Ηταν γερό τράνταγμα οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις. Η εικόνα με τους χιλιάδες και χιλιάδες που συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ κατέκλυσαν το Σύνταγμα και τα κέντρα των άλλων πόλεων δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας στην αστική τάξη. Η εργατική τάξη της χώρας, το ταξικό κίνημα και - ειδικά αξιοπρόσεκτο - η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, τα μιλιούνια νέα παιδιά που διαδήλωσαν, όχι μόνο δε σκοπεύουν να αφήσουν τη βαρβαρότητα να επελαύνει, αλλά και βγαίνουν μπροστά, με τις σημαίες του γενικού ξεσηκωμού να διακηρύσσουν την απόφαση: Δε θα βουλιάξει ο λαός, τα μονοπώλια και η εξουσία τους θα ανατραπούν!

Η πραγματική λαϊκή πλειοψηφία, «ο καθένας από το πόστο του και όλοι μαζί», σμίγοντας ο εργάτης, η εργάτρια, ο υπάλληλος και η υπάλληλος, ο φτωχός αγρότης, ο μικρός επιχειρηματίας, όλοι μαζί σ' ένα πλειοψηφικό, παλλαϊκό ρεύμα, μιλάνε ήδη στο δρόμο και συνεχίζουν. Ασταμάτητα. Γνωρίζουν πως είμαστε ήδη στο «και πέντε». Πως περιθώρια για άλλη αναμονή δεν υπάρχουν.

Ωραία μέρα και η χτεσινή. Μ' έναν ήλιο που έλαμπε απ' το χάραμα. Και την Ακρόπολη να ακτινοβολεί το μήνυμα: Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε!

Χαμογέλασε το χειλάκι των ανθρώπων σαν είδαν στις τηλεοράσεις τις κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν στο βράχο.

Ομορφη μέρα, απ' το ξημέρωμα, ταιριαστές μουσικές στο πρωινό του «902»: «Το ποτάμι πίσω δε γυρνάει...» και «ψυχές φοράμε που αντέχουνε στα κρύα». Την ώρα που στις αστικές «τι-βι» είχαν αρχίσει να περιγράφουν με χαρά τον μακράς διάρκειας χειμώνα στις εργασιακές σχέσεις.

Μετά, βγήκαν στο μεϊντάνι οι χολεριασμένοι.

Ενας ούρλιαζε απ' τη ραδιοσυχνότητα του «Σκάι» για τον «κερατά που έσπασε την κλειδαριά στην Ακρόπολη» και αξίωνε «να παραδοθεί μόνος του στην αστυνομία, να τιμωρηθεί».

Αλλος τα 'βαλε με την «ανοχή που δείχνει η κοινωνία στο ΚΚΕ» και την εξήγησε λέγοντας ότι φταίνε οι πολλοί δημοσιογράφοι που κάποτε «επειδή δεν έβρισκαν αλλού δουλειά» πέρασαν από τον «Ριζοσπάστη» κι έτσι υπήρχε «πρωτοκαθεδρία κομμουνιστών στους δημοσιογράφους» που δεν έλεγε την αλήθεια στο λαό.

Στο μεταξύ είχε φτάσει στα γραφεία τους και η επίσημη κυβερνητική γραμμή: Τη μετέδωσαν πρώτοι οι Λυριτζο-Οικονόμου από τον τηλεοπτικό «Σκάι» αυτή τη φορά. Μίλησαν για μια «αυτιστική κοινωνία» (αυτοί είναι οι διαδηλωτές του ΚΚΕ, είπε) που εμποδίζει, συνέχισε, την κυβέρνηση να πουλήσει το τουριστικό προϊόν «Ακρόπολη»! Το βεβαίωσε αργότερα και ο Λοβέρδος με έκτακτη συνέντευξη Τύπου.

Λάλησαν; Μπα, είναι επαγγελματίες στην προπαγάνδα. Ξέρουν, το γράψαν χτες και στο άλλο μαγαζί του εφοπλιστή Αλαφούζου, την «Καθημερινή», πως «παγώνει το γέλιο στα πρόσωπα», κι όταν αυτό συμβαίνει, γράφουν, «αυτό που ακολουθεί δεν είναι καλό».

Κι όμως αυτό ακριβώς είναι το καλό. Αυτό που ακολουθεί το παγωμένο γέλιο. Είναι η στιγμή που όλο το είναι του ανθρώπου μετατρέπει την άμυνα σε επίθεση. Αυτό που πρέπει να γίνει. Οχι σαν ξέσπασμα, αλλά με οργάνωση της πάλης σε βάθος χρόνου. Είναι το κράτημα της οργής, η συγκέντρωση δυνάμεων για τις μεγάλες μάχες που είναι μπροστά.

Να 'ναι σεισμός και οι σημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις που οργανώνει το ΠΑΜΕ. Κανένας στη δουλειά. Για να 'ναι κερδισμένος για τον εργάτη ο ιδρώτας του.