Πέμπτη 18 Δεκέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Δίχτυ να 'ναι κι ας το λένε «κοινωνικό»

Αλλα συζητούν στα «πάνελ», γι' άλλα διαδηλώνει ο δρόμος...

*

Αλλα συζητούν στα «πάνελ», γι' άλλα διαδηλώνει ο δρόμος...
Κάτι σε «μορατόριουμ» σπρώχνεται το όλο κλίμα; Δεν πρόλαβαν να γράψουν οι αναλυτές ότι ήρθε καιρός για κυβερνήσεις συνεργασίας κι έπεσαν οι τόνοι.

Κάποτε η παρουσίαση ενός βιβλίου ήταν ένα φιλολογικό γεγονός. Τώρα είναι ο τρόπος για να λέγονται στο ανεπίσημο διάφορα. Ρίχτο στο τραπέζι κι άστο. Καλό είναι αυτό. Ετσι μαθαίνεις πως την ώρα που εμφανίζονται να ξιφομαχούν, στο διπλανό τραπέζι μαγειρεύουν ήδη την επόμενη φάση. Πόσο καιρό πριν το ΚΚΕ έχει εντοπίσει την προσπάθεια να περάσει το σύστημα στο διπολισμό; Ε, τώρα το δηλώνουν μόνοι τους.

Το αίτημα διατυπώνεται καθαρά: Να παρθούν μέτρα για να ησυχάσουν οι αγορές. Αίτημα που διατυπώνεται στο όνομα του εμποράκου, ενάντια και στον εμποράκο και τους εργάτες. Αρχισαν με κάτι δειλά περί σταματήματος των διαδηλώσεων για να συνεχίσουν με άλλα.

Στας Ευρώπας, πάντως, φυσάει άλλος αέρας. «Για μια Ευρώπη περισσότερο κοινωνική», έγραφε ένα πανό των Ευρωπαίων συνδικαλιστών έξω από το Στρασβούργο. Σημαίνει ότι η Ευρώπη είναι κοινωνική και πρέπει να γίνει περισσότερο. Με κάτι τέτοια έχουν γονατίσει οι εργάτες, αλλά δεν πειράζει, πέφτουν μέσα στο «κοινωνικό δίχτυ προστασίας».

Βάρδα μην αρχίσουν να διαδηλώνουν οι ίδιοι οι εργάτες χωρίς τη μεσολάβηση των εργατοπατέρων. Τότε να δεις έκπληξη απ' αυτούς που σήμερα ανακαλύπτουν ότι βράζει η νεολαία. Είναι οι ίδιοι που πριν το ξέσπασμα χειροκροτούσαν κάτι «συμβούλια νέων» σαν την εκκλησία της συμμετοχικής δημοκρατίας. Προς το παρόν αρκούνται να εξαφανίζουν από τα τηλεοπτικά πλάνα κάθε ταξική φωνή.

Τέλος καλό, όλα καλά, πάντως. Ο πρωθυπουργός καταλαβαίνει τη νεολαία, η Ευρώπη καταλαβαίνει τη νεολαία. Γιατί, όμως, επιμένουν και διαδηλώνουν μαθητές, σπουδαστές μαζί με νέους εργάτες;

Ακριβώς γιατί αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τα δεινά των νέων ανθρώπων καταλαβαίνουν τι κάνουν. Από τον καιρό που ψηφίζανε το Μάαστριχτ καταλάβαιναν. Μόνο που τώρα καταλαβαίνουν και τα παιδιά που λένε «όχι» στην ανταγωνιστικότητα κι ακόμα καλύτερα τα παιδιά που διαδηλώνουν πια μαζί με τους πατεράδες τους, μαθαίνοντας κάθε μέρα πώς να μετατρέπουν την οργή σε οργανωμένη πάλη.

Ασχετο: Μετράει κανείς πόσες φορές τη μέρα δηλώνει ο ΣΥΝ ότι είναι ενάντια στη βία; Πώς γίνεται να μετατρέπεται σε μια νύχτα η «εξέγερση» σε «χάπενινγκ»;


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ;
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ