Μπορεί η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να «ξέχασε» κιόλας τους Τούρκους αγωνιστές πολιτικούς κρατούμενους, αλλά ο αγώνας τους συνεχίζεται, όπως και η σκληρή και πολύμορφη καταπίεσή τους από το αντιδημοκρατικό καθεστώς της Αγκυρας. Ο αριθμός των επίσημα νεκρών, από την πρόσφατη δολοφονική επιδρομή των τουρκικών κατασταλτικών δυνάμεων στις φυλακές, έφθασε τους 32, ενώ κανείς δε γνωρίζει ακόμη πόσοι πραγματικά έχασαν τη ζωή τους. Δύο χιλιάδες και πλέον πολιτικοί κρατούμενοι, σε φυλακές και νοσοκομεία, συνεχίζουν την απεργία πείνας, ενώ, σύμφωνα με όσα έγραψε πρόσφατα η τουρκική εφημερίδα «Τζουμχουριέτ», η κατάσταση ενενήντα ενός (91) είναι εξαιρετικά κρίσιμη και αναμένεται ότι οι θάνατοι θα είναι ομαδικοί. Οι ελάχιστοι δικηγόροι, που έχει επιτραπεί να δουν κρατουμένους, είτε σε παλιές φυλακές είτε σε «λευκά κελιά», καταγγέλλουν εικόνες φρίκης. Την περασμένη Δευτέρα, το Νομικό Γραφείο του Λαού, ζήτησε, με ανακοίνωσή του στον τουρκικό Τύπο, τα παρακάτω: «Να σταματήσουν τα βασανιστήρια στους κρατούμενους που έχουν ριχθεί στην απομόνωση. Να γίνουν δεκτά τα αιτήματα των κρατουμένων απεργών πείνας. Να μεταφερθούν σε νοσοκομεία οι τραυματισμένοι κρατούμενοι». Ακόμη περισσότερο φρικτά και αποτρόπαια είναι τα όσα εξιστορούν και καταγγέλλουν οι πρώην φυλακισμένοι, οι ποινικοί δηλαδή κρατούμενοι, που αποφυλακίστηκαν με την πρόσφατη αμνηστία, που έδωσε το καθεστώς της Αγκυρας, ώστε να αποσυμφορηθούν οι φυλακές.

Και, όμως, το παραμικρό δε λένε και δεν κάνουν οι ηγεσίες της ...πολιτισμένης Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα, μαζί και με την ελληνική κυβέρνηση...