«Εφυγε» από τη ζωή στις 26 Απρίλη σε ηλικία 79 χρόνων ο Κυριάκος Πολυχρονίδης. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη, 6 Μάη, στις 12 μ., στο νεκροταφείο Zentralfriedhof Berlin Friedrichsfelde του Βερολίνου.

Ο σ. Κυριάκος γεννήθηκε στο χωριό Κυριακή του Εβρου το 1931 και ήταν το πρώτο από τα επτά παιδιά αγροτικής οικογένειας, από γονείς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Την περίοδο της φασιστικής κατοχής οργανώθηκε στα Αετόπουλα και αργότερα στη θρυλική ΕΠΟΝ. Εζησε όλο το τρομοκρατικό καθεστώς, μετά την επέμβαση των Αγγλων και σε συνέχεια των Αμερικανών. Το Μάρτη του 1948 κατατάχθηκε στο ΔΣΕ. Τραυματίστηκε βαριά και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της ΛΔ Βουλγαρίας. Από εκεί, το 1950, βρέθηκε στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία σαν πολιτικός πρόσφυγας. Ενα χρόνο αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Δέχτηκε και αυτός, όπως εκατοντάδες νέοι και νέες, τη φροντίδα του νεαρού σοσιαλιστικού κράτους.

Σπούδασε σε τεχνική σχολή στη Δρέσδη και το 1956 πήγε στην πόλη Καρλ Μαρξ Στατ, όπου εργάστηκε σαν μηχανοτεχνίτης στο εργοστάσιο VEB Fettchemie. Από το 1956 έως το 1959 φοίτησε στην Κομματική Σχολή «Νίκος Μπελογιάννης» και μετά επέστρεψε στο εργοστάσιο όπου εργάστηκε έως το 1964. Τη χρονιά εκείνη ξεκίνησε σπουδές στην Ανώτατη Κομματική Σχολή «Καρλ Μαρξ» του Βερολίνου, από την οποία αποφοίτησε με πτυχίο Κοινωνικών Επιστημών. Μετά τις σπουδές του, εργάστηκε σε υπεύθυνες θέσεις του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας στην περιοχή Καρλ Μαρξ Στατ.

Το 1973 εγκαταστάθηκε οριστικά στο Βερολίνο για να αναλάβει υπεύθυνες κομματικές δουλειές, στις οποίες ανταποκρίθηκε με αταλάντευτη κομματικότητα και προσήλωση στον προλεταριακό διεθνισμό. Δεν απογοητευόταν μπροστά στις δυσκολίες και συνέβαλε για την επικράτηση των κομμουνιστικών χαρακτηριστικών του ΚΚΕ σε δύσκολες εποχές.

Η ανατροπή του σοσιαλισμού δεν τον πτόησε. Με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα, με ανθρωπιά και συντροφικότητα, πάλεψε για να κρατήσει το σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό όραμα ζωντανό και επίκαιρο ως την τελευταία στιγμή της ζωής του. Η γυναίκα του, τα δυο του παιδιά, τα πέντε εγγόνια και η δισέγγονή του, οι υπόλοιποι συγγενείς, οι σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι του θα κρατήσουν άσβεστη τη μνήμη του.