Νέα πρόκληση κατά των λαών της ΕΕ και των λαϊκών κινημάτων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ανέλαβε «να εξετάσει και να υποβάλει στο Συμβούλιο έκθεση εντός διετίας από την έναρξη ισχύος της απόφασης - πλαισίου, κατά πόσο είναι αναγκαίο να εκδοθεί μία πρόσθετη πράξη που θα καλύπτει τη δημόσια επιδοκιμασία, άρνηση ή χονδροειδή υποτίμηση εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και πολέμου, εις βάρος ομάδας ατόμων που προσδιορίζεται βάσει άλλων κριτηρίων εκτός από αυτά της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, της γενεαλογικής καταβολής, της εθνικής ή της εθνοτικής καταγωγής, όπως η κοινωνική τάξη ή οι πολιτικές πεποιθήσεις».

Μέσω της αναθεώρησης της Ιστορίας και της επιβολής αποφάσεων που προσαρμόζουν ιστορικά ζητήματα στις ανάγκες και επιβουλές των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατά των λαών ενισχύουν το κλίμα αντικομμουνιστικής υστερίας στην ΕΕ, ψάχνοντας την κατάλληλη φόρμουλα με την οποία θα την επιβάλουν, προκειμένου να καταφέρουν να κάνουν αποδεκτή την εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό και να πείσουν ότι οι κομμουνιστές δεν έδρασαν με γνώμονα τα συμφέροντα των λαών, αλλά τις εθνοτικές διαφορές. Στόχος, η επίθεση στα Κομμουνιστικά Κόμματα, στην ταξική πάλη και τα λαϊκά κινήματα. Για να θωρακίσουν τον καπιταλισμό, την εξουσία του, την αντιδραστική πολιτική τους.

Το θέμα ανακινήθηκε με Ερώτηση της Σοσιαλιστικής Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας, φέροντας τις υπογραφές του προέδρου της, Μάρτιν Σουλτς, και επτά ακόμα ευρωβουλευτών (Χάνες Σβόμποντα, Γιαν Μαρίνους Βιέρσμα, Χέλμουτ Κούχνε, Μιγκέλ Ανχελ Μαρτίνες, Χούστας Βίνσας Παλέκις, Γιόσεφ Πίνιορ και Λίμπορ Ρούτσεκ). Η Επιτροπή θα κάνει δηλώσεις και θα γίνει συζήτηση και στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο την ερχόμενη Δευτέρα, 21 του Απρίλη.

Στην Ερώτηση των ευρωβουλευτών μπαίνει ζήτημα αν η ΕΕ, μετά τη σύνοδο των υπουργών Δικαιοσύνης, που κατέληξαν σε συμφωνία επί μιας απόφασης - πλαισίου με πρόσχημα την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκφράσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας, αναφορικά με εγκλήματα, όπως, «η παρότρυνση στο μίσος και τη βία και η δημόσια δικαιολόγηση, άρνηση και χονδροειδής ελαχιστοποίηση εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου, όπως αυτά προσδιορίζονται στο Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης», προτίθεται να συμπεριλάβει σε αυτά και τα «εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, που σαφώς δεν καλύπτονται». Εδώ πλέον πάνε να εξισώσουν την ταξική πάλη της εργατικής τάξης με το έγκλημα.

Καλούν δε το Συμβούλιο να απαντήσει «με ποιον τρόπο προτίθεται να εντείνει τη συζήτηση για τα εγκλήματα που διέπραξαν τα ολοκληρωτικά και αυταρχικά καθεστώτα στην ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα, περιλαμβανομένου του ναζιστικού και του σταλινικού καθεστώτος, καθώς και τα υπερεθνικιστικά, αυταρχικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα κατά την προπολεμική και μεταπολεμική περίοδο που κατέστησαν υπεύθυνα (καίτοι σε διαφορετική κλίμακα) για ενέργειες καταστολής, δολοφονίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»... Βάζουν το ζήτημα των εγκλημάτων του ναζισμού παρότι ο ναζισμός υμνείται σε κράτη - μέλη της ΕΕ, όπως, π.χ., η Λετονία και η Εσθονία, ακριβώς για να δικαιολογήσουν την επίθεση στο σοσιαλισμό και στην ταξική πάλη.

Παράλληλα, το Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ζήτησε δημόσια ακρόαση σχετικά με τα «εγκλήματα γενοκτονίας, εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας, που διαπράχτηκαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα, καθώς επίσης και για όσους επιδεικνύουν ανοχή, τα αρνούνται, εμφανώς τα διαστρεβλώνουν ή τα ευτελίζουν, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη αποκατάστασης της αδικίας και αν χρειάζεται να υποβληθεί πρόταση για απόφαση - πλαίσιο αναφορικά με αυτά τα εγκλήματα»...

Αναλαμβάνοντας δράση η ΕΕ διοργάνωσε «δημόσια ακρόαση», υπό τη σλοβενική προεδρία και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σχετικά με το θέμα, επικεντρώνοντας στην προπαγάνδα για την «ενημέρωση και δημόσια επίγνωση» των «εγκλημάτων» αυτών και σε όσους τα ανέχονται δημόσια, δεν τα παραδέχονται και τα διαστρεβλώνουν ή υποβαθμίζουν τη σημασία τους... Εδώ πλέον πάει να ποινικοποιήσει την υπεράσπιση του σοσιαλισμού και του αγώνα του κατά των επεμβάσεων και επιβουλών του καπιταλισμού ενάντιά του.

Το όλο εγχείρημα, που ξεκίνησε με την τρομοκρατική απόφαση του Συμβουλίου Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης, ανακινήθηκε από τη Σοσιαλιστική Ομάδα και στοιχειοθετείται τόσο από τη δημόσια ακρόαση όσο και από τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο τη Δευτέρα, ζητώντας «ειδικά μέτρα», δηλώσεις μετανοίας από τα κράτη, τους λαούς και τον καθένα ξεχωριστά. Να τοποθετηθούν όλοι, εναντίον όσων συμφέρει την ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να χαρακτηρίζουν «εγκληματίες».

Μπαίνει μάλιστα και το θέμα ότι «κάποιοι» - εδώ εννοεί τα Κομμουνιστικά Κόμματα - διστάζουν να μετανοήσουν και να καταδικάσουν - κυρίως - τον κομμουνισμό, λόγω ταξικής άποψης και πολιτικών πεποιθήσεων. Και αυτοί θα χαρακτηριστούν «τρομοκράτες», γιατί ο σοσιαλισμός, κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Στάλιν, όπως υποστηρίζουν, δε δρούσε με βάση ταξικά κριτήρια, αλλά αφάνιζε έθνη... Εδώ είναι προφανές ότι στο όνομα της υπεράσπισης τάχα των εθνών θωρακίζουν τους καπιταλιστές, στους οποίους, στα πλαίσια της ταξικής πάλης, εναντιώθηκε η σοσιαλιστική εξουσία, για να προστατέψει το λαό της από τις επιδιώξεις των αστών να την αφανίσουν. Και η επιδίωξη είναι εμφανής. Το κυνηγητό της εργατικής τάξης και των ΚΚ που διεξάγουν κοινωνικοπολιτική πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Ελα όμως που η ταξική πάλη, αλλά και ο πολιτικός αγώνας για το πέρασμα της κοινωνίας από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, είναι αντικειμενική και αναπόφευκτη... Πόσο πιστεύουν ότι θα την καθυστερήσουν;