραιά 110 Ελληνες κυανόκρανοι, με το οχηματαγωγό GOLDEN VERGINA. Απευθυνόμενος προς το στρατιωτικό κλιμάκιο, πριν αποχωρήσει για τη Σομαλία, ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας Γ. Βαρβιτσιώτης, αναφέρει: "Εσείς οι οποίοι θα παραπλεύσετε σαν οργανωμένο ελληνικό τάγμα την Αίγυπτο, την αραβική χερσόνησο και τις ακτές της Αφρικής, έχετε το ιστορικό δικαίωμα να αισθάνεστε συνεχιστές της παραδόσεως του ενδόξου στρατηλάτη και εκπολιτιστή Μεγάλου Αλεξάνδρου...".

Θ. Μπ.