«Εδώ δεν έχετε να συγκρίνετε ανάμεσα σε κόμματα που σας δίνουν λύση σήμερα και του ΚΚΕ που τάχα σας μιλάει για το αύριο. Εχετε κόμματα που το σήμερα που σας προτείνουν είναι άσχημο και το αύριο θα είναι χειρότερο είτε είναι κυβέρνηση ΝΔ, είτε κυβέρνηση ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., είτε ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, είτε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Και από την άλλη μεριά, έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε μια πιο αποτελεσματική αντίσταση σήμερα και σε μια προοδευτική προοπτική του αύριο».

Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, παρεμβαίνοντας στη σύσκεψη των παραγωγών για το μέλλον του καπνού, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Δήμο Στράτου στην Αιτωλοακαρνανία.

Ξεκινώντας την παρέμβασή της, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με την επίλυση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι παραγωγοί, υπογράμμισε πως είναι πολιτικό το ζήτημα.

«Να συμφωνήσουμε ότι τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα. Δηλαδή χτυπιούνται οι καπνοπαραγωγοί, οι κτηνοτρόφοι, οι ελαιοπαραγωγοί, οι ντοματοπαραγωγοί, οι περισσότεροι μικροπαραγωγοί στις περισσότερες καλλιέργειες χτυπιούνται. Και χτυπιέται ανεξαιρέτως και αυτός που ψηφίζει ΚΚΕ, και αυτός που ψηφίζει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή οτιδήποτε άλλο. Η επίλυση όμως των προβλημάτων, κακά τα ψέματα, είναι πολιτικό ζήτημα. Εμείς όταν λέμε "ενωμένοι όλοι" δε ζητάμε από κανέναν ούτε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων ούτε ψήφους, αλίμονο. Και όταν διεκδικούμε καλές τιμές για τον παραγωγό, μείωση του κόστους παραγωγής, διάθεση του προϊόντος, όχι ποσοστώσεις κτλ. δε λέμε αυτά να ισχύουν για αυτούς που έχουν αυτές τις πεποιθήσεις και όχι για τους άλλους. Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, η επίλυση των προβλημάτων, όμως, έχει.

Δηλαδή τα κόμματα τα οποία στήριξαν αυτήν την ΚΑΠ με ψήφο, δεν είναι ότι δίστασαν, ψήφισαν και την υπερασπίζονται αυτή την πολιτική. Αυτά τα κόμματα δεν έχουν ευθύνη; Εσείς την εφαρμόζετε αυτήν την πολιτική; Ισα ίσα χρησιμοποιούν και την ψήφο και λένε το εξής πράγμα στη Βουλή: Ο λαός μάς ψηφίζει, αυτήν την πολιτική την εγκρίνει.

Να πω και κάτι άλλο: είναι τυχαίο ότι δε γίνεται δημοψήφισμα για την καινούργια ευρωπαϊκή συνθήκη, η οποία είναι τραγική; Εχει κοινωνικές και άλλες συνέπειες; Εδώ εκχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα και όταν λέμε κυριαρχικά δικαιώματα ξέρετε τι εννοούμε. Και κυριαρχικά δικαιώματα και κοινωνικά δικαιώματα, τα πάντα. Και δε σας δίνουν το δικαίωμα να ενημερωθείτε και να τοποθετηθείτε με ένα δημοψήφισμα. Επομένως, η επίλυση των προβλημάτων έχει πολιτικό χρώμα», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα.

Πρόσθεσε πως «αγώνες όλα αυτά τα χρόνια γίνανε και δυναμικοί αγώνες. Τα αποτελέσματα, όμως, που έφεραν δεν ήταν ανάλογα. Τι φταίει; Αρα πρέπει να κοιταχτεί και το συνδικαλιστικό κίνημα. Για να ξεκαθαρίσουμε. Πότε κάνουν οι κεντρικές συνδικαλιστικές ηγεσίες - και αναφέρομαι και στους εργατοϋπαλλήλους, όχι μόνο στην αγροτιά - πότε κάνουν αγώνες; Να το πούμε καθαρά: Αν πλειοψηφεί στην ηγεσία το ΠΑΣΟΚ, κάνει αγώνες όταν είναι κυβέρνηση η ΝΔ και αυτούς τους αγώνες στο παραπέντε και στο και πέντε. Αν η πλειοψηφία είναι ΝΔ, κάνει αγώνες όταν είναι κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ στο παρά πέντε και στο και πέντε και όχι με τα πραγματικά αιτήματα. Επομένως, ένα ζήτημα είναι ποιος μας κυβερνά και ένα δεύτερο είναι ποιος κυβερνά και το κίνημα το συνδικαλιστικό.

Ενωμένοι, ναι. Αλλά όταν οι αντιπρόσωποί σας στα όργανα τα κεντρικά, της κορυφής και παρακάτω, δεν κάνουν όπως πρέπει τη δουλειά τους, δεν πρέπει να παρέμβετε; Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Διότι αν γίνονταν συνεπείς αγώνες, ενδεχομένως, θα μπορούσε όχι να έχει ανατραπεί η κατάσταση αλλά να είναι κάπως καλύτερη. Και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν συμφωνήσει στους μονόδρομους και σε όλα. Και όταν δουν και φουντώνει η αγανάκτηση, για την τιμή των όπλων, κάνουν μια κινητοποίηση. Είναι πρόκληση η κινητοποίηση αυτή που έγινε στη Βουλή, την ώρα που είχαμε συζήτηση προ ημερήσιας διάταξης. Είναι πρόκληση, τα κόμματα όπως - για να μιλήσω για την αντιπολίτευση που στήριξαν αυτήν την κινητοποίηση - και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ έχουν συμφωνήσει με την ΚΑΠ και με ό,τι έχει σχέση και με τον καπνό και με τα άλλα προϊόντα. Είναι πρόκληση να έρχεσαι στο βήμα της Βουλής και να κλαις για τους καπνοπαραγωγούς. Εκτός πια και αν πείτε ότι την ευθύνη την έχουν γενικώς οι αγρότες. Ε, δε νομίζω να την έχετε, ούτε είναι ενημερωμένος ο απλός αγρότης τι αποφασίζεται εκεί. Δεν είστε εσείς εκεί που αποφασίζονται αυτά τα πράγματα. Οταν δε σας λένε την αλήθεια και σας λένε ψέματα δεν πρέπει να αντιδράσετε;»

Αναφερόμενη στο χτύπημα των καπνοκαλλιεργητών του νομού από αυτήν την αντιαγροτική πολιτική σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «θα γίνει και εδώ κανένα μουσείο καπνού. Στο μουσείο όμως δεν μπαίνει μόνο ο καπνός, μπαίνουν και τα δικαιώματα της αγροτιάς. Και εμείς με αυτό το πράγμα δε συμβιβαζόμαστε».

Σχετικά με τη συζήτηση που αναπτύσσεται αυτό το διάστημα γύρω από τις τιμές του κρέατος στην αγορά και την προσπάθεια να φανούν ως υπεύθυνοι οι παραγωγοί, σημείωσε: «Η κτηνοτροφία και αυτή περνάει την πιο δύσκολη φάση. Ολος αυτός ο πόλεμος που γίνεται για το ελληνικό κρέας και το φθηνό, αν προσέξετε στην τηλεόραση γενικά φταίει ο παραγωγός, που ζητάει καλή τιμή. Εκεί τα φορτώνουν ή, λέει, στο μεσάζοντα. Οταν έχεις ένα σύστημα, που δεν το παίρνει το κράτος από τον παραγωγό για να το διοχετεύει στις αγορές, φυσικά θα υπάρχει μεσάζων και ο μεσάζων θα βγάλει ένα κέρδος.

Δε χρειάζεται μεσάζων. Ο συνεταιρισμός μπορεί απευθείας να παραδίδει στο κράτος. Δε χρειάζεται ο μεσάζων. Θα υπάρχει τιμή παραγωγού και τιμή πώλησης. Ολοι λένε φταίνε οι μεσάζοντες. Μα τους μεσάζοντες εσείς (σ.σ. η κυβέρνηση) τους φτιάχνετε και είναι οι σύμμαχοι των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων. Βλέπετε, όλοι αυτοί θέλουν και μαξιλάρια, συμμαχία από κάτω. Και όλος ο κόσμος πιστεύει ότι ο παραγωγός ζητάει πολλά. Αυτό πιστεύουν οι κάτοικοι των αστικών κέντρων. Γιατί, λέει, ζητάς πολλά, για να αγοράσω εγώ το κρέας, άρα φταίει ο παραγωγός. Δε φταίει ο παραγωγός.

Ο παραγωγός πληρώνεται φθηνά και εμείς οι υπόλοιποι αγοράζουμε ακριβά. Αλλωστε και εσείς είσαστε και παραγωγοί και καταναλωτές. Δεν είναι μόνο η Αθήνα, ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη που καταναλώνουν τα προϊόντα σας και εσείς καταναλώνετε προϊόντα που παράγουν άλλοι και φθάνουν σε εσάς ακριβά».

Η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες από την προσαρμογή της αγροτικής παραγωγής στα μονοπωλιακά συμφέροντα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που οι εδαφοκλιματολογικές συνθήκες ευνοούν να λυθεί το διατροφικό ζήτημα του λαού.

«Είμαστε ένας τόπος ευλογημένος, για να χρησιμοποιήσω ένα θρησκευτικό όρο. Εχουμε γη που φυτρώνουν τα πάντα. Εχουμε καλό κλίμα, έχουμε θάλασσα, έχουμε ψάρια. Σκεφθείτε ότι η Ελλάδα εισάγει βασικά ψάρια, μια χώρα που είναι περίπου σαν νησί. Από τρεις μεριές βρεχόμαστε από θάλασσα και εισάγουμε ψάρια, μπορείτε να το φανταστείτε αυτό; Δεν είναι ότι εισάγουμε ένα προϊόν, ξέρω εγώ βγήκε κάπου ένα ψάρι παράξενο και το θέλουμε.

Οι αλιείς, ξέρετε, κόψαν τα καΐκια στη μέση. Πήραν μια καλή επιδότηση μια και έξω. Αυτό τι σήμαινε: Ολος αυτός ο κόσμος με το ψαροκάικο είχε κουραστεί πήρε την επιδότηση και τελείωσε. Οι συνέπειες όμως; Δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση και έχουμε πάψει να τρώμε ψάρι, τρώμε από το ιχθυοτροφείο που τα ταΐζουν ό,τι τα ταΐζουν, που έχουν χάσει τη γεύση του ψαριού. Δηλαδή δείτε τις συνέπειες: χάνονται θέσεις εργασίας και εξαρτόμαστε από εισαγωγές. Πείτε, εγώ σας λέω, να γίνει ένας τοπικός πόλεμος, μια βαθιά διεθνή κρίση οικονομική. Θα πεινάσουμε. Σε μια χώρα που, τουλάχιστον, το ζήτημα της διατροφής μπορούμε να το λύσουμε. Και τα αγροτικά προϊόντα αναπτύσσουν και βιομηχανικούς κλάδους, μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, η χοιροτροφία στηρίζει ένδυση, υπόδηση, τα πάντα. Επομένως, να το ξεκαθαρίσουμε: εδώ έχουν αποφασίσει, θα παράγεται ό,τι συμφέρει τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και, κυρίως, θα παράγουμε ό,τι μπορούμε να κάνουμε εξαγωγή. Προσέξτε όμως, τις εξαγωγές μέχρι τώρα τις έκαναν οι μικρομεσαίοι αγρότες. Τώρα τις κάνουν οι μεγαλέμποροι. Είτε εισάγουν, είτε εξάγουν οι μεγαλέμποροι, αυτοί παίρνουν το κέρδος.

Εδώ έχει συνέπειες μακροπρόθεσμες. Είμαστε μια χώρα που μπορούσαμε να μην έχουμε ανάγκη καμία άλλη χώρα, να μην εξαρτόμαστε από τα νάζια μιας γειτονικής κυβέρνησης. Γίνεται μια κρίση και σου λέει ακριβαίνει πάρα πολύ η εισαγωγή, δεν μπορούμε να εισάγουμε ή έρχεται ο μεγαλέμπορας και σου λέει δεν εισάγω, θα πάω τα κεφάλαια που έχω βγάλει από το εμπόριο να τα επενδύσω σε άλλη χώρα. Σήμερα π.χ. ο κάθε βιομήχανος και κάθε έμπορος μπορεί να πάρει τα λεφτά και να κάνει επενδύσεις όπου θέλει. Αύριο, λοιπόν, σου λέει δε με συμφέρει η εισαγωγή αυτού του προϊόντος, γάλα, φρούτα κ.τ.λ. και σταματούν την εισαγωγή, γιατί είναι στα χέρια ιδιωτών. Και σου λέει, δεν εισάγω δε με συμφέρει το προϊόν και μένουμε ρέστοι από προϊόν, ούτε ξέρουμε τι τρώμε σε τελευταία ανάλυση».

Παρουσιάζοντας την πολιτική πρόταση του Κόμματος για τους μικρομεσαίους παραγωγούς, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είπε: «Ξεκινάμε σαν Κόμμα και λέμε: ό,τι παράγεται σε αυτόν τον τόπο, ό,τι παράγεται, είτε αφορά την αγροτική παραγωγή, είτε μπορούμε να το παραγάγουμε στη βιομηχανία, αυτό πρέπει να το στηρίξουμε. Βέβαια, αυτό σημαίνει ότι η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Αυτό σημαίνει ανάπτυξη.

Αυτό που προτείνουμε είναι το εξής πράγμα: Το ίδιο το κράτος να αναλάβει - αλλά μιλάμε για λαϊκό κράτος, όχι αυτό το κράτος - να πάρει στα χέρια του ο λαός, δηλαδή, μέσω του κράτους την υπόθεση, ταυτόχρονα να στηριχτούν οι μικροί αγρότες, οι μικροπαραγωγοί. Με ένα συνεταιρισμό, όπου θα του δίνει εφόδια το κράτος, λιπάσματα, όλα φθηνά, πάμφθηνα, μέχρι και δωρεάν, να καλλιεργεί και να του εξασφαλίζει την πώληση της παραγωγής.

Να συγκεντρώνει το κράτος την παραγωγή - εδώ είναι θέμα εκτίμησης αν θα υπάρχει συμφωνία ή τι συμφέρει περισσότερο, να παίρνει ένα μεγάλο μέρος το κράτος και να δίνει και το υπόλοιπο να το πουλάει ο παραγωγός, να τα παίρνει όλα, αυτά μπορείς να τα δεις και να εξασφαλίσεις και την επιβίωση και του μικροπαραγωγού. Αυτό γίνεται, δεν είναι ανέφικτο».

Υπογραμμίστηκε πως «η προστασία της αγροτικής παραγωγής είναι προστασία και της βιομηχανίας, είναι προστασία όλης της οικονομίας από τη σκοπιά όχι του μονοπωλίου, αλλά από τη σκοπιά των εργαζομένων και του λαού. Αυτή είναι η διαφορά μας».

Σε σχετική ερώτηση για τις λεγόμενες εναλλακτικές λύσεις των βιολογικών καλλιεργειών που προβάλλονται, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε: «Οι βιολογικές καλλιέργειες έχουν μεγάλο κόστος, βγάζεις μικρή ποσότητα, δεν μπορείς να ζήσεις. Οι δήθεν εναλλακτικές λύσεις που πλασάρουν είναι για να κοροϊδέψουν, γιατί την ίδια ώρα έρχεται - πιο πολύ το προβάλλει το ΠΑΣΟΚ - η λεγόμενη πράσινη οικονομία.

Η πράσινη οικονομία είναι το εξής: ότι οι πολυεθνικές που ρύπαιναν το περιβάλλον θα αναλάβουν επίσης και τη λεγόμενη αντιρρύπανση και θα βγάζουν κέρδος για την αντιρρύπανση. Θα κάνουν αυτές τη βιολογική καλλιέργεια και πάλι θα το αγοράζεις ακριβά. Και αν θα είναι βιολογική. Ποιος θα τις ελέγχει αυτές; Οι ίδιοι που μας βρωμίζουν, θα μας καθαρίζουν και θα πληρώνουμε τριπλάσια».

Στην ανάγκη να δυναμώσει το κίνημα, να δημιουργηθούν περισσότερες προϋποθέσεις για άσκηση πίεσης, ώστε να ανασταλεί ο κατήφορος, κερδίζοντας χρόνο σήμερα και διεκδικώντας ταυτόχρονα το αύριο, κάλεσε τους παραγωγούς η Αλέκα Παπαρήγα, σχετικά με τη λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι παραγωγοί. «Μπήκε ένα ζήτημα, εμείς το καταλαβαίνουμε, θέλουμε λύσεις τώρα. Αν σας δώσουν λύσεις τώρα προτιμήστε τα άλλα κόμματα. Τα άλλα κόμματα, όμως, σας δίνουν δυστυχία τώρα και ακόμη χειρότερη προοπτική αύριο. Εμείς λέμε: εάν δυναμώσει το κίνημα και πετάξει από τη μέση τους διάφορους αγροτοπατέρες και εργατοπατέρες, δημιουργούνται περισσότερες προϋποθέσεις να ασκήσουμε πίεση, έστω να αναστείλουμε τον κατήφορο, να κερδίσουμε χρόνο. Αυτό μπορεί να γίνει σήμερα, να αγοράσεις χρόνο. Και ταυτόχρονα πρέπει να διεκδικήσεις το αύριο.

Δηλαδή, εδώ δεν έχετε να συγκρίνετε ανάμεσα σε κόμματα που σας δίνουν λύση σήμερα και του ΚΚΕ που, τάχα, σας μιλάει για το αύριο. Εχετε κόμματα που το σήμερα που σας προτείνουν είναι άσχημο και το αύριο θα είναι χειρότερο είτε είναι κυβέρνηση ΝΔ, είτε κυβέρνηση ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., είτε ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, είτε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Και από την άλλη μεριά, έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε μια πιο αποτελεσματική αντίσταση σήμερα και σε μια προοδευτική προοπτική του αύριο.

Εάν οι λύσεις που σας "προσφέρουν" σας αρέσουν σήμερα πηγαίνετε με δαύτους. Εάν υπήρχαν λύσεις υπέρ του λαού σήμερα γιατί το ΚΚΕ θα έλεγε ελάτε για το αύριο; Εμείς θα θέλαμε και λύσεις σήμερα, που αυτό θα ανέβαζε και το κύρος του Κόμματος, αλλά λύσεις σήμερα έτσι πλήρεις δεν υπάρχουν.

Τι μπορείς να κάνεις; Να τους φοβερίσεις, να τους τρομοκρατήσεις, να τους κατεβάσεις τα εκλογικά ποσοστά όσο γίνεται περισσότερο, μήπως τους αναγκάσεις να κάνουν κάποια παραχώρηση. Αυτό και εμείς το θέλουμε, αλλά για λύση σήμερα, να σας κοροϊδέψουμε πως θα υπάρξει; Και στο κάτω κάτω - με συγχωρείτε - ζητάτε λύσεις από εμάς, ενώ δίνετε τη διακυβέρνηση σε άλλους. Ε, πώς θα γίνει αυτό; Και να μπορούσαμε σήμερα να κάνουμε κάτι παραπάνω με τι μέσα να το κάνουμε; Εμείς αποφασίζουμε; Εμείς πολεμάμε μαζί με σας και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε καλύτερα».