Ηδη το ρολόι της Ιστορίας, αδιαλείπτως, καταγράφει το χρόνο και συμβατικώς περνάει στη νέα τρίτη χιλιετία από γεννήσεως Χριστού, το χρόνο που έτσι ή αλλιώς δεν κυλάει στο κενό, αλλά ξετυλίγεται μέσα σε γεγονότα ζωής και δράσης των ανθρώπων.

Αφήνουμε πίσω μας μια χιλιετία, κατά τη διάρκεια της οποίας, η ανθρωπότητα, μέσα από αγώνες και ανθρώπινες θυσίες, έβγαινε από τα μαύρα σκοτάδια του Μεσαίωνα και της δουλοκτησίας, για να φθάσει στα ύψη την οικονομική, την πολιτική και την πνευματική ανάπτυξή της. Μια χιλιετία, που, όμως, έδυσε με την ταυτόχρονη εκτόξευση στα ύψη της απειλής μιας νέας καταβαράθρωσης του κόσμου στα Τάρταρα μιας απερίγραπτης κοινωνικής βαρβαρότητας, της βαρβαρότητας του ιμπεριαλισμού, των πολέμων και της ευθείας αμφισβήτησης της ανθρώπινης υπόστασης μπροστά στον «θεό» του καπιταλιστικού κέρδους. Η διαφορά με την προηγούμενη χιλιετία είναι, ότι τώρα η οικονομική βάση είναι καπιταλιστική και όχι φεουδαρχική.

Ηταν ένας αιώνας, κατά τη διάρκεια του οποίου οι τεράστιες επιτυχίες της ανθρωπότητας (στον κοινωνικό, στον πολιτικό, στον πολιτισμικό και στον επιστημονικό τομέα) και τα αποκρουστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (παγκόσμιοι πόλεμοι, γενοκτονίες, καταστροφή του περιβάλλοντος, καταλήστευση του πλούτου ολόκληρων εθνών και λαών και καταδίκη τους στην πείνα και στην εξαθλίωση) εκφράστηκαν στις πιο ακραίες τους μορφές για όλη τη χιλιετία.

Στον αιώνα, που έφυγε, εκδηλώθηκε και πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη στην ιστορία της ανθρωπότητας απόπειρα κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης του ανθρώπου, η Μεγάλη Σοσιαλιστική Οχτωβριανή Επανάσταση, που γέννησε ελπίδες και όνειρα σε κάθε άνθρωπο και σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, για έναν κόσμο με κέντρο της προσοχής του τον άνθρωπο!

Το κράτος, που γεννήθηκε από την επικράτηση αυτής της γιγάντιας ανθρώπινης προσπάθειας, έμελλε να ανατραπεί από τις δυνάμεις εκείνες, που ποτέ δε συμβιβάστηκαν μαζί του, από τις δυνάμεις εκείνες που βυσσοδομούσαν εναντίον του από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του, από τις δυνάμεις εκείνες, του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, που δεν έπαυσαν ποτέ να κατασπαταλούν τον πλούτο των χωρών που είχαν υποδουλωμένες, για να πετύχουν το στόχο τους: την πάση θυσία διάβρωση και τελικά την ανατροπή του.

Στην αυγή της νέας χιλιετίας, στο χάραμα του νέου αιώνα και και με αφετηρία το νέο έτος 2001, οι λαοί όλου του κόσμου, όπως και ο ελληνικός λαός, δικαιούνται να κάνουν το δικό τους λογαριασμό. Λογαριασμό, που θα έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο. Για να αναδείξουν τις ανθρώπινες εκείνες δυνάμεις, που θα βάλουν στη θέση που τους ανήκει, την απερίγραπτη κοινωνική βαρβαρότητα που γεννά ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός, και τους απολογητές τους. Είναι περισσότερο από βέβαιο, ότι αυτό θα το πράξουν οι λαοί της Γης. Και η βεβαιότητα αυτή δεν είναι απλή έκφραση μιας δοκησίσοφου αισιοδοξίας ή κάποιας κενόδοξης ευχής. Είναι έκφραση μιας βαθιάς πίστης, που πηγάζει από το γεγονός, ότι για να επικρατήσει και για να επιβιώσει ο άνθρωπος, ως άνθρωπος και όχι ως δούλος, δεν έχει άλλη επιλογή.