Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο εθνικισμός, η πατριδοκαπηλία και ο χυδαίος αντικομμουνισμός είναι τα πιο αγαπημένα «παιδιά» του ιμπεριαλισμού. Αυτό φρόντισε να αποδείξει η χτεσινή ανακοίνωση του ΛΑ.Ο.Σ., με δήλωση του αρχηγού του, με αφορμή τις θέσεις του ΚΚΕ για την ΠΓΔΜ, στην οποία σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «η κυρία Παπαρήγα φαίνεται πως δε βάζει νερό στο κρασί της και γι' αυτό βάζει στο στόμα μας πράγματα που δε θα τα έλεγε παρά μόνο ένας μεθυσμένος (...) Το ΚΚΕ έχει ρίξει πολλές κηλίδες στο ΕΘΝΙΚΟ αυτό Κεφάλαιο από την 10ετία του '40. Δε χρειάζεται να προσθέσει άλλες»!

Είναι ο ίδιος, που, μία μόλις μέρα πριν, ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτώβρη, δήλωσε, σε μία χαρακτηριστική έκφραση «κουτσαβάκικου» μικρομεγαλισμού ή εθνικιστικού παραληρήματος, ότι «όσοι δεν ακούνε τη φωνή της Ελλάδας ας δουν τη δύναμη των Ενόπλων της Δυνάμεων. Οσο καλύτερα δουν, τόσο καλύτερα για όλους».

Οι δηλώσεις αυτές δεν αναδεικνύουν μόνο το γεγονός ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο αρχηγός του ανήκουν στους ανιστόρητους (και ως εκ τούτου αμετανόητους, γι' αυτό και εν δυνάμει επικίνδυνους) αρχηγίσκους της σειράς που βρίθουν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στα Βαλκάνια, είτε κατασκευασμένοι στα «εργαστήρια» του ιμπεριαλισμού είτε προθυμότατοι να τον υπηρετήσουν, αλλά και αποδεικνύουν την αναγκαιότητα να ενταθεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη και ο προλεταριακός διεθνισμός. Αυτό είναι ο μοναδικός τους εφιάλτης. Οσο για την ιστορία του ΚΚΕ, είναι ευνόητο ότι δεν αφορά τον κ. Καρατζαφέρη, την τάξη που υπηρετεί και τους ομοϊδεάτες του: Ταυτίζεται με τις καλύτερες στιγμές της Ιστορίας της νεότερης Ελλάδας και του λαού μας. Ας μην του βάζουμε, όμως, δύσκολα...