Καθόλου τυχαία, σε μια περίοδο που αντικειμενικά οξύνεται η ιδεολογικοπολιτική διαμάχη σε συνθήκες κρίσης, η αστική τάξη επιστρατεύει όλες τις εφεδρείες που διαθέτει στον πόλεμο που διεξάγει σε βάρος του λαού. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και ο Στάθης Καλύβας, γνωστός αντικομμουνιστής και καθηγητής στο - εργαστήριο παραχάραξης της Ιστορίας - πανεπιστήμιο του Γέιλ. Λίγες μόλις μέρες μετά την εμφάνισή του στην κρατική τηλεόραση, όπου αναμάσησε διάφορα ανιστόρητα για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και το ΚΚΕ, ο προφέσορας του αντικομμουνισμού βρήκε ξανά στέγη στην «Καθημερινή» της Κυριακής.
Το άρθρο του τιτλοφορείται «Η πιο τυχερή χώρα του κόσμου». Διαβάστε: «Η διαφαινόμενη "διάσωσή" μας από τη Γερμανία είναι το τελευταίο επεισόδιο μιας επαναλαμβανόμενης ιστορίας (...) Ως προς αυτό, είμαστε τυχεροί. Δεν είναι η πρώτη φορά. Η Ελλάδα έχει ξαναβρεθεί στο χείλος του γκρεμού αρκετές φορές στο παρελθόν. Πριν από 65 χρόνια, τον Δεκέμβρη του 1944, οι Βρετανοί ήταν εκείνοι που μας ξελάσπωσαν. Δίχως την απόφασή τους να παρέμβουν στρατιωτικά για να προασπίσουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, θα είχαν προλάβει να μας "σώσουν" οι κομμουνιστές και η Ελλάδα θα ήταν μια από τις Λαϊκές Δημοκρατίες που κατέρρευσαν το 1989. Λίγο αργότερα, κατορθώσαμε να βγούμε από τον Εμφύλιο του 1946 - 1949 χωρίς γεωγραφικούς διαμελισμούς τύπου Βιετνάμ ή Κορέας που θα μας είχαν εξασφαλίσει ένα μέλλον διαρκούς πολέμου (...) Χωρίς το Σχέδιο Μάρσαλ η οικονομική υπανάπτυξη θα είχε διαρκέσει πολύ περισσότερο, όπως σε τόσες και τόσες χώρες αντίστοιχου βεληνεκούς στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή ή τη Λατινική Αμερική.
Δίχως το προνόμιο της γεωγραφικής μας θέσης και χωρίς το όραμα (αλλά και την επιμονή) του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν θα είχαμε μπει στην ΕΟΚ το 1981 (...) Ούτε η κατάρρευση, το 1989, του σοβιετικού μπλοκ (όπου παραλίγο να είχαμε βρεθεί) πήγε χαμένη: το φθηνό εργατικό δυναμικό που εισέρρευσε στην Ελλάδα αποτέλεσε μοχλό οικονομικής ανάπτυξης (αλλά και ευζωίας για πολλούς). Από χώρα εξαγωγής εργατικού δυναμικού γίναμε ξαφνικά χώρα εισαγωγής. Υπήρξαμε τυχεροί, όμως, ακόμα και ως προς το είδος των μεταναστών που μας έτυχαν. Ακόμα δεν έχουμε αντιληφθεί το μακροπρόθεσμα θετικό πρόσημο της εισροής στη χώρα μας των σκληρά εργαζόμενων και προσαρμόσιμων Αλβανών.
Η επιλογή της κυβέρνησης Σημίτη να επιδιώξει την είσοδό μας στην ΟΝΕ (έστω και με τα οικονομικά μαγειρέματα που προηγήθηκαν) πέτυχε την πιο κατάλληλη συγκυρία και οδήγησε στην πραγμάτωση ενός άπιαστου ως τότε ονείρου: η Ελλάδα βρέθηκε με ισχυρό νόμισμα και φθηνό χρήμα. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να είμαστε μια άλλη Βουλγαρία ή μια άλλη Αργεντινή. Αντ' αυτού γίναμε μέλη της πιο προνομιούχου λέσχης κρατών του κόσμου (...) Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο υπήρξε βήμα για μια αναίμακτη μετάβαση στην πιο σταθερή δημοκρατική διακυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Η δυσκίνητη γραφειοκρατία μας και το κατακερματισμένο καθεστώς αγροτικής ιδιοκτησίας απέτρεψαν (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) τον βιασμό που υπέστη η νότια Ισπανία τη δεκαετία του '70 και τα μεσογειακά παράλια της Τουρκίας εδώ και μια εικοσαετία».
Αυτά τα προκλητικά λέει ο Καλύβας. Ωμός και κυνικός, όπως ήταν πάντα η τάξη που υπηρετεί. Χυδαιολογεί και λιβανίζει κάθε ήττα του εργατικού λαϊκού κινήματος από τους ιμπεριαλιστές, δείχνοντας χωρίς περιστροφές το στρατόπεδο που ανήκει. Αντίστοιχα, θριαμβολογεί για κάθε λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένη προσπάθεια των αστικών κυβερνήσεων να ενσωματώσουν τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στα φονικά τους σχέδια. Εμμεσα, ωστόσο, ομολογεί το φόβο της αστικής τάξης, που σε κορυφαίες στιγμές της λαϊκής πάλης στη χώρα μας είδε το χάρο με τα μάτια της. Και βέβαια επιχαίρει επειδή οι ιμπεριαλιστές «σύμμαχοι» έσωσαν τότε το τομάρι της ντόπιας πλουτοκρατίας, για να διασφαλίσουν και τα δικά τους συμφέροντα. Το γεγονός ότι οι στρατευμένες γραφίδες έρχονται και επανέρχονται για να παραχαράξουν την Ιστορία, ένα πράγμα δείχνει: Οτι η αστική τάξη στη χώρα μας και παγκόσμια, με τον ίδιο φόβο κοιμάται και ξυπνάει χρόνια τώρα, παρά τη φαινομενική επικράτησή της στο σβέρκο του λαού. Κάτι παραπάνω ξέρει γι' αυτό ο Καλύβας και ο κάθε Καλύβας.
Π.
Feeds
Πριν το χάραμα 
