Πάρε απ' το σωρό δυο - τρία πράγματα απ' αυτά που είναι στην επικαιρότητα και που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τη ζωή σου. Ο,τι κι αν πάρεις είναι αποκαλυπτικό για τη βασική αντίθεση που καθορίζει το είναι σου κάθε μέρα, αποκαλυπτικό και για το πώς η ζωή σου δεν μπορεί να γίνεται καλύτερη με μερεμέτια, αλλά και για το ότι αφήνοντάς την στα χέρια αυτωνών που έχουν μόνο θεό τους το κέρδος θα γίνεται χειρότερη.

Δες: Βρέθηκε ένας νέος ιός γρίπης. Και λοιπόν; Εχει η επιστήμη όλα τα μέσα να τον αντιμετωπίσει. Αρκεί αυτό που λέγεται δημόσια υγεία να καθορίζεται από το δικαίωμα του λαού να ζει και όχι από το δικαίωμα του καπιταλιστή να κερδίζει ακόμη και στέλνοντας στο θάνατο ανθρώπους. Ετσι χειρίζεται και την επιστήμη που είναι στην υπηρεσία του κεφαλαίου και πουλάει φάρμακα, κερδίζοντας από τις αρρώστιες που δε θα έστελναν στο θάνατο ανθρώπους αν υπήρχε δημόσια υγεία για το λαό. Κι έτσι, αντί να αισθάνεσαι ασφαλής, γιατί οι επιστήμονες δουλεύουν για το καλό σου, παθαίνεις - εννοούμε τη λέξη - παθαίνεις μια επίθεση τρόμου που αναδεικνύει σε σωτήρα όχι την επιστήμη αλλά το φάρμακο της τάδε εταιρείας που, σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το νέο ιό, αλλά και μπορεί να συμβάλει στο να γίνει ανθεκτικός. Αύριο, η ίδια εταιρεία θα έρθει να σου πουλήσει το κατάλληλο φάρμακο, προς το παρόν πουλάει τα αποθέματα για τον προηγούμενο ιό. Τι θα κάνεις; Θα βάζεις μέσο για να σου βρουν το αντιγριπικό ή θα αξιώνεις με νύχια και με δόντια καθολική δημόσια δωρεάν υγεία, εδώ και τώρα για όλους;

Αλλο: Για να δώσει εξετάσεις το παιδί χρειάζεται το σύγγραμμα του τάδε καθηγητή και το πληρώνει χρυσό σε φωτοτυπίες. Την ίδια ώρα μια μηχανή - πρόσφατη τεχνολογική εφαρμογή - τυπώνει με μηδαμινό κόστος όποιο βιβλίο τραβάει η ψυχή σου. Η μηχανή, όμως, δεν είναι στη διάθεση του πανεπιστήμιου και το σύγγραμμα δεν είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Τι θα κάνεις; Θα πάρεις κι άλλο δάνειο για να σπουδάσει το παιδί ή θα βάλεις πλώρη για να εξασφαλιστεί κι εδώ καθολική δημόσια δωρεάν Παιδεία;

Θες κι άλλο παράδειγμα; Κλάμα και χαμός γιατί δε θα 'ρθουνε τουρίστες. Την ίδια ώρα, εκατομμύρια εργατών δεν ονειρεύονται καν διακοπές εξαιτίας του κόστους. Οι διακοπές όμως είναι δικαίωμα. Τι θα κάνεις; Θα κλαις μαζί με τον ξενοδόχο που δε θα 'ρθουν τουρίστες ή θα ζητάς να ικανοποιηθεί το δικαίωμά σου;

Απλά πράγματα είναι όλα αυτά. Πρέπει μόνο κάθε φορά μ' ό,τι ακούς, για ό,τι ακούς, να το παίρνεις αλλιώς. Βάζοντας τ' άλογο μπροστά απ' το κάρο.

Γιατί, τώρα, αυτός ο πρόλογος;

Γιατί το δούλεμα πάει σύννεφο. Δες: Τόσος ντόρος καιρό τώρα για τα σκάνδαλα και τη δημοκρατία που έπρεπε να δώσει λύση «κατά συνείδηση» κι όταν η παράσταση έριξε αυλαία, άρχισε νέο κυνήγι πια γι' αυτούς που ψήφισαν «κατά συνείδηση». 'Η μήπως επειδή δεν ψήφισαν κατά πώς συνέφερε τα αστικά κόμματα; Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή; Γνωρίζουν ότι δεν είναι. Οπως γνωρίζουν ότι σκάνδαλο είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Και θέλουν πάση θυσία εσύ να συνεχίσεις να ζεις εντός αυτού του συστήματος. «Φαντασιωνόμενος» ότι είσαι και αντιεξουσιαστής.

Δες την «αντιεξουσιαστική» εκδοχή του αστικού Τύπου: Επί της ουσίας, καλεί σε «αντισυστημική» δράση για να λυθούν προβλήματα όπως η παραγωγικότητα, οι κρατικές δαπάνες και η διαφάνεια. Ανάλυσε τους τρεις όρους και θα βρεις τον περίφημο δημοκρατικό καπιταλισμό. Δηλαδή, τους εργάτες να τρέχουν σαν παλαβοί με αυξανόμενο διαρκώς τον βαθμό εκμετάλλευσής τους (αυτό είναι παραγωγικότητα στον καπιταλισμό), τις κοινωνικές παροχές να κόβονται (αυτό είναι το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών) και έναν δικαστή να παριστάνει το καθαρό χέρι που εξασφαλίζει ότι οι λοβιτούρες γίνονται με διαφάνεια.

Πιο ωμοί άλλοι, κεντροαριστεροί, εγκαλούν την κυβέρνηση - που μέχρι χτες έλεγαν ότι πρέπει να πέσει - γιατί δεν κάνει τη δουλειά της, γιατί, δηλαδή, με δικά τους λόγια δεν προχωρά σε ρήξεις, γιατί δεν επιβάλλει νέα σκληρότερη λιτότητα.

Δύσκολοι καιροί, μα η αλήθεια μία. Σε κάθε καιρό, η εξουσία του κεφαλαίου βρίσκει τρόπο να κάθεται στο σβέρκο. Μα και σε κάθε εποχή οι εργάτες βρίσκουν τρόπο να σηκώνουνε κεφάλι.