«Είδαμε κορμιά κρατουμένων, ανθρώπων που αγαπάμε και από τη ζωή μας πιο πολύ, σε αγνώριστη κατάσταση εξαιτίας των βασανιστηρίων. Στα κορμιά τους υπήρχαν σημάδια από μπότες, τα κεφάλια τους ήταν ανοιγμένα, τα χέρια τους και τα πόδια τους σπασμένα».

Δεν πρόκειται για γεγονός παρελθόντων ετών, αλλά για μια κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι πολιτικοί κρατούμενοι στα «λευκά κελιά» (κελιά απομόνωσης) της Τουρκίας, έτσι όπως το αφηγούνται οι οικογένειές τους, με χτεσινή ανακοίνωσή τους προς τον Τύπο.

Οι πολιτικοί κρατούμενοι, προσπαθώντας να αντισταθούν στον κρατικό αυταρχισμό, κάνουν εδώ και πολύ καιρό απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Πόνοι στο στομάχι, στο κεφάλι, στα μάτια και τα πνευμόνια, αϋπνία, αιμορραγία, ζαλάδες και πληγές είναι ορισμένα από τα συμπτώματα των 203 απεργών πείνας, που τρέφονται μόνο με ζαχαρούχο νερό. Ομως, το τουρκικό κράτος, εμμένοντας στην αυταρχική του πολιτική, όχι μόνο δεν υποχωρεί, αλλά προειδοποιεί τους φυλακισμένους να παραδοθούν και να σταματήσουν την απεργία πείνας, διαφορετικά θα τους αφήσει να πεθάνουν. Μετά από σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου στις 30 Νοεμβρίου, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει διά της βίας στην «προσφορά» ιατρικής περίθαλψης στους κρατούμενους, κάτι που ιατρικοί σύλλογοι της χώρας το χαρακτηρίζουν ως ανήθικο.

Οι οικογένειες των πολιτικών κρατουμένων επισημαίνουν, σε ανακοίνωσή τους, ότι οι απεργοί δεν πρόκειται να παραδοθούν, γιατί αυτό σημαίνει αποκήρυξη των ιδεών τους και της προσωπικότητάς τους. Ακόμα ερμηνεύουν την επιχειρούμενη κρατική επέμβαση ως άρνηση των δίκαιων αιτημάτων των κρατουμένων, προάγγελο για νέες εκτελέσεις, δεκάδες νέους θανάτους και συνέχιση των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων.

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, οι οικογένειες των κρατουμένων, αντί να απογοητευτούν, φαίνονται πιο πολύ από ποτέ έτοιμες να αναλάβουν αγωνιστική δράση και προειδοποιούν την κυβέρνηση: «Τα χέρια μας είναι στο λαιμό σας! Θα εκδικηθούμε».