Διάβασα με προσοχή τις Θέσεις του Κόμματος για το 16ο Συνέδριο. Τις εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, τις εξελίξεις στην Ελλάδα, την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο, τον απολογισμό δράσης του Κόμματος και, τέλος, τα καθήκοντα του Κόμματος στο επόμενο διάστημα.

Συμφωνώ σε όλα και τα εγκρίνω.

Για να φουντώσει το Μέτωπο, πιστεύω ότι τα μέλη στις ΚΟΒ, ο «Ριζοσπάστης», ο «902» πρέπει να απλουστεύσουν τις Θέσεις του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ όσο το δυνατόν περισσότερο, για να γίνουν κατανοητές. Επίσης, στην τηλεόραση του «902» η εικόνα πρέπει να βελτιωθεί, γιατί δεν είναι καθαρή, ακόμη και σε περιοχές της Αττικής.

Το κύριο είναι να καταλάβει ο λαός ότι σήμερα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο υπάρχουν δύο τελείως διαφορετικά συστήματα.

Το δικό μας μέτωπο αντίστασης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια έχει στις γραμμές του αγωνιστές και αγωνίστριες της ειρήνης, πραγματικούς δημοκράτες, πρωτοπόρους κομμουνιστές, που αγωνίζονται για το δίκαιο του εργάτη, του αγρότη, του μικρομεσαίου, της νεολαίας, του καλλιτέχνη, του επιστήμονα, του συνταξιούχου. Ολοι οι αγωνιστές του ΑΑΔΜ πιστεύουν ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να ψηφίζει κονδύλια, κοινωνικές παροχές για δωρεάν δημόσια παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, για δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, για την προστασία του περιβάλλοντος, για αντισεισμική, αντιπλημμυρική θωράκιση, για το δικαίωμα της εργασίας σε κάθε πολίτη, της ασφάλισης, για συνδικαλιστικές ελευθερίες, δίκαιο εκλογικό σύστημα και Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς ανταποδοτικά τέλη. Πιστεύουν σ' έναν κόσμο ενωμένο για το καλό των λαϊκών τάξεων. Εγώ προτείνω για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους τη γνήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή και όχι επιδόματα.

Ο ιμπεριαλισμός και τα μονοπώλια, έχοντας συνεταίρο τους την κυβέρνηση, βρίσκονται σε αντίθεση με όλα τα ανωτέρω. Σ' αυτούς τους τρεις στυγνούς εκμεταλλευτές τα λόγια αντιφάσκουν με τα έργα, για να ξεγελάσουν τους πολλούς. Υποστηρίζουν, π.χ., την αυτονομία του Μαυροβουνίου ή των Κοσσοβάρων και επιτρέπουν στους Τούρκους να καταπιέζουν εκατομμύρια Κούρδων. Εχει αποδειχθεί ότι οι ιμπεριαλιστές αντιπαθούν την ειρήνη και με τους άβουλους, συμφεροντολόγους συνεργάτες τους διαιρούν τους λαούς, για να πωλούν όπλα και να κερδοσκοπούν. Συγκεντρώνουν μεγάλα κέρδη εκμεταλλευόμενοι τους εργαζόμενους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των μικρών και ανίσχυρων λαών.

Δε διστάζουν να βομβαρδίζουν τους λαούς που δεν υποκύπτουν στις πιέσεις τους (Ιράκ, Γιουγκοσλαβία) και να βουλιάζουν τα σαπιοκάραβά τους μαζί με τους επιβάτες και τα πληρώματα, για να εισπράττουν αποζημιώσεις στην «ελεύθερη αγορά» τους.

Με τα ιδιωτικά τους κανάλια και τα άλλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αποσιωπούν τις απεργίες και διαδηλώσεις που οργανώνουν οι λαϊκές τάξεις, καθώς και τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ, γιατί δεν τους συμφέρουν.

Με τις λεγόμενες αναδιαρθρώσεις θέλουν να εξαρθρώσουν όλες τις κοινωνικές παροχές και να αρπάζουν από πάνω ενισχύσεις οικονομικές για δήθεν νέες θέσεις εργασίας.

Ο ιμπεριαλισμός όμως και τα μονοπώλια δεν είναι ανίκητα όπως θέλουν να φαίνονται. Η ανισόμετρη ανάπτυξη των χωρών που εφαρμόζουν το σύστημά τους δημιουργεί κράτη καταπιεστές και έθνη καταπιεζόμενα. Ο ελεύθερος «ανταγωνισμός» στην «ελεύθερη αγορά» σήμερα είναι άγριος ανάμεσα στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις και παρουσιάζονται ενδοϊμπεριαλιστικές διαφορές. Η ανεργία δε θεραπεύεται με κανένα τρόπο και στις ΗΠΑ που είναι οικονομικά ανεπτυγμένες.

Οι ιμπεριαλιστές θέλουν περισσότερα κέρδη. Ξοδεύουν τεράστια ποσά για να εξαγοράζουν ηγέτες από το σοσιαλιστικό στρατόπεδο και τους αμείβουν με Νόμπελ Ειρήνης. Αποσιωπούν την ένδοξη ηρωική εποχή που ο Σοβιετικός Στρατός νίκησε τους ναζί εισβολείς καθοδηγούμενος από μεγάλους στρατηγούς και εξαίρετα στελέχη, με επικεφαλής την ιστορικά μεγάλη φυσιογνωμία του Στάλιν και ότι ο σοσιαλισμός ανέβασε τη Σοβιετική Ενωση σε υπερδύναμη. Το ίδιο γίνεται και σήμερα με τους αποσκιρτήσαντες από το ΚΚΕ, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι για την αδράνεια του συνδικαλιστικού κινήματος φταίει δήθεν το ΚΚΕ, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το συνδικαλιστικό κίνημα στις ισχυρές χώρες της Δυτικής Ευρώπης έχει ήδη προ πολλού ατονήσει, τρομοκρατημένο και εξαγορασμένο από το κατεστημένο. Ο σοσιαλισμός όμως δεν έσβησε, όπως τους αρέσει να πιστεύουν. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας, το Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας δε σταμάτησαν ποτέ να οικοδομούν το σοσιαλισμό.

Σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχει ένα σύγχρονο επαναστατικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Σ' αυτό το κίνημα βρίσκεται πάντα παρόν και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, όσο αδύνατο κι αν είναι.

Για όλα αυτά και για όλα τα άλλα που διαβάζουμε στη φιλοσοφία του μαρξισμού-λενινισμού, πιστεύουμε ότι μπορούνε οι λαοί να πάρουν την εξουσία από τα χέρια του αντιλαϊκού και αντιδραστικού ιμπεριαλισμού. Αυτό είναι το πρώτο καθήκον μας.