Τετάρτη 5 Μάη 2010 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ - ΔΝΤ
Υπέρτατος «νόμος» τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας
  • Στη Βουλή το τερατούργημα με τις πρώτες ρυθμίσεις για την ολοκληρωτική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων
  • Νομιμοποιείται το πετσόκομμα σε μισθούς - συντάξεις και αύξηση φόρων κατανάλωσης

Οι νόμοι αλλάζουν. Μόνο που με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ αλλάζουν για το «δίκιο του κεφαλαιοκράτη», ενώ η κοινωνία και το σύνολο του λαού ξέρουν ότι για το καλό των πολλών πρέπει να κυριαρχήσει η άποψη ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»
Οι νόμοι αλλάζουν. Μόνο που με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ αλλάζουν για το «δίκιο του κεφαλαιοκράτη», ενώ η κοινωνία και το σύνολο του λαού ξέρουν ότι για το καλό των πολλών πρέπει να κυριαρχήσει η άποψη ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»
Κατατέθηκε χτες στη Βουλή το νομοσχέδιο «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη - μέλη της ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», στο οποίο ενσωματώνεται η κατάπτυστη συμφωνία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και πρόκειται μόνον για τα πρώτα από τα απάνθρωπα μέτρα της πολιτικής τους, με μοναδικό στόχο την ενίσχυση της πλουτοκρατίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Το περιεχόμενο των διατάξεων του νομοσχεδίου, αλλά και τα παραρτήματα που το συνοδεύουν, δίνουν μόνο μια μικρή γεύση από την επίθεση που θα δεχτούν τα επόμενα χρόνια τα λαϊκά στρώματα και αποκαλύπτουν, με δραματικό, για τους εργαζόμενους τρόπο, τους λόγους που η κυβέρνηση προσπαθεί να το περάσει στα μουλωχτά, με συνοπτικές διαδικασίες, αποφεύγοντας ακόμα και τη συζήτηση στη Βουλή.

Το βασικό κείμενο του νομοσχεδίου ξεκαθαρίζει με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο ότι οι συμφωνίες κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, γίνονται νόμος του κράτους, ενώ ο μπούσουλας για κάθε πολιτική παρέμβαση, θα καθορίζεται από το «πρόγραμμα - μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής». Επιπλέον, και χωρίς περιστροφές, προβλέπεται ότι κάθε «κείμενη διάταξη», δηλαδή κάθε νόμος και υπουργική απόφαση που ισχύει, αλλάζει ή καταργείται «για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος». Πρόκειται για μια ρύθμιση που αποδεικνύει ότι οι νόμοι υπάρχουν για να αλλάζουν, μόνο που στην κοινωνία όπου θεοποιείται το κέρδος οι νόμοι αλλάζουν για να γίνει ευκολότερη η κερδοφορία, ενώ το συμφέρον της κοινωνίας είναι να βαδίζει σταθερά μπροστά και έχοντας συνειδητοποιήσει ότι τελικά «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»!

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά και από τα παραρτήματα που το συνοδεύουν, αποκαλύπτεται ότι η κυβέρνηση από κοινού με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, επιχειρούν να ξεθεμελιώσουν κάθε εργατικό δικαίωμα που έχει απομείνει, στον τομέα των εισοδημάτων, των εργασιακών σχέσεων, των συντάξεων και της Κοινωνικής Πρόνοιας.

Με το πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου, «Μηχανισμός Στήριξης της ελληνικής οικονομίας» καθίσταται σαφές ότι ο περιβόητος «μηχανισμός στήριξης» δημιουργήθηκε μόνο κάτω από τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από τη συμφωνία με ΕΕ - ΔΝΤ, για την εκπόνηση και εφαρμογή συγκεκριμένου προγράμματος ριζικών αντιλαϊκών - αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων της ελληνικής οικονομίας. Με την παράγραφο 3 γίνεται νόμος του κράτους το «σχέδιο προγράμματος (Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής)».

Ολοκληρωτική ανατροπή

Στο δεύτερο άρθρο, «Καθορισμός γενικού πλαισίου και εξουσιοδοτήσεις για τη λήψη μέτρων εφαρμογής του προγράμματος», προβλέπεται ότι με ευθύνη του υπουργού Οικονομικών γίνεται «συμπλήρωση, κατάργηση ή τροποποίηση των κειμένων διατάξεων, για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος», τα πάντα, δηλαδή, υποτάσσονται στις επιδιώξεις εξασφάλισης καλύτερης κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ακόμα ότι:

Μέσα σε έναν μήνα «διενεργείται απογραφή του πάσης φύσεως προσωπικού στο Δημόσιο και τα ΝΠΔΔ», ενώ οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, ύστερα από την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων, θα πληρώνονται από Ενιαία Αρχή Πληρωμής.

Αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 2% στο 4% για κάθε μήνα στις επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 200 εργαζόμενους. Το μέτρο αυτό σε συνάρτηση με την απελευθέρωση των απολύσεων σε επιχειρήσεις μέχρι 20 εργαζόμενους και των 4 απολύσεων σε επιχειρήσεις από 21 έως 199 άτομα, επί της ουσίας λύνει τα χέρια των εργοδοτών.

Τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Ραγδαία μείωση του εργατικού εισοδήματος και διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Μείωση μέχρι και 75% των αποζημιώσεων των υπαλλήλων σε περίπτωση απόλυσης. Σύμφωνα με το μνημόνιο προβλέπεται «μείωση του συνολικού επιπέδου αποζημιώσεων, το οποίο θα πρέπει να εφαρμόζεται εξίσου για όλους τους εργαζόμενους. Δηλαδή, η αποζημίωση των υπαλλήλων θα μειωθεί έως το επίπεδο των αποζημιώσεων που προβλέπεται για τους εργάτες.

Καταργείται το κατώτερο μεροκάματο και η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Η κατάργηση αρχίζει με πρόσχημα τα προγράμματα μαθητείας για τους ανέργους μέχρι 24 ετών. Η διάρκεια της μαθητείας μπορεί να φτάνει τους 12 μήνες, κατά τους οποίους οι αποδοχές του εργαζόμενου θα είναι στο 80% του κατώτατου βασικού μισθού που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ. Γενικότερα με το άρθρο 2 παράγραφος 9 του νομοσχεδίου δίνεται η δυνατότητα στους αρμόδιους υπουργούς «με προεδρικά διατάγματα» να ρυθμίζουν θέματα που αφορούν «τον καθορισμό των όρων απασχόλησης και το κατώτατο ημερομίσθιο των νέων ηλικίας κάτω των 25 ετών...».

Επιπλέον η κυβέρνηση - σύμφωνα με το μνημόνιο - μέσα στο 2010 «θα πρέπει να υιοθετήσει νομοθεσία για τους κατώτατους μισθούς, εισάγοντας ειδική σχετική πρόβλεψη για ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες...».

Υπονομεύονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Σύμφωνα με την παράγραφο 7 του ίδιου άρθρου «Οι όροι των ειδικών Ομοιοεπαγγελματικών - Επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντίστοιχων όρων Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας καθώς και των Γενικών Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων και οι όροι των Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντίστοιχων όρων Γενικών Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας». Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι καταργείται η «βάση» που δίνει η Εθνική Συλλογική Σύμβαση και που εκεί πάνω μπορούν να «χτίζονται» οι κλαδικές και οι επιχειρησιακές συμβάσεις. Η πρόβλεψη αυτή, σε συνάρτηση με τη δυνατότητα που δίνεται στους εργοδότες να μην προσέρχονται στη διαιτησία (ΟΜΕΔ) (άρθρο 2 παράγραφος 9α) στην πράξη οδηγεί στο να μην υπογράφονται ούτε καν κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις.

Ακόμα στο μνημόνιο προβλέπεται να υπάρξει νομοθεσία για την «αναθεώρηση του συστήματος διαπραγματεύσεων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα για τη συγκράτηση των μισθών».

Η απασχόληση στο δημόσιο περνάει στα χέρια των Εταιριών Ενοικίασης (ΕΠΑ). Οι Εταιρείες Ενοικίασης, δηλαδή τα δουλεμπορικά αναλαμβάνουν να δανείζουν το δημόσιο (έμμεσος εργοδότης) με επιδοτούμενους ανέργους ή μακροχρόνια ανέργους ηλικίας 55 έως 64 ετών. Ενα μέρος από το κόστος αυτών των εργαζομένων βαραίνει τον ΟΑΕΔ, ενώ το υπόλοιπο μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος μαζί εννοείται με το κέρδος της εταιρείας ενοικίασης θα καταμερίζεται στον έμμεσο εργοδότη (δημόσιο).

Το επίδομα ανεργίας μετατρέπεται σε χρηματοδότηση για τις επιχειρήσεις (επιταγή επανένταξης)(!) Με τη διάταξη αυτή οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν φθηνό εργατικό δυναμικό, αφού το μεγαλύτερο μέρος της αμοιβής τους θα καλύπτεται με το επίδομα ανεργίας. Επιπλέον μετά από τη λήξη της επιδότησης οι επιχειρήσεις θα μπορούν για άλλα δύο χρόνια να απασχολούν τους εργαζόμενους αυτούς χωρίς να καταβάλλουν το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών το οποίο και αυτό θα επιδοτείται.

Γενικότερα, το μνημόνιο προβλέπει τη «διευκόλυνση της χρήσης συμβάσεων προσωρινής και μερικής απασχόλησης».

Τσεκούρι στις αποδοχές

Το τρίτο άρθρο «μέτρα για τη μείωση των δημοσίων δαπανών», είναι αφιερωμένο στο πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων. Συγκεκριμένα:

Καταργούνται τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας των δημοσίων υπαλλήλων. Η ρύθμιση αφορά το σύνολο των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ και στα ΝΠΔΔ, ανεξάρτητα από τη σχέση απασχόλησης που διατηρούν. Οσοι έχουν σύνολο μεικτών αποδοχών κάτω από 3.000 ευρώ το μήνα, θα εισπράξουν επίδομα 1.000 ευρώ. 500 τα Χριστούγεννα και από 250 το Πάσχα και το καλοκαίρι. Αν ο μηνιαίος μισθός είναι πάνω από 2.500 ευρώ, τότε τα επιδόματα θα δίνονται μέχρι να συμπληρώνονται οι 3.000 ευρώ.

Μειώνονται 8% τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων. Πρόκειται για τη δεύτερη μείωση των επιδομάτων των εργαζομένων, μέσα στο χρόνο. Η προηγούμενη ήταν της τάξης του 12% και ισχύει αναδρομικά από την 1 του Γενάρη.

Μειώνονται 3% οι αποδοχές των υπαλλήλων των ΝΠΔΔ και των ΔΕΚΟ, οι οποίοι δεν έχουν επιδόματα.

Καταργούνται ολοκληρωτικά τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας των συνταξιούχων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που είναι μέχρι 60 χρόνων.

Καταργούνται τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας των συνταξιούχων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Οσοι είναι μεγαλύτεροι των 60 χρόνων και έχουν σύνολο μεικτών αποδοχών κάτω από 2.500 ευρώ το μήνα, θα εισπράξουν επίδομα 800 ευρώ. 400 τα Χριστούγεννα και από 200 το Πάσχα και το καλοκαίρι. Από το μέτρο της κατάργησης των επιδομάτων εξαιρούνται οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Σε περίπτωση καταβολής 2 συντάξεων στο ίδιο πρόσωπο καταβάλλεται μόνον η μία από τον ασφαλιστικό φορέα που καταβάλλει τη μεγαλύτερη σύνταξη.

Καταργείται η δεύτερη δόση της «έκτακτης ενίσχυσης κοινωνικής αλληλεγγύης» που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε υποσχεθεί στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού.

Με το 4ο άρθρο νομιμοποιούνται οι «αυξήσεις του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης».

Το ποσοστό της αύξησης του ΦΠΑ ορίζεται σε 10%. Πρόκειται για τη δεύτερη αύξηση του ΦΠΑ μέσα στο 2010. Με βάση τη ρύθμιση, ο ειδικός συντελεστής (από 5%) διαμορφώνεται πλέον στο 5,5%. Ο χαμηλός συντελεστής (τρόφιμα, ποτά, τιμολόγια ΔΕΚΟ) από 10%, γίνεται 11%. Ο υψηλός συντελεστής (όλα τα καταναλωτικά είδη) από 21%, πάει στο 23%. Η απόφαση για αύξηση του ΦΠΑ θα σηματοδοτήσει κύμα ανατιμήσεων στην αγορά, αφού οι εκπρόσωποι διαφόρων κλάδων επιχειρήσεων θα σπεύσουν να μετακυλίσουν τη σχετική επιβάρυνση στις τιμές των εμπορευμάτων που διαθέτουν στην αγορά. Η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη και η αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων θα ενταθεί, αφού η κυβέρνηση σχεδιάζει την μεταφορά ειδών τροφίμων και φαρμάκων από τον χαμηλό, στον υψηλό συντελεστή.

Η προβλεπόμενη αύξηση του ειδικού φόρου για καύσιμα, η οποία άρχισε να ισχύει ήδη από χτες, η κυβέρνηση οδηγεί στα ύψη τις τιμές στη βενζίνη για τρίτη φορά μέσα στο χρόνο. Ο ειδικός φόρος για κάθε 1.000 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης διαμορφώνεται πλέον στα 670 ευρώ, από 410 που ήταν στις αρχές του χρόνου. Μιλάμε για αύξηση φόρου της τάξης του 63%, ενώ στην αγορά οι βενζίνες πωλούνται ήδη κατά 50% ακριβότερες μέσα σε λίγους μήνες.

Για τρίτη φορά αυξάνονται και οι ειδικοί φόροι σε τσιγάρα και ποτά. Οι ανατιμήσεις στα τσιγάρα μετά την εφαρμογή του μέτρου θα κοστίζουν τουλάχιστον 40% ακριβότερα από τις αρχές του χρόνου. Οι επιβαρύνσεις για τα ποτά είναι της τάξης των 3 ευρώ ανά φιάλη.

Αυξάνονται οι ειδικοί φόροι για την αγορά καινούργιων και μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Για καινούργια ΙΧ αξίας 15-20 χιλιάδων ευρώ ο φόρος αυξάνεται κατά 10%, για τιμές μέχρι 28.000 ευρώ 30% και για υψηλότερης αξίας αυτοκίνητα 40%. Με τα ίδια ποσοστά και ανάλογα με την τιμή τους αυξάνονται και οι φόροι για τα μεταχειρισμένα.

Κοροϊδία

Με το 5ο άρθρο, που αφορά την «έκτακτη εισφορά στα κέρδη των νομικών προσώπων και τον ειδικό φόρο τηλεοπτικών διαφημίσεων», κορυφώνεται η κυβερνητική πρόκληση, σε επίπεδο νομοσχεδίου. Η «εισφορά», αφορά καθαρά κέρδη πάνω από 100.000 ευρώ με πρώτο συντελεστή το 4%. Για κατηγορίες μεγαλύτερων κερδών θα ισχύσουν συντελεστές 6% και 8% και για κέρδη πάνω από 5.000.000 ευρώ 10%. Οσοι υποστηρίζουν ότι αυτή είναι η συνεισφορά του κεφαλαίου στην αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης, πρέπει να τους αποστομώσουμε, εξηγώντας ότι το αντίστοιχο αυτού του είδους της εισφοράς, θα ήταν η φορολόγηση της αποταμίευσης που μπορεί να είχε μια λαϊκή οικογένεια και όχι το πετσόκομμα του εισοδήματος με το οποίο προσπαθεί να τα βγάλει πέρα.

Η «εισφορά» μπορεί να καταβληθεί σε 12 δόσεις, ενώ δίνεται το δικαίωμα σε επιχειρηματίες που το επιθυμούν να προσφύγουν κατά της απόφασης.

Στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι επιβάλλεται φόρος 20% επί της αξίας των τηλεοπτικών διαφημίσεων, ο οποίος θα πληρώνεται από τη διαφημιζόμενη εταιρεία, ή το διαφημιστικό γραφείο που μεσολαβεί.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ