Πώς είναι τάχα

δυνατόν

να πάρουμε σφουγγάρι

να σβήσουμε

αυτόματα

τη "ζώνη" και τα βάρη

και να ψηφίσουμε ξανά

όσους

μας έχουν γδάρει;

Πώς είναι τάχα

δυνατόν

η μνήμη ν' ατονήσει

και να ξεχάσει

τα "γιες μεν"

τ' "ανήκουμε στη Δύση"

και τις σφραγίδες

που 'βαλαν

ο πόλεμος ν' αρχίσει;

Πώς είναι τάχα

δυνατόν,

τι να θυμίσω κι άλλα;

Φτάνουν αυτά,

κι αν έχουμε μυαλό,

έστω και μία στάλα,

την Κυριακή

να κρέμονται,

θα πρέπει, στην "κρεμάλα"!

Ο οίστρος