Το κύριο που προωθείται, με βάση το νέο τρόπο διανομής συγγραμμάτων στα ΑΕΙ, είναι η περικοπή της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, καθώς και η διαφοροποίηση στις γνώσεις του ενός ή του άλλου φοιτητή ανάλογα με την επιλογή που έχει κάνει. Γι' αυτό και η διεκδίκηση των φοιτητών και των σπουδαστών πρέπει να συνεχίσει να ηχεί: Ολα τα απαραίτητα συγγράμματα να διανέμονται δωρεάν σε όλους τους φοιτητές.

Ομως, πέρα από το χτύπημα του δικαιώματος στα δωρεάν συγγράμματα, το σύστημα έχει και τραγελαφικά. Γιατί οι πρωτοετείς φοιτητές και σπουδαστές καλούνται την ίδια μέρα της εγγραφής τους (στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα τμήματα) να δηλώσουν και ποια μαθήματα θα παρακολουθήσουν αλλά και ποια βιβλία από τη λίστα συγγραμμάτων θα επιλέξουν! Δηλαδή, ο φοιτητής, που καλά καλά δεν πέρασε την πόρτα της σχολής, δεν ξέρει ούτε κατά πού πέφτει η... αίθουσα διδασκαλίας, δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο καθηγητής και τι πραγματεύεται το κάθε μάθημα, καλείται να επιλέξει ποιο βιβλίο προτιμάει! Με ποια κριτήρια; Τον «ελκυστικό» τίτλο, τον αριθμό των τόμων που αποτελούν το σύγγραμμα ή τελικά... την τιμή του; Είναι αναβάθμιση της γνώσης αυτό;