Θα ακολουθήσει το επόμενο νομοσχέδιο για τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ), που θα συγκεντρώνει και θα διαχειρίζεται τους πόρους υγείας των μεγαλύτερων ασφαλιστικών οργανισμών (ΙΚΑ, ΟΓΑ, επαγγελματιών-εμπόρων, δημοσίου κ.ά.). Κι όσα Ταμεία δεν μπουν στον ΟΔΙΠΥ θα πληρώνουν για τις υπηρεσίες του δημοσίου βάσει ειδικού τιμολογίου.

Ακόμα, κατ' εντολήν της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανοίγει το ασφαλιστικό και έως το καλοκαίρι η κυβέρνηση πρέπει να έχει ετοιμάσει το σχετικό νομοσχέδιο.

Απλά αυτό σημαίνει ότι ο χρήστης πληρώνει είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω της ασφάλισής του.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να δικαιολογήσει αυτές τις επιλογές στηριγμένη στη δυσαρέσκεια που προκαλούν οι ανεπάρκειες του δημόσιου συστήματος υγείας. Αλλά δε βγάζει ούτε «κιχ» για το ποιος ευθύνεται γι' αυτή την κατάντια, μια και είναι οι πολιτικές λιτότητας που η ίδια εφάρμοσε μέχρι τώρα. Επιχειρεί ακόμη να επικαλύψει αυτές τις «οιονεί αγορανομικές πράξεις» με βαρύγδουπες εκφράσεις για ανοιχτά νοσοκομεία όλη τη μέρα και με δυνατότητα επιλογής του γιατρού. Ομως, δε βγάζει τσιμουδιά για το ότι σε κάθε κίνηση θα πληρώνει ο ασθενής.

Βέβαια, προσπαθεί να παρακάμψει τις ανησυχίες λέγοντας ότι θα πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αλλά με τι να πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία όταν τα έχει στραγγαλίσει οικονομικά η ίδια η κυβέρνηση; Ηδη χρωστά στο ΙΚΑ 1,3 τρισ. - που θα ξεπληρώσει σε 15 χρόνια και το Ιδρυμα οδηγείται σε δανεισμό για να πληρώσει τις συντάξεις. Το ίδιο συμβαίνει με τον Οργανισμό Απασχόλησης Επαγγελματιών και Εμπόρων (ΟΑΕΕ): Του χρωστά πάνω από 111 δισ. και το Ταμείο για να πληρώσει τις συντάξεις χρησιμοποιεί τα χρήματα του κλάδου υγείας.

Ποιος λοιπόν θα πληρώσει;

Εκείνος βέβαια που θα έχει. Εκείνος που θα μπορεί να κάνει την πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση τόσο για την υγεία όσο και για την ασφάλιση.

Ηδη οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες είναι πεπεισμένες για την καθιέρωση του λεγόμενου τριφασικού συστήματος ασφάλισης και τρίβουν τα χέρια τους.

Ομως, αυτές οι αλλαγές δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και τους επαγγελματίες της υγείας. Αφορούν όλο τον πληθυσμό που ζει σε αυτή τη χώρα. Οχι μόνο για να μην περάσουν οι αντιλαϊκές και αντιδραστικές ρυθμίσεις και σχέδια της κυβέρνησης, αλλά και για να διεκδικηθεί μια ικανοποιητική, σύμφωνη με τις απαιτήσεις των καιρών και ίση υγεία και ασφάλιση για όλους.

Χρειάζεται, λοιπόν, η συστοίχιση όλων για να μην κλείσουν κι άλλες πόρτες, αλλά, αντίθετα, να ανοίξουν όσο το δυνατόν περισσότερες...