Το σύνθημα για ένα νέο γύρο σφοδρής επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού και σύγκρουσης με τους αγώνες του έδωσε ο Κ. Καραμανλής, προσφέροντας ταυτόχρονα διαβεβαιώσεις στην πλουτοκρατία ότι παραμένει ο συνεπέστερος και αποτελεσματικότερος διαχειριστής των συμφερόντων της.

Παράλληλα, προχώρησε σε επίδειξη πυγμής προς τους εσωκομματικούς αμφισβητίες, οι οποίοι όμως αντέδρασαν, διεκδικώντας σε αυτή τη φάση το δικαίωμά τους να εκφράζουν τη γνώμη τους και την ύπαρξή τους. Αν και ο Κ. Καραμανλής προσπάθησε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με την εσωκομματική υπονόμευση, φτάνοντας στο σημείο να προκαλέσει τους «διαφωνούντες»... να τον ρίξουν από την κυβέρνηση, ωστόσο το μήνυμά του ήταν ξεκάθαρο «προς τα έξω», δείχνοντας αποφασιστικότητα για ταχεία προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και σύγκρουσης με τους αγώνες των εργαζομένων.

Δεν μπόρεσε όμως να αποκρύψει ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική, αφήνοντας ταυτόχρονα να διαφανεί η παταγώδης αποτυχία της να λύσει τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Δεν είχε τίποτα συγκεκριμένο, για παράδειγμα, να πει για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, της φτώχειας, της ανεργίας, του περιβάλλοντος κ.ο.κ. Ακριβώς γι' αυτό προσπάθησε να σηκώσει κάποιες φθαρμένες πια φιλολαϊκές μάσκες, όπως οι χιλιοειπωμένες υποσχέσεις για δημιουργία του περιβόητου ταμείου κατά της φτώχειας ή τη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης, που όμως ούτε και χτες προσδιόρισε σε ποιους και πότε θα δοθεί.

Το βάρος το έριξε στην υπεράσπιση με κάθε τρόπο του μονόδρομου των μεταρρυθμίσεων, επιστρατεύοντας κάθε σαθρό επιχείρημα για να δικαιολογήσει το νομοτελειακό της υλοποίησής τους, όπως η διεθνής οικονομική κρίση ή ότι οι μεταρρυθμίσεις γίνονται για να λύσουν τα προβλήματα προς όφελος των πολλών.

Προκειμένου να καταδείξει την αποφασιστικότητά του, παρουσίασε συγκεκριμένα την «ατζέντα» των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα. Συγκεκριμένα:

-- «Πρώτη προτεραιότητα» της κυβέρνησης είναι η ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής» και του ΟΣΕ. Καυχήθηκε για την τόλμη της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει «ένα άλυτο πρόβλημα πολλών δεκαετιών», επισείοντας τον «μπαμπούλα» των 2,7 εκατ. ευρώ που φορτώνουν κάθε μέρα στους φορολογούμενους, δίχως φυσικά να απαντά ποιος ευθύνεται γι' αυτό. Παράλληλα, συνεχίζεται η «εξυγίανση» των πρώην ΔΕΚΟ με στόχο την ιδιωτικοποίησή τους.

-- Συνέχιση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, η οποία περιλαμβάνει: «Την πλήρη εφαρμογή του πρόσφατου νόμου», «την προώθηση νέου νόμου για τη λειτουργική αναβάθμιση του ΙΚΑ», «την καθιέρωση Κάρτας Ασφάλισης και Υγείας», «την προετοιμασία δίκαιης αλλαγής του θεσμικού πλαισίου για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα».

-- Συνέχιση της αντιδραστικής μεταρρύθμισης στην Παιδεία: «Πέρα από τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν, προετοιμάζεται τώρα η έναρξη ανοιχτού διαλόγου, για ένα καλύτερο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».

-- Δραστικός περιορισμός των κοινωνικών δαπανών και ένταση της λιτότητας. Στο πλαίσιο αυτό «εντάσσονται οι ειδικοί λογαριασμοί στον Προϋπολογισμό», «υποχρεώνονται τα Νοσοκομεία, τα Ταμεία και οι ΟΤΑ να καταρτίζουν προϋπολογισμούς και απολογισμούς» και «συγκροτείται διυπουργική επιτροπή για την εποπτεία και τον έλεγχό τους».

-- Προωθείται ο «Καποδίστριας 2», ενώ καταρτίζεται νόμος που καταργεί στην πράξη τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αφού θα «δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης των υπαλλήλων που υπηρετούν με σχέση ιδιωτικού δικαίου σε θέσεις ευθύνης».

-- Νέα μέτρα στήριξης της επιχειρηματικότητας, «βελτίωσης του επενδυτικού περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας». Ηδη «καταρτίζεται νέος νόμος, που δίνει συνέχεια στην απλοποίηση των διαδικασιών και τη μείωση του κόστους ίδρυσης εταιρειών», «θεσπίζονται σύγχρονα εργαλεία για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων» και «προετοιμάζεται σταδιακή απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, με χρονοδιαγράμματα μεταβατικής περιόδου, που αποκλείουν απότομες ανατροπές».

Μήνυμα πυγμής έστειλε ο Κ. Καραμανλής προς τους αγώνες των εργαζομένων, αναπαράγοντας τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς περί συντεχνιών που στρέφονται ενάντια σε ολόκληρη την κοινωνία. Με αφορμή την απεργία των εργαζομένων στα τελωνεία, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση. «Αντιδράσεις συνδικάτων, την ώρα που δε θίγονται δικαιώματα εργαζομένων, είναι έξω από κάθε λογική. Απεργιακοί εκβιασμοί ολόκληρης της κοινωνίας, όπως αυτοί των τελωνειακών, δεν πρόκειται να περνούν, σε καμία περίπτωση. Οσοι τους σιγοντάρουν αποδεικνύουν λαϊκισμό, ανευθυνότητα. Αποδεικνύουν ασυνέπεια, αντικοινωνική αντίληψη», ξιφούλκησε.

Πέρα από την εσωκομματική υπονόμευση, ο Κ. Καραμανλής στράφηκε και προς συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που, μέσω μιας «ατέλειωτης σκανδαλολογίας», «καλλιεργούν κλίμα συνολικής απαξίωσης» και «επισκιάζουν το έργο της κυβέρνησης». «Κάποιοι επιχειρούν να πλήξουν την κυβέρνηση και να ανακόψουν το έργο που προωθούμε. Κάποιοι επιχειρούν να ποδηγετήσουν την κοινή γνώμη και να εκβιάσουν αποφάσεις», είπε εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι «δε θα τα καταφέρουν». Στο μέτωπο της υπονόμευσης της κυβέρνησης συμπεριέλαβε ακόμα και όσους «εναντιώνονται σε κάθε αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος και υποκινούν αντιδράσεις ενάντια στο συλλογικό συμφέρον».

Σε ό,τι αφορά την υπόθεση Βατοπεδίου, περίσσεψαν οι κούφιες διακηρύξεις και οι φραστικοί λεονταρισμοί, αλλά στο διά ταύτα επέμενε στη γραμμή του ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας στη μονή.