Στους εμποροϋπαλλήλους, η ΚΟ με την παρέμβασή της κατάφερε να συνδέσει τις αλλαγές στο ωράριο, με τα προβλήματα των νέων ζευγαριών, τις ανάγκες των εργαζόμενων μητέρων. Αυτό εκφράστηκε και στο περιεχόμενο δράσης του σωματείου. Διευρύνθηκε το διεκδικητικό πλαίσιο με αιτήματα όπως η δημιουργία δωρεάν δημοσίων παιδικών σταθμών κ.ά. Συσπειρώθηκαν εργαζόμενοι, έγιναν εκδηλώσεις, συσκέψεις. Ως αποτέλεσμα προέκυψαν θετικά οργανωτικά αποτελέσματα και για το Κόμμα, αλλά και περισσότεροι εργαζόμενοι συσπειρώθηκαν στο Σωματείο.

Στους καπνεργάτες, η KO εξειδίκευσε την πρόταση για το Ασφαλιστικό, την ανεργία, άνοιξε δρόμους. Εγιναν κινητοποιήσεις, δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για ανάπτυξη του κινήματος, για συνεργασία με το αγροτικό κίνημα, άνοιξε συζήτηση για τις αιτίες, τις ευθύνες των άλλων κομμάτων, την ανάδειξη της πολιτικής πρότασης του Κόμματος, δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για στρατολογία.

Στα Λιπάσματα (ΒΦΛ) ο αγώνας ήταν διμέτωπος. Κόντρα στην κυβερνητική πολιτική, αλλά και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις, που υπονόμευαν τα δικαιώματα των εργαζομένων μέσα από ψευτοσυσκέψεις και ψευτοδιαλόγους. Η ΚΟ είχε σταθερή παρέμβαση στους εργαζόμενους, συνέβαλε να αναπτυχθεί και να εκφραστεί η αλληλεγγύη όλων των στρωμάτων με πρωτοβουλίες που πήρε και το ίδιο, αλλά και το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, τα ταξικά συνδικάτα.

Παρά την τελική έκβαση - κλείσιμο εργοστασίου κάτω από τις πιέσεις και τους εκβιασμούς του ταξικού αντιπάλου και των στηριγμάτων του - η προσπάθεια του Κόμματος δημιούργησε ρήγματα στην πολιτική του δικομματισμού. Ενισχύθηκε το κύρος και η επιρροή του Κόμματος, κέρδισε έδαφος η πρότασή του για Ενιαίο Κρατικό Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας.