«Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο Μιλόσεβιτς με τη μεγαλοφυή εγκληματική πολιτική του, των σφαγών και της εθνοκάθαρσης κατ' ουσίαν υποχρέωσε το ΝΑΤΟ να προχωρήσει σε επέμβαση στο Κόσσοβο το 1999 (αεροπορικοί βομβαρδισμοί). Μετά από όσα είχε διαπράξει ο Μιλόσεβιτς στη Βοσνία, ήταν αδύνατον να τον αφήσουν να αλωνίζει και στο Κόσσοβο» (μάθημα ιστορίας από την Τέτα Παπαδοπούλου στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Συνέδεαν στο παρελθόν τη Δεξιά με τους ...βιομήχανους και τους τραπεζίτες. Και επί διακυβερνήσεως ΝΔ ο Αλογοσκούφης φορολόγησε τα αποθεματικά των τραπεζών, η Επιτροπή Ανταγωνισμού έβαλε πρόστιμο σε μεγάλη ιδιωτική εταιρεία πετρελαιοειδών (...) η χώρα είπε όχι στην αποστολή ξένων στρατευμάτων στο Αφγανιστάν (...) αυτή η ίδια Δεξιά εξέλεξε πρόεδρο τον Κάρολο Παπούλια, έφτιαξε το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην Καισαριανή, νομιμοποίησε τους μετανάστες, μονιμοποίησε τους συμβασιούχους του ΠΑΣΟΚ, διέγραψε τα πανωτόκια των αγροτών και έδωσε το ΛΑΦΚΑ στους συνταξιούχους» (για τα αυριανά βιβλία Ιστορίας ο Μανώλης Κοττάκης στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

«Η κρίση πρέπει να αποσοβηθεί άμεσα με την πολιτική ηγεσία να προχωρήσει στο θεσμικό της ρόλο και χωρίς δισταγμούς να αναλάβει το όποιο κόστος αστοχίας στις νομοθετικές της επιλογές. Η ακαδημαϊκή κοινότητα πρέπει να θελήσει να απαλλαγεί από τους συντεχνιακούς πυρήνες και τους κομματικούς μηχανισμούς που τη χειραγωγούν εδώ και δεκαετίες έχοντας οδηγήσει τα ΑΕΙ σε ύφεση» (για το βιβλίο «Αγωγή του Πολίτη» η Μαρία Γ. Δουφεξόπουλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια ΕΜΠ / «ΤΟ ΒΗΜΑ»).